22/1/08

To μαύρο καράβι
























Ένα καράβι αλλοπαρμένων
στο φεγγαρόφωτο γκρίζα σκιά
θα ρθει για μένα,το περιμένω
για να με πάρει μακρυά.
Ένα καράβι που αρμενίζει
με κόντρα όρτσα τα πανιά
άπιαστο, σ' άυλα νερά
και Καπετάνιος δεν τ' ορίζει.

Και πάει πάει, ξεκινάει
για τα νησιά του ουρανού
γι αυτούς που πήγαιναν Αλλού
τους Γαλαξίες σεργιανάει
και πάει πάει, πάει πάει
κόντρα σε κάθε γυρισμό
με μόνο του προορισμό
ποτέ του να μην σταματάει.

Αν στη ζωή σου υπάρχει κάτι
πάρα πολύ που τ' αγαπάς
κρύψου καλά, και μή μιλάς
αν δεις το Μαύρο του κατάρτι.

Κι άσ' το νά ρθει και να φορτώσει
χαροκαμένους και τρελλούς
που στους γνωστούς Ωκεανούς
έχουνε κάτι όλοι προδώσει.

Να πάει να πάει - να
γειτονιές των αστεριών
στις νύχτες Ήλιων μακρυνών
και πουθενά να μην κολλάει
Στ' αμπάρια να κουβαλάει
απελπισμένους ναυαγούς
που σε κρυφούς Ωκεανούς
έχουν τα όνειρα τους πνίξει.


Το ποίημα έγραψε ο Μαύρος Γάτος, Κως 1994