Πριν από το κύκνειο άσμα

Που λέτε, δυο κύκνοι κουβεντιάζανε και σχολιάζανε τα της λίμνης που φέτος δεν πάγωσε σαν πέρσι, που φέτος έκανε ήπιο χειμώνα και ακυμάτιστο, που οι πελεκάνοι δεν πολυταξιδέψανε και ξέμειναν εδώ από την περσινή άνοιξη, περιμένοντας την νέα άνοιξη. Που - και τις ηλιόλουστες ημέρες - ένας γκρίζος φερετζές μισόκρυβε τον ήλιο ελέω αιθαλομίχλης απ' τις ξυλόσομπες των ανθρώπων, που περιμένουν κι αυτοί την άνοιξη μπας και ζεσταθεί το κοκαλάκι τους, γιατί, είπαμε: ήπιος χειμώνας, μα χειμώνας. Παγωνιά δίχως πετρέλαιο και πολιτεία εκτεθειμένη, ορεινοί όγκοι τριγύρω και πληγωμένος - ελέω ξύλευσης - Γράμμος και Βίτσι και υψόμετρα και χιονισμένες βουνοκορφές σαν πασπαλισμένοι κουραμπιέδες. Σαν ξεχασμένα δώρα από τις γιορτές των Χριστουγέννων και τα διονυσιακά Ραγκουτσάρια.

Και συνέχιζαν οι κύκνοι για τα χρόνια που περνάνε και για τα αρχοντικά που χάσκουν σαν στόματα ατάιστα πάνω από τη λίμνη με τα πολυάριθμα παραθύρια τους και θα φαντάζουν στο μέλλον σαν άχρηστα γερόντια μιας άλλης εποχής, αν το τσιμέντο και η μοντέρνα αρχιτεκτονική μπαζώσουν και τις τελευταίες ρυτίδες γοητείας. Και είπαν μετά για την ερήμωση της παλιάς συνοικίας με τα 72 βυζαντινά εκκλησάκια της - για όσους χάσανε τη μάνα τους την Κωνσταντινούπολη: Αυτές οι πόλεις είναι κάτι σαν τη θεία τους. Και για την τουριστική παράκτια ζώνη που στήθηκε Κολωνακιστί και τους ενοχλεί ενίοτε με τα εκκωφαντικά μπιτ των διασκεδαστηρίων.

Και καθώς τουρίστες, ντυμένοι με γούνες, τους πέταξαν τροφή, αυτοί τιτίβισαν από ευχαρίστηση και σχολίασαν τα 500 χρόνια γουνοποιίας της περιοχής και το αγχώδες μέλλον των βιοτεχνών και ευχήθηκαν ένα μέλλον ευήμερο χωρίς τη σπατάλη σε κάμπριο άλλων εποχών και παρακάλεσαν περισσότερη γενναιοδωρία από τους έχοντες και περισσότερη σύνεση από τους διαχειριστές. Να χτιστεί επιτέλους και ένα πολιτιστικό κέντρο αντάξιο της ιστορίας της Καστοριάς, να συγχρονίζουν και αυτοί το τραγούδι τους με άλλα ωραία τραγούδια προτού το κύκνειο άσμα τους, προτού αντιληφθούμε κι εμείς την αχρηστία των χρημάτων και πέσουμε σε χρονολογικό και υπαρξιακό χάσμα και προτού γίνουμε ανήμποροι στο να φτιάξουμε μέλλον.

Τους άκουσαν οι λεύκες και τα πλατάνια γύρω από τη λίμνη, κούνησαν τα φύλλα τους και ακούστηκε δυνατό, πολύ δυνατό χειροκρότημα. Ναι, εδώ στην Καστοριά, όλα συμμετέχουν και κουβεντιάζουν.

Θα σας κρατάω ενήμερους, από εδώ και στο εξής...


Πηγή: Protagon