16/2/08

Αυτογνωσία


Και κάποιος άντρας είπε, Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία.

Κι εκείνος απάντησε λέγοντας:

Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα.

Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, «Βρήκα την αλήθεια», αλλά να λέτε, «Βρήκα μιαν αλήθεια».
Μη λέτε, «Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής», αλλά να λέτε, «Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου».
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.


(από το βιβλίο «ο προφήτης», του Χαλίλ Γκιμπράν)

4 σχόλια:

Aristodhmos Koumarianos είπε...

Ήρθα μόνος
στο δρόμο της πίστης μου.
Αλλά ποιος είναι αυτός ο εαυτός μου μέσα στο σκοτάδι;
Παραμέρισα για να αποφύγω την παρουσία του,
αλλά δεν του ξέφυγα...
Την καλημέρα μου Αζα
Αρης
http://aristodimos.blogspot.com/

φωτης είπε...

Γεματη μονοπατια η ζωη ....

Καραβάκι είπε...

Tην καλημέρα μου και σε σας.. να είσαστε καλά.

LINA T. είπε...

Οι βασανισμένες ψυχές που περπατούν άραγε???