28/1/10

Χειμερινά σπορ... με χάχανα και λάχανα


Μου φαίνεται τρομερό να ξυπνάς μια μέρα στην ίδια σου τη χώρα και να μην μπορείς να μπεις σ’ ένα αμάξι, σ’ ένα τρένο, να κάνεις τη διαδρομή σου, επειδή οι δρόμοι, οι ράγες, ακόμα και τα σύνορα είναι κλειστά. Είμαι παιδί της πόλης, και φυσικά αυτή η ανακατωσούρα με εκνευρίζει.



Αυτό όμως που με εκνευρίζει χίλιες φορές περισσότερο είναι η διάθεση κάποιων να παρουσιάζονται οι αγρότες σαν κάτι χαβαλέδες, που αντί να τη βγάλουν σήμερα μεθώντας και τζογάροντας στο καφενείο, είπαν να ρίξουν κι ένα μπλόκο να σπάσει η μονοτονία στο αραλίκι τους. Κάτι σαν «χειμερινό σπορ», δηλαδή.



Αυτή η προσβλητική και εκ του πονηρού υπεραπλούστευση μιας κατηγορίας Ελλήνων είναι απαράδεκτη. Ε ναι, και τι έγινε που ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία; Το χωράφι δεν λειτουργεί εννιά με πέντε, όπως τα γραφεία μας. Εχει τις εποχές, τις μέρες, τους μήνες του. Εχει και τα άγχη του με τις στραβές υποδομές και τις στραβές σοδειές.



Η ειρωνεία στο πρόσωπο των αγροτών είναι επίσης και επικίνδυνη: αύριο, οι ίδιοι «κύκλοι» θα ειρωνεύονται τους δασκάλους, που «κάθονται τέσσερις μήνες τον χρόνο και τολμάνε και μιλάνε». ‘Η τους δημόσιους υπαλλήλους «που καλοπερνάνε με δεμένο τον γάιδαρό τους».



Πράγματι, η μόνη οικογένεια που μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς με οχτακόσια ευρώ τον μήνα, είναι μια οικογένεια γαϊδάρων... ‘Η, οποιαδήποτε κατηγορία εργαζομένων, όταν θα διεκδικεί δυναμικά κάτι καλύτερο, θα εξευτελίζεται με τέτοιες μισές αλήθειες, μισά κλισέ, και μισή προπαγάνδα.



Για όλους κάποτε έρχεται η ώρα που θα χρειαστεί να κατεβάσουμε στο δρόμο το δικό μας «τρακτέρ», όσο μικρό, αδύναμο και παιδικό μοιάζει μπροστά στα μεγάλα. Και τότε, το τελευταίο πράγμα που θα χρειαζόμαστε θα είναι η επιπόλαιη κοροϊδία των άσχετων.







Θα διαλυθείτε ησύχως τώρα, καλές μου θεριζοαλωνιστικές; Γιατί έχω και μάθημα σνόου-μπορντ στο χιονοδρομικό!

Γράφει η Ρίκα Βαγιάνη

4 σχόλια:

Νίκος Θ. είπε...

Απορώ που ΔΕΝ γράφεις εσύ. Αν ασχολιόσουν θα έγραφες καλύτερα κι από τη Βαγιάνη. Γιατί δεν το κάνεις; Υπέροχες οι φωτογραφίες με τη χιονισμένη πόλη σου που συνοδεύουν το σημείωμα.

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Καλά τα λες. Κι ακόμα καλύτερα τα δείχνεις! Ζηλεύω!

Idom είπε...

Γεια σου Καραβάκι!

Σωστότατη η Βαγιάνη.
Ή εξουσία σχεδόν πάντα ποντάρει στον κοινωνικό αυτοματισμό, διαίρει και βασίλευε.
Κανονικά η θέση μας είναι στα μπλόκα μαζί με τους αγρότες.
(Φυσικά, με σκεπτόμενα αιτήματα.)

Το χειροτερότερο από όλα γα την κοινωνία είναι η απώλεια τής αλληλεγγύης μεταξύ των ομάδων που την αποτελούν.

Idom

Καραβάκι είπε...

Νίκο Θ.

δεν έχουμε όλοι το χάρισμα του γραψίματος.Και δε χρειάζεται και να το χουμε.Κάποια ταλέντα είναι έμφυτα. Όσο για την αναδημοσίευση διαφωνώ μαζί σου.Η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης.Ας ξαναδιαβάζουμε λοιπόν κάποια πράγματα μπας και τα εμπεδώσουμε.


Αντρέα

είναι όμορφο το χιόνι.Πάντα.Κι ας δημιουργεί ένα σωρό προβλήματα.

Idom

συμφωνώ σε όσα γράφεις.Απλά πιστεύω ότι είναι δύσκολο να συμβούν σε τούτη την χώρα με το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει.Παρτάκηδες είμαστε,ο καθένας κοιτάει τον εαυτούλη του.Πέρα από κει το χάος...