10/7/09

lov... ink you


Κράτα τα μάτια σου ανοιχτά γιατί του κόσμου τα πλεχτά τα δείχνουν όλα στη ζωή μας γκρίζα. Και τα καλά και τα φριχτά στον κόσμο ετούτο είναι μεικτά.

Στον ήλιο γίνεται ο καρπός στο χώμα η ρίζα.

Λίνα Νικολακοπούλου, Ανθρώπων Έργα (1993)

20 σχόλια:

korinoskilo είπε...

δεν το βαλες να το ακουσουμε κιολας:ρ

Μαρία είπε...

Πολύ καλό ! Καλησπέρα Καραβάκι:)

Lilith είπε...

Τα καλά και τα φρικτά, όχι μόνο είναι μικτά, αλλά πάνε και χέρι χέρι, σ' αυτόν τον κόσμο! :)
Όμορφο τραγούδι.

Καλησπέρα Aza!

Osiris είπε...

Μη μασάτεεεε!!!

Πολύ όμορφα τα μαύρα χρώματα που κινούνται!!!

Άντε... πάμε για τα άσπρα χρώματα τώρα. :)
Καλό σου βράδυ Aza ;)

Ένας από το πλήθος... είπε...

Το μελάνι απλώνεται σε ένα λευκό χαρτί είτε για να καλύψει είτε για να δημιουργήσει...
Η κάλυψη είναι ο οδηγός της ψυχής μας στον Αχέροντα, ενώ η δημιουργία αναπέμπει δεήσεις για αγαλλίαση ψυχής.

Εσύ τι επιλέγεις;

Ανώνυμος είπε...

Στον παραπανω ανωνυμο.
Το μελάνι η γραφει η λερώνει δεν καλύπτει.
Ο Αχέρωντας ειναι ο Γάγγης, εκεί δεν κάλυπτες τίποτα , μονο τα μάτια με δυό κέρματα για τον βαρκάρη.
Προσεχε τι λες.

Ανώνυμος είπε...

Και το εννοω

fractalx είπε...

Ένταση Ή κάνω λάθος..?
Το πεταγμένο μελάνι , ναι μόνο λερώνει. Το μελάνι που περνά από τη σκέψη και τα χέρια ..Χρειάζεται σκέψη για να απαντήσει κανείς..

PANOPTIS είπε...

Για σου καραβοκυρισσα , τι μου κανεις; Περασες καλα την Κυριακη σου ! Μου τη δινει αυτος ο καιρος...Αλλα τι να του κανω; Σε φιλω ! Αντιγονη

Ο ίδιος από το πλήθος είπε...

Ο δικηγόρος του Διαβόλου

Ναι.. αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος σε αυτό το μήνυμα -αν τα μηνύματα χρείζουν τίτλου.

Το να μετέχει κάποιος σε ένα πλήθος ανθρώπων, αυτό δεν τον καθιστά ανώνυμο -είναι μάλλον τιμητικό να σέβεσαι τους ανθρώπους, να μετέχεις στην κοινωνία τους "inter pares" που θα έλεγαν οι Λατίνοι. Όπως είναι τιμητικό, το "πλήθος" να σε ξεχωρίζει. Αν, όμως, η διάκριση αυτή προέρχεται από την ταπεινότητά μας (που τότε έχει υποβιβασθεί σε αισχρότητα), τότε ακυρώνει εαυτόν και οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς με αντίτιμο τις ψυχές των ανθρώπων.

Το μελάνι απλώνεται όντως, και η φράση αυτή θα μπορούσε να απεικονίζει την αλήθεια με διττό τρόπο: είτε ποιητική αδεία (είμαι βέβαιος, πως τα σχολικά χρόνια δεν είναι τόσο μακριά ώστε να έχουμε ξεχάσει τι είναι αυτό...), είτε την φυσική πραγματικότητα (δεν θα κουράσω με παραπομπές σε τριχοειδή φαινόμενα από το πεδίο της Φυσικής).

Μια εικόνα μελάνης που εκχύνεται μπορεί, λοιπόν, να "μεταφραστεί", να "διαβαστεί" με πολλούς τρόπους. Η σκέψη δεν έχει περιορισμούς -μόνο εχθρούς, όπως είναι ο αθεράπευτος κρετινισμός.

Οφείλω να πω ευχαριστώ πάντως. Δεν γνώριζα ότι ο Αχέρων είναι ο Γάγγης. Τότε σίγουρα ο Άδης θα λέγεται Βισνού...
(Ίσως τελικώς, τα σχολικά χρόνια να είναι πιο μακριά από όσο νόμιζα)

@ FractalX

Ενδιαφέρον το όνομά σου -παραπέμπει στην γεωμετρία της κλασματικής διάστασης. Μην υποβάλλεις όμως, με κάθε αγάπη σου το λέω, την σκέψη σου σε επίσης κλασματική διαδικασία. Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν την αξία τους. Ακόμη και η διένεξη ή η ένταση. Εν τούτοις, αμφότερες χρειάζονται δύο πρόσωπα με καθαρές ματιές και αληθινές ψυχές. Αυτές τις βλέπεις;

Μετ' ασπασμών.

ΥΓ. Για να γλυτώσω χώρο και χρόνο, θα υπογραμμίσω (εν είδει δευτέρου σχολίου) ότι εννοώ ό,τι γράφω...

Ιδανικός και ανάξιος εραστής (Καββαδίας) είπε...

"Οι γραμμές στα μονοπάτια της ηδονής είναι χαραγμένες με το μελάνι του πάθους..."
Αυτό σκέφτομαι όταν φαντάζομαι ότι ζωγραφίζω πάνω σε ένα κορμί όπως το δικό σου, με μια μελάνη σινική -τέτοι απου όταν είμαι μακριά σου να εμφανίζεται στο χαρτί τις φαντασίας σου.

Ανώνυμος είπε...

ΣΕ ΕΣΕΝΑ, ΤΟ ΠΛΗΘΟς ΣΟΥ,ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΣΟΥ
( Δικηγόρος του διαβόλου ειπες;)
To οτι είσαι μερος του πλήθους το κατάλαβα είναι χαρακτηριστικό των ανώνυμων να κρύβονται στον όχλο
Το να με εντυπωσιάσεις με θεωριες του χάους όμως δεν το κατάλαβα ειδικα όταν αυτές τις μπερδεύεις με παπαδίστικα λογύδρια, σκοταδιστικά παραμυθάκια, και αλαζονικές ατάκες περι ιδιαίτερης μόρφωσης.
Πραγματικά με εντυπωσίασες
Τρίχες κατσαρές θα σου έλεγα.

ΕΓΩ ΣΤΟ ΤΟΝΙΣΑ
ΤΟ ΕΝΝΟΩ

Ο ίδιος από το πλήθος είπε...

Φίλτατε Θαλασσοπνίχτη,

χαίρομαι που σε εντυπωσίασα. Με κολακεύεις...
Μερικές παρατηρήσεις μόνο:

1. Γιατί υπογραμμίζεις συνέχεια το "Το εννοώ";
Το έχεις κάνει δύο φορές μέχρι τώρα. Μήπως έχεις συνηθίσει να ΜΗΝ σε παίρνουν στα σοβαρά;
Ενδιαφέρον... (κατά Froyd, Young και λοιπούς).

2. Το "Δικηγόρος του Διαβόλου" αναφερόταν αποκλειστικώς σε εσένα... Ο νοών νοείτω... (σσ. για το με ποιά έννοια) αν και αμφιβάλλω βέβαια!

3. Το "Θαλασσοκράτωρ" (κόψε κάτι...) δεν είναι περισσότερο επώνυμο... Επίσης δεν είπα όχλο, είπα πλήθος. Καταλάβατε "Μεγαλειότατε";
Όχι ότι έχω απαιτήσεις από την "Υψιλότητά" σας βέβαια... Είναι θέμα πνευματικής ωριμότητας.

4. Η αναφορά στην μορφοκλασματική γεωμετρία, δεν έχει (αναγκαστικά) σχέση με την Θεωρία του Χάους (ας ανοίξουμε κανένα βιβλίο). Επιπλέον,
αυτό ήταν αναφορά στον/η FractalX και όχι σε εσένα. Αν πάλι νομίζεις φίλτατε ότι όλος ο κόσμος είναι εσύ, τότε έχεις -απαραιτήτως- ανάγκη από φροντίδα -ιατρική βεβαίως. Εκτός εάν, ο/η FractalX είσαι εσύ (οπότε πάλι το σχόλιο περί φροντίδας ταιριάζει σε διπλές, τριπλές κ.τ.λ. προσωπικότητες).

5. Τα παραμυθάκια που τα είδες; Ρητορική ερώτηση σε ένα θολωμένο μυαλό...
Όσο για τα άλλα (παπαδίστικα κ.τ.λ.) ασχολίαστα θα μείνουν. Αν και, ίσως η συναναστροφή με έναν πνευματικό να θεράπευε λίγο την ψυχική αρρώστια.

Συμβουλή: Άσε τους κάβους και τις αυτοκρατορίες (στο μυαλό σου) και προσπάθησε να ανοίξεις ένα-δυό βιβλία [η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει] -έτσι και θα δώσεις λίγο νόημα στην ζωή σου και θα προβιβαστείς στην εξελικτική κλίμακα του ανθρωπίνου είδους (ξέρεις, βλ. Charles Darwin). Επιπλέον, έτσι θα καταλάβεις ότι πόσο αναγκαία σου είναι η φροντίδα και η αγάπη.

Επι τη ευκαιρία, θα σου χάριζα και μια χτένα για τους βόστρυχες -μιας και είπες "τρίχες κατσαρές".
==============================================
Ζητώ συγγνώμη από την ΑΖΑ (πρωτίστως) και τους αναγνώστες (δευτερευόντως) διότι ΔΕΝ θα έπρεπε ένα ημερολόγιο να είναι πεδίο προσωπικών (;;;)
αντιπαραθέσεων -και καλά να υπήρχαν αντιπαραθέσεις ή γενικά "θέσεις"...

Δεν σκοπεύω να απαντήσω περαιτέρω. Ειλικρινά, θα ήταν μάταιο και οι ματαιότητες είναι προνόμιο των μικρόνοων.

Καραβάκι είπε...

Λενιώ για σένα το έβαλα...να το ακούσεις!Φιλιά!

Καραβάκι είπε...

Μαρία... να είσαι καλά κορίτσι μου.Σε ευχαριστώ που πέρασες.Να προσέχεις...

Καραβάκι είπε...

Lilith έτσι είναι.Μάλλον για να μπορούμε να τα καταλάβουμε καλύτερα πάνε χέρι χέρι.Καλό σου βράδυ!

Καραβάκι είπε...

Osiris έχεις δίκαιο.Αρκετά μαυρίσαμε.Καιρός να βγούμε στο φως!Να είσαι καλά!Καλό σου βράδυ!

Καραβάκι είπε...

Ένας από το πλήθος... σε ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σου.Να με συγχωρείς που άργησα να σου απαντήσω καθώς και για την επίθεση που δέχτηκες.Δεν θα επιτρέψω να ξαναεπαναληθφούν στο καραβάκι τέτοια σκηνικά.Ο μοναδικός καπετάνιος είμαι εγώ εδώ.Και μπορώ να υπερασπίζομαι μόνη τον εαυτό μου.

Καραβάκι είπε...

Αγαπημένο μου φραχτάλ... ναι καλά είδες.Ένταση.Και προσωπικά δεν την αντέχω.Το χυμένο μελάνι στα κατάλληλα δάχτυλα κάνει θαύματα.Κι εγώ αυτό είχα στο μυαλό μου βλέποντας τις εικόνες.Τις μουτζούρες τις κάνουν όσοι είναι απρόσεκτοι.Όσοι βιάζονται και δεν περιμένουν να στεγνώσει το μελάνι πάνω στο χαρτί.Σε φιλώ!Καλό βράδυ!

Καραβάκι είπε...

Θαλασσοκράτορα... σε άφησα τελευταίο.Δεν ξέρω ειλικρινά γιατί έκανες όλη αυτή την επίθεση σε έναν άνθρωπο που δεν ήξερες καν.Γιατί του χύμηξες και τον έστησες στον τοίχο.Δεν έγραψε τίποτα κακό.Ίσα ίσα...Θα σε παρακαλέσω να είσαι τουλάχιστον εδώ πιο κόσμιος.Και να αφήνεις εμένα να απαντάω για μένα... Μπορώ να το κάνω ξέρεις...