24/11/09

Του έρωτα και του πηλού

Έλα να σου δείξω
του φθινοπώρου τις παράγκες.
Σφιχτά θα σου κρατώ το χέρι
βήμα με βήμα σταθερά
ή θα γλιστρούμε ανάλαφρα
μες σε βροχή από μαύρο χώμα.

Και σαν τα λόγια θα βραδιάζουν
θα σου ΄χω άστρο την καρδιά
και φεγγαρόλουσμα από λέξεις...


Θα μασούσαμε μαζί πικραμύγδαλο
σε παράθυρο ανοικτό στο πέλαγο.
Γιατί περιμέναμε να χιονίζει γιορτές
με τους ανέμους ν΄ αποκοιμιούνται
κρεμασμένοι απ΄ το κατάρτι
δίπλα στο παγωμένο του βορά φιλί.

Της
Τζίνας Μουκριώτη


3 σχόλια:

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Υπέροχο...Κάτι μου έκανε τλωρα αυτό και δε θα κοιμηθώ απόψε...Υπέροχο...(το ΄πα αυτό, ε? )

marilianni είπε...

Kαλημερα αζα, πολυ ομορφο και τρυφερο,ευχομαι να εχεις ενα ομορφο πρωινο.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Καλημέρααααα...Τί χαμπάρια; Για να δούμε σήμερα θα το διαβάσεις; Ελπίζω...Φιλιά.