30/11/09

Απο τώρα;


Κάποτε ένας φίλος μου, μου είπε «ok, βγάλε τώρα τα Χριστούγεννα απ’ την πρίζα...» εννοώντας «σοβαρέψου για να συνεννοηθούμε».
Άνοιξη ήταν, όμως κάθε Χριστούγεννα τον θυμάμαι γι’ αυτήν του την έκκληση. Η πρώτη Χριστουγεννιάτικα στολισμένη βιτρίνα που είδα χθες βράδυ στην πόλη, με ανάγκασε να τον ξαναφέρω στο μυαλό μου έναν μήνα νωρίτερα. Κοντοστάθηκα, βεβαιώθηκα ότι βλέπω καλά και ήταν σαν να τον ακούω το ίδιο καθαρά όσο τότε.

Και ύστερα έφυγα τρέχοντας...

Όχι, ότι έχω κάτι κακό με τις πρόωρα στολισμένες βιτρίνες, ούτε με νοιάζει αν όλη αυτή η κατασκευασμένη χαρά θα έρθει στην ώρα της.

Ποια είναι η ώρα της δηλαδή;

Όμως τα Χριστούγεννα είναι γιορτή του Χειμώνα και θέλουν ζεστασιά που μπορεί εγώ να μην την νιώθω πια και να μην τη αναζητώ κιόλας.
Τα Χριστούγεννα θέλουν να είσαι κάπου μέσα και έξω να χιονίζει, θέλουν να δείχνεις «καλά» για να νιώθουν όμορφα οι άνθρωποί σου, να τσουγκρίζεις το ποτήρι με το κρασί, να βρέχεις τα χείλη σου κι ας λες μέσα σου «διάολε, αφού δεν πίνω πια».

Τα Χριστούγεννα σε υποχρεώνουν σε θυσίες, που δεν γίνεται να μην κάνεις, γιατί δεν είναι ωραίο να χαλάς τις καρδιές των δικών σου. Άλλωστε οι δικοί σου άνθρωποι, η θαλπωρή του σπιτιού σου, το ότι στέκεσαι στα πόδια σου, είναι τα δεδομένα που δεν θα έπρεπε ποτέ να υποτιμήσεις.

Τα Χριστούγεννα -ακόμη κι αυτά που η αγορά σου φέρνει δυο μήνες πριν- ξεσηκώνουν τις δύσκολες σκέψεις, υγραίνουν τα μάτια, κάνουν το λαιμό να κομπιάζει για να μη μπορείς να φωνάξεις αυτό που πραγματικά θέλεις.

Την αγανάκτησή σου, το «δεν αντέχω» σου, το «φεύγω» ή το «ξαναγύρισα», το «σ’ αγάπησα» ή το «σ’ αγαπώ πάντα», το «έλα» ή το «παράτα με», το «πεθαίνω» ή το «πεθαίνω για σένα»...

2 σχόλια:

Savvina είπε...

Αχ βρε γλυκιά μου Aza.
Σε καταλαβαίνω.
Στολίζοντας όσο πιο γρήγορα το σπίτι με τα χριστουγεννιάτικα πιστεύουμε ότι θα φτιάξει η διάθεσή μας λόγω των διάφορων προβλημάτων (οικονομικών στην δική μας περίπτωση) που μας μαυρίζει την ψυχή.
Βάζοντας τα λαμπάκια θα αρχίσουμε να ξαναβρίσκουμε την φλόγα που ανάβει μέσα στην ψυχή μας.
Στόλισε το σπίτι σου γρήγορα.
Ή μην σου πώ να πάς κανα ταξιδάκι και σύντομα λέμε.
Καλή εβδομάδα να έχεις φιλενάδα.
Μου λείπεις.
Πολλά φιλιά.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Ήταν σαν σήμερα, όταν, πριν πολλά χρόνια, σε "σικ" εστιατόριο λίγο έξω από τις Βρυξέλλες, μας είπαν ότι "αν θέλουμε τραπέζι για τα Χριστούγεννα, να το κλείσουμε τώρα".
Τι μας λέει μωρέ τώρα ο Φλαμάνος, από τώρα;
Οι βιτρίνες είχαν ήδη στολιστεί.
Εδώ τίποτα ακόμη.
Τα τελευταία χρόνια όμως "ήρθε" και εδώ.
Εγώ όμως, σαν γνήσιος απροσάρμοστος, θα στολίσω τις τελευταίες μέρες.
Να μη το παρασυνηθίζουμε βλέπε-βλέπε τα λαμπάκια...
Καλό βράδυ