8/11/09

Του μυαλού μας οι πυξίδες...


Χθες βράδυ, καθόμασταν με τη γυναίκα μου στο τραπέζι, κι όπως βλέπαμε τις βραδινές ειδήσεις για ένα θέμα ευθανασίας που προέκυψε πρόσφατα στην Ιταλία, με μια κοπέλα, αρχίσαμε να μιλάμε για την ευθανασία.

Στο θέμα της επιλογής μεταξύ ζωής και θανάτου της είπα:

« Μην μ’ αφήσεις ποτέ να ζω σα φυτό και σ’ αυτή την απαίσια κατάσταση. Να εξαρτώμαι από μια μηχανή και να ταΐζομαι από το υγρό μιας μπουκάλας. Εάν με δεις σε τέτοια κατάσταση, αποσύνδεσε άμεσα τα μηχανήματα που με κρατούν στη ζωή.»

Η γυναίκα μου σηκώθηκε από το τραπέζι, τράβηξε τη πρίζα από την τηλεόραση, έσβησε τον υπολογιστή και πέταξε τη μπύρα που κρατούσα στο χέρι στα σκουπίδια.

2 σχόλια:

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Καλή εβδομάδα Γλυκερία μου. Πήρα μια γεύση από την πίττα που τσακίσατε με το fractal.Λεπτομέρειες θέλω.Φιλιά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλωδιωμένοι όλοι μας λοιπόν...
:-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές