12/4/08

Ταξίδι στη χώρα των συναισθημάτων


Η γλωσσική καλλιέργεια δεν μπορεί να νοηθεί αποκομμένη από την ψυχή και τις αισθήσεις. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του 5oυ ταξιδεύουν με τις αισθήσεις τους στον πολυποίκιλο κόσμο των συναισθημάτων, δημιουργώντας αντιστοιχίσεις και ταυτίσεις με ποιητική και καλλιτεχνική ευαισθησία.
Βλέπουν, ακούν, γεύονται, μυρίζουν και ακουμπούν συναισθηματικές καταστάσεις, αποδεικνύοντας ότι η παιδική ψυχή κρύβει μια ανείπωτη δημιουργικότητα και φαντασία.


ΧΑΡΑ

Έχει το κόκκινο χρώμα του τριαντάφυλλου και του πολύχρωμου ανθισμένου κήπου, το γαλάζιο χρώμα του ουρανού και το χρυσαφί του ήλιου.
Είναι οι φωνές και τα γέλια των παιδιών, το τιτίβισμα των πουλιών, τα κάλαντα και ο ήχος μιας παιδικής χορωδίας, τα παλαμάκια, μια βαθιά ανάσα, ο γρήγορος και ρυθμικός ήχος ενός τραγουδιού.

Είναι γλυκιά σαν ζάχαρη, δροσερή σαν παγωτό. Απολαυστική σαν το τρεχούμενο νερό. ΄Εχει τη γεύση του φαγητού που έφτιαξες με τα χέρια σου και γεύση γλυκιάς βανίλιας.
Έχει τη μυρωδιά της θάλασσας, του φρεσκοψημένου ψωμιού, του πλούσιου φαγητού και γλυκού, τη μυρωδιά της φράουλας και της ανθισμένης λεμονιάς.
Είναι το άγγιγμα στο δώρο που μας δίνουν, η αφή ενός όμορφου φορέματος, το χτύπημα στον ώμο από το χέρι του δασκάλου, το άγγιγμα της μπάλας. Το χάδι στο πρόσωπο από το αεράκι της άνοιξης, η αφή ενός λουλουδιού που ανθίζει.


ΦΟΒΟΣ
Έχει χρώμα μαύρο και σχήμα γκρίζου σύννεφου. Είναι το μαύρο σκοτάδι της νύχτας και του υπογείου. Είναι η θέα μιας μάσκας κι ενός απότομου γκρεμού.
Είναι το μπουμπουνητό του κεραυνού, οι χαμηλές νότες στο πιάνο, ο πυροβολισμός του κυνηγού, το ουρλιαχτό του λύκου, το κροτάλισμα των δοντιών, το βουητό του σεισμού.
Έχει γεύση πικρή και αηδιαστική, γεύση χαλασμένου φαγητού, φάρμακου και δηλητήριου.
Εχει την πνιγηρή μυρωδιά του καπνού και του καμένου δάσους, τη μυρωδιά της μούχλας και του σάπιου, της φορμόλης και του χειρουργείου.
Είναι το άγγιγμα του ιστού της αράχνης, του λυσσασμένου ζώου, το ψυχρό άγγιγμα της κάννης του όπλου, η αφή ενός αιχμηρού αντικειμένου, του φιδιού, ενός ψυχρού σώματος, των κάγκελων της φυλακής.

ΑΓΑΠΗ

Η αγάπη έχει το ροζ χρώμα του τριαντάφυλλου και της αυγής.
Είναι η πρωινή μελωδία των πουλιών και ο μακρινός ήχος της καμπάνας.
Έχει την πλούσια και δροσερή γεύση ενός ζουμερού φρούτου, τη γλύκα του μελιού και της καραμέλας, τη γεύση ενός φρεσκομαγειρεμένου φαγητού.
Έχει τη μυρωδιά της άνοιξης, του ολάνθιστου κήπου, του γιασεμιού που στολίζει την εξώπορτα και του κρασιού που ωριμάζει στο ξύλινο βαρέλι.
Είναι το τρυφερό χάδι της μάνας, το άγγιγμα ενός μωρού, η αφή του μεταξιού, του βελούδου, του πούπουλου και ενός ανθισμένου τριαντάφυλλου.

ΑΓΩΝΙΑ

Είναι πολύχρωμη όπως ένας απροσδιόριστος χρωματικά πίνακας. ΄Εχει την όψη του υποψήφιου τη στιγμή των εξετάσεων και των συγγενών στον προθάλαμο του μαιευτηρίου.
Είναι ο ήχος της γρήγορης αναπνοής και το έντονο χτυποκάρδι, ο ήχος του ταμ-ταμ, το τικ-τακ του ρολογιού. Έχει τη γεύση του ξινού και του ξιδιού.
Έχει τη μυρωδιά του υγραερίου και της βενζίνης, του καπνού και της σκόνης. Είναι το άγγιγμα στο περιτύλιγμα του δώρου καθώς το ανοίγουμε, η επαφή του χεριού με τη μπάλα πριν το πέταγμά της προς το καλάθι, το σταύρωμα των χεριών και το σφίξιμο των δαχτύλων.

ΠΟΝΟΣ

Έχει χρώμα κυπαρισσί, όψη συννεφιασμένη και μουντή, όψη ενός πληγωμένου ζώου.
Είναι το ουρλιαχτό, ο ήχος της πένθιμης καμπάνας, το κλάμα. Έχει την πικρή γεύση του καφέ και του φάρμακου.
Έχει τη μυρωδιά του σάπιου και του χαλασμένου.
Είναι το άγγιγμα στην άκρη μιας μυτερής πέτρας, ενός γαϊδουράγκαθου, ενός βαλσαμωμένου ζώου, η αφή των δακρύων στα μάγουλα.

ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ

Έχει τα χρώματα των βεγγαλικών. Είναι το χτύπημα του κουδουνιού. Είναι η γεύση του δροσερού νερού για το διψασμένο οδοιπόρο. Είναι η μυρωδιά του καθαρού και του φρεσκοπλυμένου.
Είναι το χάιδεμα του δροσερού αέρα.

ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ

Έχει χρώμα γαλάζιο όπως ο ελληνικός ουρανός. Είναι η μελωδία του εθνικού ύμνου. Είναι η γεύση των παραδοσιακών φαγητών. Είναι η μυρωδιά της θαλάσσιας αύρας. Είναι το άγγιγμα της σημαίας, των μαρμάρων του Παρθενώνα.

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Έχει χρώμα γκρίζο σκούρο. Είναι το άγριο βουητό των κυμάτων της θάλασσας. Είναι η γεύση του άδειου πιάτου. Είναι η μυρωδιά της καμένης σοδειάς. Είναι το άγγιγμα ενός ξερού φύλλου.

ΜΟΝΑΞΙΑ

Έχει χρώμα καφέ. Είναι το θρόισμα των φύλλων των δέντρων. Έχει τη γεύση ενός άνοστου φαγητού. Είναι η μυρωδιά της κλεισούρας. Είναι το άγγιγμα ενός μοναχικού λουλουδιού.

ΜΙΣΟΣ

Έχει χρώμα βαθύ κόκκινο. Είναι ο ήχος ενός πολεμικού εμβατηρίου. Έχει τη γεύση του «μέλανα ζωμού». Έχει τη μυρωδιά του μπαρουτιού. Έχει την αφή ενός κρύου πιστολιού.

ΑΔΙΚΙΑ

Έχει χρώμα το σκούρο μπλε. Είναι το κλάμα ενός παιδιού. Έχει γεύση πικρή σαν φαρμάκι.
Έχει τη μυρωδιά της φωτιάς. Έχει την αφή των δακρυσμένων μάγουλών σου.

ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ-ΑΓΝΟΤΗΤΑ

Έχει χρώμα άσπρο όπως το περιστέρι, το χιόνι. Απαλό ροζ όπως τα ρούχα των μωρών. Είναι οι πρώτες συλλαβές των μωρών, οι απαλές μελωδιές στο πιάνο και το φλάουτο.
Έχει τη γεύση μιας μωρουδιακής κρεμούλας. Έχει τη μυρωδιά του κρίνου και του αρωματικού κεριού.
Είναι το άγγιγμα του φτερού και του ροδάκινου.

ΖΗΛΙΑ

Έχει χρώμα κίτρινο και σχήμα αιχμηρού αντικειμένου. Έχει ήχο διαπεραστικό και έντονου βουητού.
Έχει γεύση πικρόξινη. Έχει τη μυρωδιά των οξέων. Είναι το άγγιγμα ενός λουλουδιού που μαραίνεται, ενός κρύου αντικειμένου.

ΕΛΠΙΔΑ

Έχει χρώμα πράσινο όπως η φύση την άνοιξη. Έχει τον ήχο της σιωπής. Έχει τη γεύση ενός λιτού φαγητού.
Έχει τη μυρωδιά της αυγής. Είναι η αφή της πλαστελίνης.

4 σχόλια:

aristodhmos Koumarianos είπε...

Τωρα εγω διαβάζοντάς το , το ειδα σε φόντο ΚΟΚΚΙΝΟ, διχως καθόλου ΓΚΡΙΖΟ, δεν ακουσα διόλου τον ήχο του ταμ-ταμ, ένιωσα ενα χάϊδεμα δροσερού αέρα, που εφερνε μυρωδιά αρωματικού κεριού, κι ολα αυτα μεσα στον ηχο της σιωπής με εντονη την γεύση του μελιού στα χείλη.... Υπέροχο το ταξίδι που με φίλεψες και πάλι ... Αρης

rubylo είπε...

Πάλι κατάφερες να με ταξιδέψεις.....στην εποχή που τα παιδιά μου ήταν νήπια και ζωγραφίζαμε όλη μέρα....προσπαθούσα κάθε φορά μέσα από τις ζωγραφιές τους να αποκωδικοποιήσω τα συναισθήματά τους,τους φόβους τους,τις επιθυμίες τους.....Σαν να μην μου'φταναν τα λογάκια τους....τέτοια ανασφάλεια!!!Τώρα τα παιδιά μεγαλώσανε και εγώ έμεινα με τα χρώματα και τους καμβάδες.....

Καραβάκι είπε...

Eγώ παιδιά δεν έχω,αλλά θα ήθελα πολύ να ζωγράφιζα αν είχα μαζί τους.Να προσπαθώ να μαντέψω πως χτυπάει η καρδούλα τους,πως νιώθουν... Έστω και αν ερχόταν μια μέρα που θα έμενα με τους καμβάδες και τα χρώματα.... Καλό βράδυ rubylo.Κράτα τις αναμνήσεις.Είναι φίλες καλές. Να είσαι καλά.

Καραβάκι είπε...

Και εύχομαι να είναι πολλά τα ταξίδια που θα έχουν θυμήσεις από τα παλιά Άρη μου. Είναι τα καλύτερα ταξίδια αυτά.Γεμάτα με πολλά καλούδια. Καλό σου βράδυ και να είσαι καλά.