Σημειώσεις για το ανώνυμο καλοκαίρι που πλησιάζει...

- Από πέρσι άρχισε να “χαλάει” ο καιρός. Πλησιάζει Ιούνης μα τα πρόσωπα έχουν φθινόπωρο. Έχουν πια μαζευτεί πολλά σύννεφα για τόσο ευλογημένο τόπο…

- Ξεκινούν οι πρώτες καλοκαιρινές συναυλίες. Ωραίες συλλογικότητες, που τραβούν το μέλι του καιρού σου, του τραγουδιού του, των δικών σου ανθρώπων.

- Έχει μείνει βέβαια ο ήλιος. Υπό την ίδια γωνία. Κοίτα να κρατήσεις κι εσύ την θέση σου.

- Περισσότερη Αθήνα φέτος... Σκαλωμένοι στην μοναδική παραθαλάσσια πρωτεύουσα της Ευρώπης.

- Περισσότερη βία. Φτωχοδιάβολοι αλλά και εγκληματίες εγκλωβισμένοι στην ανατολική είσοδο της Ευρώπης, μπερδεμένοι με νεόπτωχους Έλληνες που τους κρέμονται πια τα νεύρα έξω από την σάρκα.

- Κανένα σχέδιο με βάθος πέρα από το καλοκαίρι. Πάνε αυτά. Τώρα κάθε μέρα κι ένα σενάριο καταστροφής παραλύει την ραχοκοκκαλιά σου και μια μαρτυριάρα ζυγαριά δείχνει τα πραγματικά κιλά σου.

- Θάλασσα. Θα χώνονται τα ποδαράκια της στην άμμο και θα περπατάει σαν αναποφάσιστο βαρελάκι. Ενός έτους. Τι ηλικία Θεέ μου!

- Κορίτσια. Ελεύθερα, γυμνά χέρια σε σχηματισμούς χελιδονιών. Ερωτισμός με ενδεχόμενο δόλο.

- Κορίτσια, ξανά. Η πατρίδα του γέλιου, του ήχου τού τρεχούμενου νερού όταν ξεπηδάει από μία ερεθιστική νεότητα. Υλικό που προσφέρεται για πλήθος παρερμηνειών.

- Κορίτσια. (πλάκα μου κάνεις, ξεκόλλα!). Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους όταν θεωρούν την ομορφιά τους δεδομένη και αιώνια. Στην κατάρρευση κοίτα να λείπεις μακριά…

- Λεφτά. Τσαλακωμένα, καχεχτικά χαρτονομίσματα, μαραμένα μεγαλεία, και να τα μετράς κρυφά. Η πιο κρυφή πράξη του ανθρώπου πια. Έχει ξεπεράσει ακόμη και τις άλλες…

- Κόλαση. Γιατί όχι; Γιατί πιστεύεις πως δεν αντιστοιχεί τουλάχιστον μία στην δική σου εποχή, σε εσένα;

- Ένα όνειρό σου γίνεται πραγματικότητα. Ή εφιάλτης. Απλώνονται χέρια δικών σου ανθρώπων κι εσύ παλεύεις να τα πιάσεις. Δεν τα φτάνεις, βουλιάζουν.

- Ιούνιος. Τόσο καιρό λέμε να τα πούμε. Δεν βρισκόμαστε πια, χανόμαστε ρε, δεν το βλέπεις; Θα μπορέσεις;

- Ιούλιος. Κουλουριασμένος δίπλα στην θάλασσα, λίγο διαφέρει το σχήμα σου από τα κορμιά στην Μενάνδρου, την Σωκράτους, την Σοφοκλέους. Μόνο που τώρα δεν πιστεύεις πια πως την έχεις γλιτώσει. Περιμένεις να σε βρούνε. Έχουν ξαμολυθεί.

- Αύγουστος. Κάποιος να κλείσει τον ήλιο. Αναστροφές και διαθλάσεις μου δείχνουν νερό, αλλά δεν υπάρχει τίποτα. Έρημος. Μείνε μακριά μου.

- Καλοκαίρι. Μασκαρεμένο σε κάτι άλλο που δεν έχει ακόμη όνομα...



Πηγή: cλοpy paste από τη θάλασσα του διαδυκτίου...