Ένα αστείο η ζωή....

Και εγώ έτρεχα
και έπινα για να αντέξω...

Τα μαλλιά της μακριά και η ζωή μικρή
ένα φιλί και τίποτα άλλο
για μια στιγμή να μπορούσαμε
να γυρίσουμε λίγο πίσω
για μια στιγμή
να σταματήσουμε τον χρόνο
να γίνουμε ξανά εραστές
και μετά πάλι εδώ
εδώ όπου ο κόσμος είναι ακίνητος
και κανείς μας δεν έχει χρόνο.

Οι σκιές όσο προχωράει η νύχτα μακραίνουν
τα βήματά της την πάνε όλο και πιο μακριά.

Ο δρόμος γεμάτος από θορύβους της νύχτας
περπατάω μόνος
πριν κάμποση ώρα χαιρετηθήκαμε
μπροστά σε έναν ταξιτζή που άκουγε λαϊκά.
Τώρα πρέπει να βρίσκεται σπίτι της.

Κατέβαινα τον μεγάλο δρόμο
και τα φώτα έσβηναν σιγά σιγά
το ένα μετά το άλλο
σαν τις ελπίδες και τις προσδοκίες μας.
Μόνο η ντροπή που τις είχε μείνει πίσω...
Πήρα μια μπύρα απο το περίπτερο και συνέχισα.
Κοίταξα μέσα στην pub.
Ήταν η ώρα για να κλείσει
και οι τελευταίοι μεθυσμένοι πελάτες
έφευγαν αφήνοντας πίσω ένα κομμάτι τους.
Συνέχισα το δρόμο μου
για να καταλήξω στην άλλη άκρη
όπου ακουγόταν ο Tom Waits να τραγουδάει το Underground.
Ανέβηκα τα σκαλιά της μέχρι την ταράτσα.
Ένας καναπές από σκουπίδια,
μπουκάλια και κουτάκια μπύρας
πεταμένα όπου μπορούσες να κοιτάξεις
και ένα σκυλί που κοιμόταν δεμένο σε μια γωνιά.

Όταν ξύπνησα ο ήλιος με τύφλωνε
και η μπύρα είχε κάνει μούσκεμα το παντελόνι μου.
Μάζεψα ότι μπορούσα από κει πάνω
ενώ έριχνα κλεφτές ματιές στον ήλιο
και χάθηκα γρήγορα στα παράξενα στενά της πόλης
με όλους αυτούς
που προσπαθούσαν να προλάβουν τη δουλειά τους.

Το μεσημέρι με βρήκε στο σπίτι.
Έβγαλα το βιβλιό της και διάβασα λίγο.
Σκέφτηκα την Χ....
Το έκλεισα γρήγορα
και μετά από ένα ουίσκι έπεσα στο κρεβάτι.
Τώρα είναι λίγο καλύτερα
άμα μπορέσω και κοιμηθώ
ίσως βγάλω κι αυτή τη μέρα...

ΥΓ. Γίνε ό,τι θέλεις.
Ένας ονειροπόλος. Ένας ανένταχτος. Ένας Αραχτός.
Ένας ερευνητής. Ένας Ακτιβιστής. Ένας Ανύπαρκτος
Ένας θεατής. Ένας δάσκαλος.
Γίνε ό,τι γουστάρεις , ρε παιδάκι μου. Εγώ μαζί σου.
Μόνο αυτό, που προσπαθούν με τόσο πείσμα να σε κάνουν,
πρόσεξε μη γίνεις.

ΕΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ!!!!

Αλκυόνη Παπαδάκη

Πηγή: Mοναδική...