30/4/08

Σαν ψίθυρος...

























Σε ένα τέτοιο μέρος θα ήθελα να ζήσω. Να ξυπνάω τα πρωινά και να γεμίζουν τα μάτια μου θάλασσα. Να μην με αγγίζει τίποτα από την ανθρώπινη τέχνη του θεάτρου. Κουράστηκα να ακούω και να διαβάζω για τα «πρέπει» και τα «θέλω». Με κούρασαν τα μάυρα και τα γκρι χρώματα σας άνθρωποι της γης. Κουράστηκα να παρακολουθώ τις συζητήσεις σας για το πόσο καλοί πρέπει να είμαστε, πόσο άνθρωποι πρέπει να είμαστε, πόσο μεγάλες καρδιές πρέπει να καλλιεργήσουμε. Λες και είναι μπανανιές....και έχουν τρόπο καλλιέργειας που τον διαβάζεις και μαθαίνεις. Κουράστηκα να βλέπω τόσους καλούς μαζί!!!

Είναι σαν να πίνεις καφέ με πολύ ζάχαρη....Σε λιγώνει και σε χαλάει.

Όχι δεν θέλω να πάρω μέρος σε όλο αυτό το θέατρο. Προτιμώ να ψάχνομαι μόνη. Να κοιτάω βαθιά μέσα μου. Να ακούω τους ψιθύρους της δικής μου καρδιάς. Να ταξιδέψω στις δικές μου θάλασσες με τα δικά μου σκαριά, τα δικά μου κατάρτια.

Να ακούω μόνο τους ψιθύρους της θάλασσας. Να γαληνεύω...

8 σχόλια:

apollon69 είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΜΟΥ..!

armatan είπε...

Rε συ...θες να με πάρεις μαζί σου? δεν θα κάνω καθόλου φασαρία...αλήθεια...

Καραβάκι είπε...

armatan σπάνια με κάνουν να χαμογελάσω.Κι εσύ τα κάταφερες! Έχεις μια θέση στα όνειρα μου! Tην καλησπέρα μου

Καραβάκι είπε...

Kαλησπέρα Γιώργο μου. Σε έχασα...

aristodhmos είπε...

Μεσ τον απόηχο του μελτεμιού εκει ν αφήνεσαι ταριχευτής του έρωτά σου να δραπετεύεις μ ενα κύμα δανεικό στην πελαγήσια τη ζωή σου...
Την καλησπέρα μου Αρης

sta_gona είπε...

Πέρασα να σου ψιθυρίσω..χρόνια πολλά γεμάτα στιγμές αναστάσιμες θαλασσίτσα μου

Καραβάκι είπε...

Δε θέλω τίποτε δανεικό Άρη μου...στην πελαγίσια ζωή μου.Θέλω τα κύματα να είναι δικά μου.Και τα άγρια και τα παιχνιδιάρικα. Καλησπέρα, ελπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα

Καραβάκι είπε...

Aυτόν τον ψίθυρο τον άκουσα....είχε θαλασσινή μυρωδιά.Καλώς ήρθες σταγονίτσα μου Xρόνια πολλά και καλά!Μου έλλειψες...