15/2/09

Τα παράδοξα των καιρών μας


Σήμερα έχουμε μεγαλύτερα σπίτια, αλλά μικρότερες οικογένειες. Περισσότερη άνεση, αλλά λιγότερο χρόνο. Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερο κοινό νου. Περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση. Έχουμε περισσότερους ειδικούς, αλλά και περισσότερα προβλήματα. Περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερη καλή υγεία. Ξοδεύουμε απερίσκεπτα, γελάμε λίγο, οδηγούμε γρήγορα, εξαγριωνόμαστε εύκολα, ξενυχτάμε συχνά, διαβάζουμε λίγο, βλέπουμε πολύ τηλεόραση. Και δε σεβόμαστε τους άλλους...


Έχουμε αυξήσει τις περιουσίες μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας. Μιλάμε πολύ, αγαπάμε λίγο και λέμε συχνά ψέματα. Έχουμε μάθει να κάνουμε τη ζωή μας, αλλά όχι και την ίδια την ζωή. Έχουμε προσθέσει χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.


Έχουμε ψηλότερα κτίρια, αλλά κοντύτερη ψυχική διάθεση. Φαρδύτερους δρόμους, αλλά στενότερη αντίληψη. Ξοδεύουμε περισσότερα, αλλά έχουμε λιγότερα. Αγοράζουμε περισσότερα, αλλά τα απολαμβάνουμε λιγότερο.


Πήγαμε στο φεγγάρι και γυρίσαμε. Αλλά έχουμε πρόβλημα να διασχίσουμε το δρόμο για να συναντήσουμε έναν γείτονα. Κατακτήσαμε το εξωτερικό διάστημα, αλλά όχι και τον εσωτερικό μας κόσμο. Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι και την προκατάληψη. Γράφουμε περισσότερα, μαθαίνουμε λιγότερα. Σχεδιάζουμε περισσότερα, πραγματοποιούμαι λιγότερα. Έχουμε μάθει να τρέχουμε, αλλά όχι και περιμένουμε. Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερα ήθη. Έχουμε περισσότερα computers που κρατάνε περισσότερες πληροφορίες, που παράγουν περισσότερα αντίγραφα, αλλά έχουμε λιγότερη προσωπική επικοινωνία. Είμαστε σε εποχές γρήγορου φαγητού, αλλά αργής πέψης.


Περισσότερος ελεύθερος χρόνος, αλλά καθόλου διασκέδαση. Περισσότερα είδη διατροφής, αλλά λιγότερη τροφή. Δυο μισθοί, αλλά περισσότερα διαζύγια. Πιο όμορφα σπίτια, αλλά και πολλά διαλυμένα.


Ακριβώς γι αυτό πρέπει να μην αφήνουμε τίποτα για «ειδικές περιπτώσεις». Γιατί κάθε μέρα που ζούμε είναι και μια «ειδική περίπτωση». Ας ψάξουμε για τη γνώση, ας διαβάσουμε περισσότερο, ας μιλήσουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε. Ας καθήσουμε να θαυμάσουμε τη θέα, δίχως να δίνουμε σημασία σε άλλες ανάγκες μας. Ας ξοδέψουμε περισσότερο χρόνο για τα έμψυχα που μας περιβάλλουν και όχι για τα άψυχα.


Ας φάμε το φαγητό που μας αρέσει και ας πάμε σε μέρη που αγαπάμε. Η ζωή πρέπει να είναι άθροισμα στιγμών ευχαρίστησης και απόλαυσης και όχι μόνο επιβίωσης. Πιες στο καλύτερο κρυστάλλινο ποτήρι που έχεις. Μην φυλάς πράγματα για αργοτέρα. Εξαφάνισε από το λεξιλόγιο σου εκφράσεις όπως «Κάποια από αυτές τις μέρες», «Κάποια μέρα», «Όχι τώρα». Γράψε εκείνο το γράμμα που σκεφτόσουν να γράψεις μια από αυτές τις μέρες. Πες στην οικογένεια σου και στους φίλους σου πόσο πολύ τους αγαπάς. Μην καθυστερείς τίποτα που προσθέτει γέλιο και χαρά στη ζωή σου. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό είναι ξεχωριστό. Γιατί δεν ξέρεις αν θα είναι και το τελευταίο σου.


Εάν είσαι τόσο απασχολημένος, και δεν μπορείς καν να σκεφτείς όλα τούτα, και πεις στον εαυτό σου ότι θα το κάνεις μια από αυτές τις μέρες... πίστεψε με, μπορεί και να μην είσαι εδώ για να το κάνεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: