10/8/09

Παγωτό χωνάκι...



Καμιά φορά ξεχνάω ότι δεν είμαι παιδί. Μ' αρέσει να περπατάω ξυπόλυτη κι όταν σπάσει κάνα ποτήρι, κρύβομαι κάτω απ' το τραπέζι να μη με βρουν. Τα πόδια μου είναι γεμάτα γυαλιά. Εχουν πια ενσωματωθεί με τα νεύρα. Βλέπω τον τοίχο και θέλω να τον ζωγραφίσω. Οι περισσότεροι τοίχοι είναι μουντοί, όπως οι καρδιές των ανθρώπων. Συχνά απορώ. Κάτι παλ χρώματα που ξεγελούν την έλλειψη φαντασίας. Μέσα τους ελλοχεύει το μαύρο.
Μεγαλώνοντας, το μόνο που σε νοιάζει είναι να γίνεις απαραίτητος. Πώς θα μπορέσεις να μεταμφιεστείς από ενοικιαστή σε ιδιοκτήτη. Το να κατέχεις, θεωρείται ασφαλέστερο προσόν από το να αισθάνεσαι. Τα παιδιά αισθάνονται μόνο. Οι μεγάλοι αποσκοπούν. Κυνηγούν το ύπατο αξίωμα.
Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω παιδί. Να κοιτάζω τη θάλασσα...
H νύχτα απόψε είναι παράξενη, το καλοκαίρι αιώνιο, τα κοστούμια περιττά. Δυο τρία βλέμματα έχουν ενδιαφέρον. Κάνει μια δροσιά που σε ξεβγάζει. Μπερδεμένοι ήχοι από κύματα και από κρυμμένες επιθυμίες φτάνουν στα αυτιά μου. Μουσικές φυλαγμένες σε μερικά τετραγωνικά. Οι μεταμφιέσεις δεν κρατούν και πολύ. Ξεθυμαίνουν. Η ανθρώπινη κορύφωση είναι σαν τον κινηματογράφο. Βασίζεται σε ένα λάθος του ματιού. Όσο περισσότερο κοιτάς τόσο λιγότερο διακρίνεις. Μετά, βλέπεις όλες τις παραλίες με στοιβαγμένα ρούχα. Οι ηθοποιοί έχουν φύγει. Ήρθαν για να μαυρίσουν σωστά και μετά έφυγαν. Αύριο θα έρθουν οι καινούριοι καταπατητές. Οι νέοι ιδιοκτήτες. Η παράσταση θα συνεχιστεί. Η εμμονή με την ομορφιά είναι μια ανίκανη να ωριμάσει επιθυμία.
Ο Ιούλιος ήδη μας γύρισε την πλάτη· όπως τόσοι και τόσοι. Παρέδωσε τις αποσκευές του προς φύλαξη. Ακόμη ένας μήνας προδότης εγγράφεται σε όσα μας εγκατέλειψαν. Αλλος ένας μήνας μωρό που δεν πρόλαβε να μεγαλώσει. Οι μητέρες τον σέρνουν στο καροτσάκι του, μετά την τελευταία βόλτα στην προκυμαία. Η κουδουνίστρα του είναι σπασμένη.
Όταν είσαι μικρός, πιστεύεις στους μεγάλους. Στον Θεό, στην οικογένεια, στη μεγαλοαστική τάξη. Οι ηθοποιοί είναι είδωλα. Ο κινηματογράφος, μαγεία. Τα καλοκαίρια, μακριά. Η αγκαλιά, καταφύγιο. Μαζεύεις σε αυτοκόλλητα από παγωτό ξυλάκι τις εικόνες της ζωής σου. Αλλά δεν μπορείς να διαλάξεις ανάμεσα σε δύο όμοια πράγματα. Τον Ιούλιο που έφυγε. Ή τον Αύγουστο που ήρθε...


21 σχόλια:

Global Greek είπε...

"Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω παιδί. Να κοιτάζω τη θάλασσα..."

:-) αν ολα τα παιδιά της γης...πιάναν γερά τα χέρια...

Αζα μου το να μεινουμε παιδιά είναι τελικά το δυσκολότερο "επάγγελμα" που μπορούμε να διαλέξουμε..Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα :-)

Uid είπε...

Να μη διαλέξεις τότε...
Να τους πάρεις και τους δύο μήνες.
Η να τους βάλεις να διαλέξουν αυτοί. :)))

Πολλά φιλιά

ΥΓ: Να πω "Με γεια" υποθέτω.

Καλημέρα και καλή βδομάδα. ;)

thrasher είπε...

εγω,εχω παρατηρισει οτι δεν μπορω με ευκολια να κανω οτι και παλια...ακομα μου αρεσει να διαβαζω κομιξ αλλα δεν μπορω ευκολα να παω στο περιπτερο και να τα ζητισω.πολυ πιο ευκολα ζηταω προφυλακτικα,αλλα οχι κομιξ.ειναι αυτη η γα@!#@νη οι εικονα που πρεπει να εχεις σε καθε ηλικεια να σε κυνηγα.η σοβαροτητα του επαγγελματια,ο ρολος του οικογενιαρχη.και ποιος δεν θελει να κανει πραγματα που εκανε μικρος?σε μια κοινωνια που σε οριζει αντι να την οριζεις χανεις το παιδακι μεσα σου...

marilianni είπε...

Eιναι προσον να σε λενε οτι κανεις σαν παιδι εγω το χαιρομαι οταν μου το λενε....σκαω ενα μεγαλο χαμογελο,ασε που ειναι το πιο ομορφο,χαριτωμενο κομπλιμεντο που εχω ακουσει.Καληνυχτα Αζα μου.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καραβάκι,καλοτάξιδο..
Τι έγινες απόψε;

Φιλιά,φιλιά στην πλώρη σου
κι'αέρα στα πανιά σου

ADE GIA είπε...

Ωραιο ειναι οπως το συμπληρωσες,ετσι κι αλλιως δεν μου ανηκει.Απλα το διαβαζω συχνα γιατι τοχω αναγκη.

Ευρύνοος είπε...

Πώς να διαλέξεις;

χρειάζεται;

όλα ομορφιά είναι..
αρκεί να τα βλέπεις..

καλησπέρα!

Lilith είπε...

Εγώ δεν έχω καμία πρόθεση να μεγαλώσω, Aza μου! :)
Γράφεις ωραία πράγματα σήμερα...
Ο φόβος κάνει τις καρδιές των ανθρώπων μουντές. Κάθε είδους φόβος. Μα πάνω απ' όλα, ο φόβος μήπως χάσουν το Εγώ τους!
Όταν είσαι μικρός πιστεύεις σε πολλά πράγματα...
Όταν γίνεις έφηβος, πιστεύεις σε άλλα και σου φαίνονται τα προηγούμενα χαζά.
Όταν ενηλικιωθείς, αλλάζεις πάλι και πιστεύεις σε άλλα.
Και πάει λέγοντας...
Το θέμα είναι ότι σε όλες τις φάσεις, κάπου το έχεις πιάσει σωστά και κάπου το έχεις πιάσει λάθος.
Πάντα!
Μέχρι το τέλος. :)

Φιλιά πολλά!

Idom είπε...

"Als das Kind Kind war,
wußte es nicht, daß es Kind war..."

http://www.wim-wenders.com/movies/movies_spec/wingsofdesire/wod-song-of-childhood-german.htm

http://www.wim-wenders.com/movies/movies_spec/wingsofdesire/wod-song-of-childhood.htm

...

Idom είπε...

Βρε, παιδιά, κάθε ηλικία έχει τις δικές της χαρές.

Μάλλον...
Δηλαδή ίσως...

Τι, δεν έχει;;;

:-)

Idom

Idom είπε...

@ Thrasher

Πολύ θα ήθελα να δω την αντίδραση τού περιπτερά αν τού ζητήσεις και κομιξ και προφυλακτικά!...
Μάλλον θα αρχίσει να φωνάζει "παιδεραστής, πιάστε τον!".

:-))

Idom

Καραβάκι είπε...

Global μου θα διαφωνήσω με τη λέξη επάγγελμα ακόμη κι αν την έχεις σε εισαγωγικά.Το να μπορείς να παραμείνεις παιδί είναι τέχνη και χρειάζεται μεγάλη φαντασία... αρκεί να φυλάς τα πινέλα σου και τα χρώματα σου ασφαλή.Για να μην κάνουν μουτζούρες...Η βδομάδα πέρασε σχεδόν αλλά ας σου ευχηθώ καλό βράδυ!Να είσαι καλά!

Καραβάκι είπε...

Osiri θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου.
:)
Καλό βράδυ και σε ευχαριστώ...

Καραβάκι είπε...

thrasher κανείς δεν μας επιβάλλει να έχουμε κάποια συγκεκριμένη εικόνα σε κάθε ηλικία.Μάλλον μόνοι μας τη ζωγραφίζουμε...Αρκεί να αφήσεις τον εαυτό σου λίγο ελεύθερο και να είσαι σίγουρος ότι θα εκπλαγείς από αυτά που θα κάνεις.Καλό βράδυ!

Καραβάκι είπε...

marilianni μου να συνεχίσεις να είσαι παιδί και να σκας αυτά τα μεγάλα χαμόγελα.Είναι το καλύτερο όπλο... για όλα τα δεινά.Φιλιά και να είσαι καλά!

Καραβάκι είπε...

Ελίτσα εδώ είμαι.Γύρισα.Ετοίμασε το λάδι και ξεμάτιαζε...

Καραβάκι είπε...

ADE GIA τι συμπλήρωσα και τι δεν σου ανήκει...Είμαι από ταξίδι και δεν έχω επαφή...Βοήθησε με σε παρακαλώ να καταλάβω.Τι έχεις ανάγκη;Όλο απορίες είμαι...Καλό σου βράδυ!

Καραβάκι είπε...

Ευρύνοε έγραψες τη σωστή φράση...Αρκεί να τα βλέπουμε... Καλό βράδυ σου εύχομαι.Μου έλλειψαν οι συνεδρίες μας...

Καραβάκι είπε...

Lilith δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι... Το θέμα όμως είναι αυτό που γράφεις στην αρχή πιστεύω.Το να μην θέλεις να μεγαλώσεις.Από εκεί ξεκινούνε όλα.Κι εκεί τελειώνουν.... Φιλιά πολλά!Χαίρομαι πάντα όταν σε βλέπω.Καλό σου βράδυ!

Καραβάκι είπε...

Idom υπέροχο το ποίημα και σε ευχαριστώ πολύ... Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.Να είσαι καλά.Καλό βράδυ!

korinoskilo είπε...

γλυκα μου δεν ανυσηχω καθολου για το συγκεκριμενο θεμα..... αν και μεγαλοσαμε νωρις...παραμενουμε παιδια και το ξερω αυτο ;)και δεν βλεπω να αλλαζουμε και το χαιρομαι :)

μην διαλεγεις τπτ ... μεινε οπως εισαι απλα