Αγριάδες...

Φανταστείτε ότι βρίσκεστε στο σαλόνι σας. Ηρεμοι και χαλαροί, και απολαμβάνετε την ησυχία σας.

Φανταστείτε τώρα ότι, ξαφνικά, μπαίνει αιφνιδίως στο σπίτι σας ένας καρχαρίας και αρχίζει να σας βγάζει φωτογραφίες. Ή ότι μπαίνει από το μπαλκόνι μια μαϊμού και προσπαθεί να σας μπουκώσει μπανάνες. Ή ακόμα ότι ένας σκύλος σας δείχνει στους φίλους του ενθουσιασμένος, σαν να είσαστε ένα μυστήριο της Φύσης. Φανταστείτε ότι μια γάτα σας πλησιάζει για να σας χαϊδέψει σώνει και καλά και ότι μια ομάδα τίγρεων παίρνει θέση για να φωτογραφηθεί μαζί σας.





Θα εκνευριζόσασταν, έτσι δεν είναι; Όχι, σκεφτείτε το και πείτε ειλικρινά. Θα τσαντιζόσασταν και το πιθανότερο είναι ότι θα αρχίζατε στα μπινελίκια τους εισβολείς. Αν μάλιστα ήταν του χεριού σας, θα ρίχνατε και καμιά σφαλιάρα.

Και αν το σενάριο σας φαίνεται τραβηγμένο, προσπαθήστε να το αντιστρέψετε.





Γιατί, αντίστροφα, τέτοιου είδους εισβολές γίνονται σε καθημερινή βάση. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που πληρώνουν αδρά για να συμμετάσχουν σε οργανωμένα σαφάρι, να μπουν σε μεταλλικά κλουβιά για να ταΐσουν καρχαρίες, να χαϊδέψουν μαϊμούδες και άλλα μικρά ζωάκια, να φωτογραφίσουν λιοντάρια, ελέφαντες, ζέβρες, τίγρεις, αετούς, θαλάσσιες χελώνες, να έρθουν, με δυο λόγια, όσο το δυνατόν πιο κοντά μπορούν στα ζώα.



Μόνο που τα ζώα έχουν τις αντιρρήσεις τους. Και κάποιες φορές δεν διστάζουν να το δείξουν, κάνοντας τους «περιπετειώδεις» τουρίστες να τρέχουν και να μη φτάνουν. Γιατί αυτό το «άγρια φύση», εξ ορισμού, δεν προϋποθέτει ότι τα ζώα θα συνεργαστούν με τον άνθρωπο. Δεν θα ποζάρουν, δεν θα εμφανιστούν κατά παραγγελία, δεν θα μπουκωθούν με λιχουδιές αν δεν πεινούν, και σε κάθε περίπτωση δεν θα απαρνηθούν τη φύση τους. Μια φύση που τοποθετεί αρκετά από αυτά ψηλότερα από τον άνθρωπο στην τροφική αλυσίδα.

Μια φύση που τα θέλει ελεύθερα και όχι υποταγμένα στα ανθρώπινα καπρίτσια.



ΥΓ1 Το βιντεάκι τραβήχτηκε στην πόλη που ζω. Την "φιλική" προς τα ζώα... Προσωπικά δεν άντεξα να το δω μέχρι τέλους...

ΥΓ2 Οι φωτογραφίες είναι του Ανδρέα Τσαλίκη