14/12/08

Βρε μπαγάσα...


Άκουσα κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση χτες βράδυ. Ένας 37χρονος άντρας είπε πως είναι παράξενο να σε χτυπάνε άνθρωποι πιο μορφωμένοι. Για τους αστυνομικούς μιλούσε. «Τι τα μαθαίνεται τα γράμματα ρε»... αναρωτήθηκε.
Μια 16χρονη κοπέλα όταν την ρώτησαν αν πιστεύει στους πολιτικούς απάντησε...«γιατί να πιστέψω, πιστεύουν αυτοί σε μας;».Τους αστυνομικούς τους αποκάλεσε «στρουμφάκια»... Τα παιδιά δε φοβούνται να δείξουν το πρόσωπο τους. Δε φοβούνται να μιλήσουν, να πούνε τι νιώθουν. Δεν καθοδηγούνται. Έχουν ώριμη σκέψη.
Ένας κουκουλοφόρος δέχτηκε να μας μιλήσει και είπε ... «Ο κουκουλοφόρος έχει πρόσωπο. Την κουκούλα την φοράει την στιγμή που θα βρεθεί αντιμετώπος με το κράτος. Οι ειρηνικές πορείες είπε, ποτέ δεν είχαν αντίκτυπο σοβαρό στα αυτιά της πολιτείας. Υποστηρίζει πως το να σπάνε ακριβές βιτρίνες είναι λογικό, γιατί αυτές οι βιτρίνες καθρεφτίζουν τον καπιταλισμό, την σήψη της κοινωνίας μας. Το μαγαζί του πατέρα του είπε, δεν θα το έσπαγε, δεν θα το έκαιγε ποτέ. Ο αστυνομικός των 1000 ευρώ δεν είναι εχθρός. Καταδικάζει τα μεμονωμένα δυσάρεστα περιστατικά και ονειρεύεται έναν κόσμο δίχως αστυνομία. Καταλαβαίνει βέβαια ότι αυτό είναι αδύνατο να γίνει στις μέρες που ζούμε. Στα τελευταία γεγονότα είδε πολλά φοβισμένα μάτια. Κυρίως δήλωσε, είναι οι ειρηνικοί διαδηλωτές που έχουν φοβισμένα μάτια. Αυτοί που θέλουν να αντιδράσουν αλλά δεν το τολμούν.
Είναι στο χώρο αυτό γιατί δεν υπάρχουν καθοδηγήσεις. Είναι ένας χώρος ελεύθερος όπου υπάρχει στρατηγική μόνο για το δρόμο. Στον κόσμο θα έλεγε ότι η διαφορά ανάμμεσα τους είναι στο ότι αυτοί μιλούν για ανθρώπινες ζωές, κι οι άλλοι για τσιμέντα και βιτρίνες». Αναφέρεται στον Μιχάλη Καλτεζά και λέει πως όλοι τον ξέχασαν. Ο κόσμος έχει μικρή μνήμη.
Οι σκληρές του απαντήσεις δεν συμβαδίζουν με αυτό που λέμε «καλός» πολίτης. Παρόλα αυτά η άδικη κοινωνία που περιγράφει είναι αληθινή. Και καλό θα ήταν, όσο κι αν διαφωνούμε όλοι με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα να σκεφτούμε τι τον αναγκάζει να αντιδρά τόσο βίαια και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια: