17/3/09

Καμιά φορά,λέω να αλλάξω ουρανό...


Πιάσε μια ομπρέλα... στο χρώμα που σου αρέσει....

Ανοιξιάτικο, δροσερό πρωινό. Τα λουλούδια θαρρείς θα εκραγούν από το πολύ χρώμα. Ο καιρός βροχερός. Μα υπάρχει πάντα η σκέψη σου, αυτή που φέρνει ζεστασιά όταν χαιδεύει τον κήπο της καρδιάς μου.

Κάποιες φορές κλείνω τα μάτια. Είμαι πλάι σου. Ένα ανοιξιάτικο βροχερό πρωινό. Σηκώνομαι σιγά από το κρεβάτι. Να μην σε ξυπνήσω. Κοιτάω έξω από το παράθυρο. Χαζεύω τις σταγόνες της βροχής που πέφτουν άτακτα στη γη. Μου αρέσει τόσο ο ήχος της βροχής! Φοράω κάτι ζεστό και ετοιμάζω τσάι. Γιασεμί που ταιριάζει με τον καιρό. Μετά, έρχομαι κοντά σου, σου χαιδεύω τα μαλλιά. Σε φιλώ, να ξυπνήσεις γλυκά, ζεστά. Κι όταν ανοίγεις τα μάτια, θάλασσες μύριες μπροστά μου. Θάλασσες γαλάζιες. Απέραντες. Με τις παντιέρες τους αλαφρές στην ανοιξιάτικη αύρα.

Αν θα χαθώ στις εποχές, στις ανοιξιάτικες βροχές θα είμαι .... Θα περιμένω να αλλάξει ο ουρανός ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: