Πάει ο παλιός ο χρόνος...

Θέλω να έχω κάτι από τα χέρια σου
κάτι σαν κέντημα, σαν πέτρα, σα λουλούδι
τόσο απαλό κι’ ωραίο που να μοιάζει σου
και νάναι απείραχτο απ’ του χρόνου τ’ άγριο χνούδι.

Νάναι πλεγμένο, θέλω, από τα χέρια σου
νάναι σαν κράξιμο απ’ τα δικά σου χείλη
κάτι σα δάκρυ απ’ την χλωμήν εικόνα σου
κάτι θαμπό σα φλόγα από καντήλι.

Θέλω από σένα κάτι̇̇ κι έχω φύλαγμα
τέτοιο, που ανέγγιχτο ό,τι δώσεις μου θα μείνει.
Έχω έναν ίσκιο στης καρδιάς τα τρίσβαθα
για των λευκών σου των χεριών την καλοσύνη.

Καλή Χρονιά!