Για μια άλλη θάλασσα

Απόψε, που η θάλασσα
κοιμήθηκε μαζί σου..

δε νιώθεις φόβο, πόνο κι άγγιγμα
στο απόμακρο κορμί σου.

Και σαν γαλήνης κύματα
γλυκά σε αιχμαλωτίζουν,
για έναν παράδεισο αλμυρό
κρυφά σε προορίζουν.

Δέσμες φωτός ωχρές, βουβές.
Σειρήνες κι αγωνία.
Μορφές μες το θολό νερό
σε ψάχνουν με μανία.

Σκυφτή σιλουέτα, σκοτεινή
στέκει στην προκυμαία.
Ψυχρή φωνή ανταπαντά,
χάθηκε στις εννέα.

Σύννεφο θλίψης γύρω της,
που η ελπίδα θα φωλιάσει..
Στην αιώνια αυτή στιγμή,
τις σκέψεις θα εκφράσει.

Δάκρυα ως τώρα στοίχειωναν
την δύστυχη ζωή μας..

Σε άλλους κόσμους κρύβαμε
την γκρίζα ύπαρξη μας..

Εμπόδια σκόνης και καπνού
που σκίζαν την ψυχή μας..

Άρνηση για υποχώρηση
στα άδεια μας ξενύχτια..

Φάνταζαν απροσπέλαστα
του χωρισμού τα δίχτυα..

Κι ο χρόνος ρίχνει άγκυρα
στην πρώτη εκείνη νύχτα..

Προβάλλει ολοζώντανη
μπροστά μου η μορφή σου..