Στη ροδοζαχαρένια παραλία
μιλούσαν όλοι για τη Ρόζα-Ροζαλία,
που 'χε στα δυο της μάγουλα
λιγάκι κρέμα φράουλα κι έβγαζε
βόλτα μες στην ροζ ανατολή, το
γουρουνάκι της το τριανταφυλλί.
Και σύννεφα απο ροζ πουλιά
φλαμίγκος της κελαηδούσανε
Ρόζα-Ροδαλία.
Αχ Ρόζα, Ρόζα-Ροζαλία πάμε
μαζί στη συναυλία, ν' ανθίσει
μ' όλα τα βιολιά μια ροζ μεγάλη
βυσσινιά στο πρώτο μας φιλί.
Στη ροδοζαχαρένια παραλία
μιλούν ακόμα για τη Ρόζα-Ροζαλία
και λένε πως την άνοιξη, σα
ρόδινη ανάμνηση, περνάει πέρα
μες τη ροζ ανατολή, το γουρουνάκι
της το τριανταφυλλί.
Και κάποια ροζοπάλινη λατέρνα
ακόμα παίζει το Ρόζα-Ροζαλία.
Αχ Ρόζα, Ρόζα-Ροζαλία πάμε
μαζί στη συναυλία, ν' ανθίσει
μ' όλα τα βιολιά μια ροζ μεγάλη
βυσσινιά στο πρώτο μας φιλί.
2 σχόλια:
Αχ μου αρεσει παραα πολυ αυτο το τραγουδι..Λιλιπουπολη..αχ τι μου θυμησες..να'σαι καλα αζακι μου.
Τραγούδι που μας φέρνει στο μυαλό ειδικά εμένα, παιδικές αναμνήσεις! Και αυτές είναι πάντα καλοδεχούμενες!
Δημοσίευση σχολίου