5/5/08

Mια θάλασσα μικρή...

Αδύνατον να κοιμηθώ...

Οι σκέψεις τρελό χορό έχουν στήσει μέσα στο κεφάλι μου. Το χτες, το σήμερα το αύριο....

Κύκλοι που ανοιγοκλείνουν και γω περνώ από μέσα τους. Κάθε βράδυ το ίδιο ταξίδι. Μέσα στον λαβύρινθο μου.

Ψάχνω το λυτρωμό. Αν τον δείτε να του το πείτε....

4 σχόλια:

armatan είπε...

πω!πω! θάλασσες!!!

JOANNA_06 είπε...

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ. ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΟΡΟ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΗ ΚΙ ΕΓΩ! ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΝΑ ΣΕΡΝΩ ΑΡΓΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΗΜΑΤΑ. . . ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΟΛΙΣ ΝΥΧΤΩΣΕΙ. . .

Καραβάκι είπε...

Θάλασσες πικροθάλασσες!Μωρέ έπρεπε να γίνω ναυτικός εγώ..... καπετάνισσα σε σκαρί να αρμενίζω μέσα στα πελάγη...

Καραβάκι είπε...

ΙΟΑΝΝΑ το ξέρω το σενάριο...το ζω σχεδόν 40 χρόνια.... δύσκολο και μαρτυρικό.... χαίρομαι που είσαι στο Καραβάκι...να ταξιδέψουμε παρέα.