«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις. Να 'ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις.
Να 'ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του κήπου με χρωματιστά φορέματα, και συ να λείπεις, οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι, και συ να λείπεις.
Ένα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό, πολλές σημαίες ν' ανεμίζουν στα μπαλκόνια,
και συ να λείπεις.
Κι ύστερα ένα κλειδί να στρίβει- η κάμαρα να 'ναι σκοτεινή, δυο στόματα να φιλιούνται στον ίσκιο, και συ να λείπεις. Σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται, και σένανε να σου λείπουν τα χέρια, δυο κορμιά να παίρνονται, και συ να κοιμάσαι κάτου απ' το χώμα.
Και τα κουμπιά του σακακιού σου ν' αντέχουν πιότερο από σένα κάτου απ' το χώμα κι η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λιώνει, όταν η καρδιά σου, που τόσο αγάπησε τον κόσμο, θα 'χει λιώσει.
Να λείπεις - δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
Και τα κουμπιά του σακακιού σου ν' αντέχουν πιότερο από σένα κάτου απ' το χώμα κι η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λιώνει, όταν η καρδιά σου, που τόσο αγάπησε τον κόσμο, θα 'χει λιώσει.
Να λείπεις - δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει, θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο».
10 σχόλια:
Δεν ξέρω γιατί,αλλά με συγκίνησε περίεργα το παρακάτω ποιηματάκι που μου στείλανε εκτός των άλλων προχθές από το "ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ'και δράττομαι της ευκαιρίας να αναρτήσω το πρώτο στίχο του...
Δες πιό πέρα κι απ'το Φώς.
Δες,δεν είσαι μοναχός.
Δες πιό πέρα κι'απ'τον πόνο,
τη νύχτα που περνά,
σα γέλιο μάνας,μάνας που γεννά!
./.
Με την ευκαιρία και ένα αίτημα,
θα παρακαλούσα ΑΝ χωράει στα αγαπημένα Σου και το φτωχικό ιστολόγιο του Χ.Σ.Ζησάκη απόμαχου....καλόν θα ήταν να το βλέπει ανάμεσα τους και να καμαρώνει....Ευχαριστώ ΑΝ δεν ενοχλώ- κ ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ-
Aza μου, να σου πω ότι κατασυγκινήθηκα είναι περιττό.
Πολύ ωραίο το κειμενάκι και το βίντεο ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!
Μπράβο!
χανουμε πολλα κοιταζοντας αλλα....... αυτο ειναι το μονο σιγουρο....
καλημερεςςςςςςςςςς
Αγαπητέ Απόμαχε,έχω κάποιες αμφιβολίες και ενστάσεις σχετικά με την ευαισθησία του χαμομηλιού.Πολύ καλό για να ναι αληθινό,που λένε...
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να εκλπηρώσω την επιθυμία σου αλλά τα αγαπημένα μπαίνουν σε άλλο μέρος κι όχι στην μπάρα ενός blog.Kαλό βράδυ.
meta χαίρομαι που σου άρεσε το σημείωμα.Μερικές φορές σκέφτομαι πόσο μεγάλο πράγμα τελικά είναι το να καρφώνεις λέξεις πάνω σε ένα χαρτί και αυτές να βγάζουν νόημα και να προκαλούν συναισθήματα.
Λένα δεν μπορούμε να κοιτάμε τα πάντα.Τουλάχιστον ας εστιάζουμε σε αυτά που μαγνητίζουν το εγώ μας.Αλλιώς κινδυνεύουμε να στραβωθούμε.
aza Δεν χρειάζεται να σκεφτείς,εσύ ξέρεις!Σίγουρα τα αγαπημένα μπαίνουν και φυλάσσονται επιμελώς στο Νού και στη Καρδιά,Ευτυχώς!Όνειρα γλυκά!
Αύριο στις 9 πμ θα είμαι στη Πατρίδα Σου στο" ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ"!
Απόμαχος ελπίζω να είναι όλα καλά... με έβαλες σε άσχημες σκέψεις με την επίσκεψη σου στο νοσοκομείο.Θα περιμένω νέα.Την καλημέρα μου!
Aza:Aπάντησα προηγουμένως σχετικά με το ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ αλλά ΔΕΝ γνωρίζω ακόμη ΑΝ τυπώθηκε επειδή προ ημερών άλλαξα πάροχο μετά 40 χρόνια έφυγα από τον ΟΤΕ και πήγα HOL....Εάν για τον άλφα ή βήτα λόγο ΔΕΝ δημοσιεύθηκε θα το ξαναπροσπαθήσω.Ευχαριστώ πάντως ..
Λόγω λοιπόν χρώματος προσώπου μαλλιών και ματιών(ξανθογάλανος)έχω διαχρονικά μεγάλο πρόβλημα με τον ήλιο και ταλαιπωρούμαι με επεμβάσεις στο πρόσωπο κυρίως για Ca δέρματος!Προσπαθώ να προλαβαίνω μην καταλήξουν οι ενδείξεις στο μελάνωμα που είναι θανατηφόρος δερματικός καρκίνος!Πολλά λέω και δεν μ'αρέσει να στενοχωρώ φίλους!
Φιλιά και Υγεία άφθονη εύχομαι ολόψυχα.Μαθημένα τα βουνά στά χιόνια,και νάτανε μόνο αυτά?...
Δυστυχώς υπάρχουν κι'αλλα!
Δημοσίευση σχολίου