24 Σεπτεμβρίου. Φθινόπωρο στην πόλη. Άσχημη πόλη. Από παντού ξεπηδάνε 48φυλλες αφίσες που προσβάλλουν την αισθητική σου. Δεν μας έφτανε ο Καρατζαφέρης από τοίχο σε τοίχο, έχουμε και τις πολύχρωμες των σκυλάδικων. Τόσες πλαστικές «κούκλες» μαζί, τόσα παλικάρια με ζελέ! Θεέ μου, δώσε μου μεγαλοψυχία να τα αντέξω και να μην… τρακάρω.
Προσέξτε τι χάσαμε:
Τη Χάρι Αλεξίου να τραγουδά μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα το «Αισθηματίες», τη Μαρινέλλα με τον Πασχάλη Τερζή στο «Η πρώτη αγάπη σου», τον Δημήτρη Μητροπάνο με τη Χαρούλα στο «Φεύγω με πίκρα στα ξένα», τη Γλυκερία με τον Νταλάρα στο «Άσπρο πουκάμισο» και φυσικά τα ομαδικά «Υπάρχω», «Δυο πόρτες έχει η ζωή» και «Συννεφιασμένη Κυριακή». Παρ’ όλα αυτά, η συναυλία-αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη ήταν ένα δώρο στους θεατές που χάρηκαν ερμηνείες και βροχή.
Γεμάτο το Καλλιμάρμαρο. Εξήντα χιλιάδες θεατές δεν υπολόγισαν βροχή και ταλαιπωρία. Όταν οι ουρανοί άνοιξαν στην εμφάνιση του Μητροπάνου οι πρώτες ομπρέλες βγήκαν από τις τσάντες. Η διάθεση όμως δεν χάλασε σε κανέναν. Ήταν και αρχή, όλοι θεώρησαν πως ο καιρός θα φτιάξει. Κι όμως. Η Χάρις Αλεξίου και η Μαρινέλλα ανέβηκαν στη σκηνή κρατώντας ομπρέλες, η Γλυκερία φορώντας αδιάβροχο, αλλά οι άνδρες, ως παλικάρια, εμφανίστηκαν μόνο με το θάρρος τους.
Στις θέσεις των VIP, μπροστά στη σκηνή, ακόμα και οι καρέκλες σηκώθηκαν στα χέρια για προστασία. Οι αιθέριες ξανθές μπορεί να έφυγαν «με την πρώτη σταγόνα της βροχής», όμως και ο Καζαντζίδης αν ζούσε θα έδειχνε κατανόηση. Άλλωστε, κατά λάθος βρέθηκαν εκεί. Κάποιο μπράτσο δεν ήθελαν ν’ αφήσουν μόνο του και ήρθαν.
Απορία: Αφού και στην πρόβα, το μεσημέρι, έγιναν μούσκεμα οι τραγουδιστές, δεν μπορούσε η παραγωγή να βάλει μια τέντα πάνω απ’ τη σκηνή; Διότι αν δεν βρέχονταν τα όργανα και τα καλώδια, ο κόσμος ακόμα εκεί θα ήταν.
Καιρό είχαμε να δούμε τέτοιο παλμό από τους θεατές. Σύμπνοια και πάθος για τα τραγούδια του Στέλιου που έτυχαν εξαιρετικών ερμηνειών. Η συναυλία ήταν επίσης καλή διότι δεν έπασχε από την ασθένεια αντίστοιχων διοργανώσεων, όπου όταν εμφανίζονται πολλοί μαζί δεν επικοινωνούν παρά μόνο για τα απαραίτητα. Εδώ οι έξι «πρωτοκλασάτοι» του πενταγράμμου ήθελαν και ήταν εκεί. Μοιράστηκαν ντουέτα και διάθεση υπέρ του κοινού. Αν μάλιστα δεν είχε διακοπεί η συναυλία μία ώρα πριν το προγραμματισμένο τέλος της, η ευχαρίστηση θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη εκατέρωθεν.
Πάντως ο Σεπτέμβριος, μήνας των ελληνικών συναυλιών κατά παράδοση, καθόλου δεν συνεργάστηκε φέτος.
Έτσι, στα εν κλειστώ θεάματα όλα κύλησαν ως όφειλαν, χωρίς περιπλοκές. Πρεμιέρα για τους «Κανίβαλους» της Αγγελικής Στελλάτου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, την περασμένη Πέμπτη. Συμπέρασμα απ’ αυτή την παράσταση; Η γοητεία του ελάχιστου. Ο χορός απέκτησε ομορφιά με ελάχιστες κινήσεις, έμφαση στη λεπτομέρεια και χιούμορ, σπάνιο γι’ αυτό το είδος τέχνης. Ίσως το πιο αδύναμο σημείο της παράστασης ήταν το κομμάτι της πρόζας.
Κι ενώ η σεζόν ξεκίνησε με την πρώτη φθινοπωρινή έξοδο στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, η Αννίτα Πάνια ξεκίνησε την εκπομπή της με καλεσμένο τον Γιάννη Φλωρινιώτη, μη τυχόν και μπερδέψουμε τους στόχους της. Και τι τραγούδησε ο άρχοντας με το κόκκινο κουστούμι; Χιπ-χοπ! u915 Για να δείτε τι δουλειά έκαναν οι Goin’ Through και το Θηρίο.
Έπεισαν όλη την παραμεθόριο για το πόσο εύκολο είδος μουσικής είναι και να τώρα τα αποτελέσματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου