26/10/10

Διατάσσεσαι να επιζήσεις ...


- Περάστε κόσμε! Πουλώ ένα δάκρυ πολύτιμο!

Περάστε κόσμε ένα γέλιο μονάκριβο πουλώ!

Ε... κόσμε...
πουλώ το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον...
ελεύθερος από λύπη, ελεύθερος από χαρά
Λοιπόν
Τώρα δεν έχω πια τίποτα δικό σου
Και συ νομίζω δεν έχεις τίποτα δικό μου
Δεν απάντησε
Μου έσφιξε τα χέρια
Κι απομακρύνθηκε

Με κούρασε πολύ η Κυριακή.
Πολλή  Κυριακή για έναν άνθρωπο.

-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.
Μα που τελειώνει η μοναξιά;

Μανόλης Αναγνωστάκης

To κείμενο πήρα από  τον Ade gia και το ακούμπησα προσεκτικά στο καραβάκι μου. Από φόβο, μην τυχόν και σπάσουν οι εύθραστες λέξεις του ...

2 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Εκεί που αρχίζει, καραβάκι μου! Ενώνοντας τις δύο άκρες, σταματάει και η μοναξιά και οι λέξεις!

Καραβάκι είπε...

Κατερινάκη,

μόνο που αυτές οι άκρες κάποιες φορές όσο και να το θέλουν δεν ενώνονται ποτέ...
Σε ευχαριστώ που πέρασες.Να σαι καλά.