7/9/09

Οι νύχτες του βορρά...



Έχουμε μπει στην Θητεία του φθινοπώρου. Οι νύχτες με την όμορφη φεγγαρίσια γλύκα και με τα κύματα της θάλασσας, μας ακολουθούν και μας συντροφεύουν. Από το σπίτι, οι ώρες και τα δευτερόλεπτα ζουν μια άλλη αιωνιότητα. Η αδειοσύνη του ουρανού εδώ στις πολιτείες του Βορρά, στην βραχνάδα και στον ιδρώτα της ημέρας, επιμένει να λύνει σιωπές και καλύπτει κενά και αποστάσεις. Προσπαθεί, μέσα στο χορό της νύχτας να βρει διέξοδο και χρώμα στην γλυκιά μυρουδιά των λουλουδιών.
Το καθετί έχει το δικό του άρωμα, ειδικά στις νυχτιές που ψάχνει μια άλλη ισορροπία, μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ των εποχών. . .
Οι νύχτες του βορρά, προσπαθούν να αποτελέσουν την ισορροπία της ημέρας, με την ανάμνηση λαϊκού πανηγυριού, έστω και για λίγους. Μπαίνουν βιαστικά στα μπαράκια και ρίχνουν μια ξεχασμένη ματιά στους θαμώνες, καθώς η παγωμένη μπύρα πίνετε με φωνές και ήχους.
Στην εποχή της ταχύτητας και του διαδικτύου τα πάντα αποτελούν γλυκιά απόδραση έστω και με συστολή.
Οι νύχτες εδώ δεν αντέχουν το ξημέρωμα, στην νυσταγμένη διαδρομή του ήλιου, και αναζητούν άρωμα καφέ.
Οι νύχτες του βορρά έχουν ποικιλία φαγητών και εδεσμάτων, για να μπορούν να ετοιμαστούν στην έξοδο σε κεντρικούς και περιφερειακούς δρόμους, έστω και αν δεν έχεις σποράκια στην τσέπη σου για ώρα ανάγκης και αμηχανίας.
Οι νύχτες του βορρά χάνονται στις διαδρομές των αστεριών, όπου εκεί επιστρέφει το παρελθόν της παιδικής ηλικίας και ο παραλληλισμός τους σε βγάζει εκτός αγώνος, αλλά με την αγωνία στα χείλη , οπότε κοιτάς κατάματα τα σημάδια και τα αχνάρια της εποχής που περνούνε.
Οι νύχτες του βορρά μένουν στο μπαλκόνι συντροφιά με την βουή των αυτοκινήτων και τα φώτα των διαμερισμάτων, σε ακινησία καθώς η μικρή οθόνη φωτογραφίζει και πιθανόν απορροφάει καθετί το ονειρικό, με την συνοδεία αλμυρών. .
Οι νύχτες του βορρά, δεν έχουν ώρα, δεν έχουν παραθυρόφυλλα αλλά ούτε και κοιμούνται στην άμμο. Περπατούν καιρού θέλοντος στην παραλία, και μαζεύουν κοχύλια και αστερίες, καθώς χάνονται στο άπειρο, με την συνοδεία μουσικών κυμάτων.
Οι νύχτες του βορρά, συναντάνε τις μοναξιές και τις διαλύουν σε ένα ποτήρι. Αν αυτό βγει μισογεμάτο ή μισοάδειο είναι θέμα παρέας και καλής καρδιάς.
Οι νύχτες του βορρά είναι κομμάτια αλκοόλ στον ουρανίσκο και στα τζάμια των τηλεφωνικών θαλάμων, με τον καπνό του τσιγάρου να στέλνει τα υπόλοιπα μηνύματα.
Οι νύχτες του βορρά έχουν το μοναδικό άρωμα του έρωτα και της γλυκιάς περισπωμένης της αγκαλιάς σου.
Οι νύχτες του βορρά στην σιωπή τους, διαβάζουν βιβλία και εφημερίδες, ξεφυλλίζουν παλιές φωτογραφίες και μοιράζουν κούραση και μνήμες, ενοχές συγκρίνουν, αλλά και ετοιμάζουν το μεσημεριανό για την επόμενη, περιπολία ωραρίου καθημερινού.
Οι νύχτες του βορρά δεν είναι όλες ίδιες. Σαββατοκύριακα βάζουν τα καλά τους, και βγαίνουν, δίνοντας υπόσχεση για την επόμενη συνάντηση, σαν μια γλυκιά παρένθεση στην ρουτίνα.
Οι νύχτες του βορρά, χάνονται στους μεγάλα κτίρια, στα τζάμια των τρένων και στις αγορές, καθώς η σιωπή απλώνεται, χωρίς αρχή μέση και τέλος.
Οι νύχτες του βορρά χάνουν την ταυτότητα τους στα σουπερμάρκετ, μιας και η νύχτα γίνεται έστω για λίγο, μέρα.
Οι νύχτες του βορρά παίζουν και ποντάρουν έτσι για να περνάει η ώρα και όποιος έχασε έχασε.
Οι νύχτες του βορρά περπατούν και επιστρέφουν κουρασμένες στον καναπέ, μέχρι να βγάλουν τα σκουπίδια στο δρόμο, και να ασφαλίσουν την εξώπορτα, για παν ενδεχόμενο.
Οι νύχτες του βορρά στα ξεχασμένα φωτάκια των κεντρικών δρόμων θυμίζουν γιορτάσι, με την συμμετοχή όλων, μόνο που απουσιάζει η πλατεία.
Οι νύχτες του βορρά στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα, στο σύγχρονο παιγνιδάκι της εποχής και των διαδικτυακών φίλων.
Οι νύχτες του βορρά δεν είναι ίδιες, απλά προσπαθούν να δώσουν με κουβέντες της παρέας, κάποια άλλη ένταση, στην ψίχα του κόσμου που αιωρείται, ακροβατεί και συμβιβάζετε, αναγκαστικά, κάτω από όρια ταχύτητας.
Οι νύχτες του βορρά τραγουδούν σκοπούς, συλλαβές και στα όνειρα ακόμη, έστω, για λίγο να ξεφύγουν, με τα ανάλαφρα του καλοκαιριού και τα ανοιχτά παράθυρα να σε πηγαίνουνε αλλού. . .
Οι νύχτες του βορρά, χορεύουν, δεν έχουν ημερομηνία λήξεως, αλλά σαλπάρουν, με το πρώτο αεράκι.
Οι νύχτες του βορρά, με το μινόρε της αυγής παίρνουν μια άλλη διάσταση, μαζί με τα χρώματα του φεγγαριού και τις κουβέντες της καρδιάς...


10 σχόλια:

Osiris είπε...

Δεν ξέρω τι μου λες εσύ για φθινόπωρο, εγώ πάντως είμαι καταμεσής στο πέλαγος, και δεν κατλαβαίνω τίποτα. :)))

Καλημέρα Καραβάκι.
Το τραγούδι που έβαλεσ είναι καταπληκτικό και η συγκεκριμένη εκτέλεση unpaectable!
Εύγε.

Καλή σου μέρα.
Πολλά φιλιά

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Οι νύχτες του Βορρά είναι κρύες και όσο και αν προσπαθούν οι καρδιές μας, δεν μπορούν να τις ζεστάνουν.
Για το τραγούδι, συμφωνώ με τον Osiris,που είναι και μεσοπέλαγα(;)
Να έχεις μια Καλή μέρα!!

korinoskilo είπε...

εγω αντιθετα με τον δυσπιστο πιστευω οτι οι καρδιες μας ζεστενουν τις νυχτες εδω στον βορρα :)

καλημερες

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Γιατί μπερδεύτικα έτσι;
Αλλα βλέπω τη μια στιγμή,άλλα την άλλη!!
Ομως θα σου πώ για κάποιες νύχτες άσχετες μ'αυτές του βορρά.
Για τις νύχτες που μας σκεπάζουν,μας τυλίγουν, και μας ταξιδεύουν σε ταξίδια που δεν τολμίσαμε ή φοβηθήκαμε να κάνουμε..

Καλημέρα Αζα
ΥΓ: Το που εγώ είμαι εδώ δεν έχει καμιά σημασία...ναι;.χαχ χαχ

Καραβάκι είπε...

Καλημέρα πειρατή!Μακάρι να μπορούσες να δεις τι χαμόγελο έχω την ώρα που σου γράφω.Σε έχασα και μου λειψες... Να είσαι καλά πάνω από όλα και να περνάς καλύτερα όπου κι αν αρμενίζεις.Φιλιά πολλά πολλά και μια μεγάλη αγκαλιά.Καλημερούδια!

Καραβάκι είπε...

Δύσπιστε οι νύχτες του Βορρά είναι μαγικές!Καθόλου κρύες... Κρύβουν τόση ζεστασιά που απορώ πως δεν το έχεις νιώσει.Ελπίζω να το δεις σύντομα.Καλημέρα!

Καραβάκι είπε...

Λενιώ... παρέες,αναμμένο τζάκι,νυφάδες που χορεύουν στον αέρα,λουκάνικα ψητά,χαμόγελα,μπιρίμπα μέχρι το πρωί,γλυκό κρασί,ερωτικές πινελιές στις ψυχές μας... Αυτές είναι οι δικές μας νύχτες στο βορρά!Και δεν τις αλλάζουμε με τίποτα!Φιλιά πολλά!Καλημερούδια!

Καραβάκι είπε...

Ελιά ποτέ να μην φοβάσαι να ταξιδεύεις τη νύχτα.Τότε κάνεις τα καλύτερα ταξίδια.Δίχως να ξέρεις τι θα σου φέρει ο δρόμος... Απλά ταξιδεύεις!Καλημέρα και περιμένω μέιλ.Πάλι με μπερδεύεις...

ΑΓΡΙΜΙ είπε...

τσιμπολογας,βλεπω πολυ αργα την νυχτα και δεν κανει καλο.
Εμεις ειμαστε αγριμια και θηρευουμε τις νυχτες,αλλα εσυ?

Καραβάκι είπε...

Όταν λες τσιμπολογώ...;Tι εννοείς αγρίμι;Χμ...