Περνούν κύματα, ρίχνουν άγκυρα κάπου για λίγο, για πολύ ή ακόμα και για πάντα. Έχουν την ίδια έννοια. Όχι όμως την ίδια σημασία για όλους. Aνάλογα τον τόπο, τον χρόνο, τη στιγμή, την παρέα, τη διάθεση αποτυπώνονται μέσα μας διαφορετικά.
Kρύβονται στο σακβουαγιάζ. Ξεκουράζονται στην άμμο, υγραίνονται από τα βρεγμένα δάχτυλα, αλλάζουν υφή από την αλμύρα και κρατούν για πάντα τη μυρωδιά του αντηλιακού. Kαι όμως, δεν φθείρονται. Aντίθετα, φωλιάζουν στις καλοκαιρινές μας αναμνήσεις! Γιατί έτσι είναι τα βιβλία.
Oι λέξεις ταξιδεύουν... για όσο ακόμη κρατά η ξενοιασιά του καλοκαιριού που σιγά σιγά θα χάνεται.
Συνταξιδιώτες, φίλοι, συντροφιά, συνοδοιπόροι στα πιο όμορφα ταξίδια!
4 σχόλια:
ωραιο κειμενο.προσοποικα χαιρομαι που το καλοκαιρι τελειωνει...δεν το μπορω και πολυ.ειναι λιγο,απροσωπο.δεν ειναι οτι χαθηκα αλλα ετσι ειμαι!δεν μπαινω συνεχια.σου αφησα ενα σχολιο ομως πριν απο καπιες μερες!ελπιζω να το ειδες!
thraser ξεκινάς και μαθήματα έτσι δεν είναι;θαρρώ οι σχολές ξεκινούν μαζί με το φθινόπωρο που μπήκε.Χαίρομαι που δεν μπαίνεις συχνά εδώ μέσα.Να είσαι καλά!Καλημέρα!
ΥΓ. Δεν το είδα το σχόλιο...
παντα απο τις λεξεις παιρνουμε αυτο που θελουμε .... που εχουμε αναγκη :)
φιλια
Να ευχηθω στα ομορφα ταξιδια του χειμωνα που ερχεται....
Φιλιαα!!!!
Δημοσίευση σχολίου