To σπίτι είναι 80 ετών. Ότι θεωρώ δικό μου έχει κατοικηθεί κι από άλλους ανθρώπους στο παρελθόν.
Προχτές βάλθηκα να κρεμάσω μια κορνίζα σε έναν από τους χοντρούς τοίχους. Το καρφί έμπαινε δύσκολα, είχε μάλλον βρει σε πέτρα, επέμενα, χτύπησα, στράβωσε. Το τράβηξα πάλι έξω απηυδισμένη και μαζί παρασύρθηκε ένα κομμάτι σοβάς. Ξαφνικά, κάτω από τους τοίχους αποκάλυψη – ένας ασβέστινος ναυτικός χάρτης θάλασσας σπαρμένης με αβαθή – έντονο ροζ, τολμηρό πράσινο, ανόθευτο γαλάζιο του ουρανού, λευκό, ένα παράξενο καφέ, μια στρωματογραφία ανθρώπινης ιστορίας.
Ιχνηλάτησα τις επιφάνειες σε μια μάταιη προσπάθεια να ταυτίσω αποχρώσεις με ενοίκους, δεν υπήρχε τρόπος να ξέρω ποιός κατοικούσε ποιά χροιά. Αλλά τα χρώματα ήταν μπροστά μου, λαμπερά πέρα από κάθε προκατάληψη περί περασμένων.
Τα άγγιξα λίγο και λυπήθηκα για την δειλία μου και την μετριότητα του Magnolia Νο. 252.
14 σχόλια:
" Τα παλιά τα σπίτια τα κλεισμένα
πάντα κρύβουν κάτι και για σένα
πράγματα γνωστά
πράγματα πιστά
πράγματα κρυφά, λησμονημένα "
(Νίκος Γκάτσος)
Οι τοίχοι θάλεγα εγω κρύβουν λείψανα παλιών ονείρων και ψιθυρίζουν ιστορίες...
Καλό μηνα αγαπημένη μου Γλύκα.
Καλό φθινόπωρο.
Φιλάκια και την αγάπη μου
Αρης
Ποτέ μου δεν πίστεψα πως ...
υπάρχουν χρώματα ζωντανά ...
χρώματα μελαγχολικά, ρομαντικά ή ψυχρά !!!
Απλώς υπάρχουν χρώματα που μιλούν στην ψυχή,
που ταιριάζουν άμεσα στην ιδιοσυγκρασία,
το ταμπεραμέντο καθενός ανθρώπου ξεχωριστά !!!
Καλά να περνάτε ...
μ αρεσουν τα παλια σπιτια.... με την ιστορια τους και τους ανθρωπους τους .... με αναμνησεις .... και χρωματα :)
ουυ ουυυυ :)
Καλησπέρα Aza.
Tα λατρεύω τα παλιά σπίτια γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορείς να ανακαλύψεις στα κρυμμένα σημεία που έχει.
Αλλά και γιατί έχουν μια ιστορία που με τον καιρό ανακαλύπτεις και αυτό μου δημιουργεί την αίσθηση της περιέργιας, για να ψάξω...
Καλό σου απόγευμα.
Πριν 20 χρονια νοικιασα ενα παλιο σπιτι στην γερμανια.Επρεπε να βαλω ταπετσαρια στους τοιχους αλλα ειχε πολλα παλια στρωματα ταπετσαριας απο κατω...αρχισα να ξυνω το τοιχο.Στο τελος βρηκα ενα στρωμα απο ναζιστικες εφημεριδες του 1937...εκει να δεις αναμνησεις που ξυπνησαν...ουτε που σκεφτηκα να τις φωτογραφησω.Ναμαστε καλα και να μην ξεχναμε.Φιλια πολλα.
η φωτογραφία πολύ όμορφη.
Θα διαφοροποιηθώ φοβάμαι, τα παλιά σπίτια με φοβίζουν και οι αναμνήσεις που κουβαλούν, προτιμώ τα λευκά χαρτιά για να μουντζουρώνω τις δικές μου ιστορίες
Καλό φθινόπωρο
Αυτό είναι το DNA του σπιτιού σου..
θέλει απο-κωδικο-ποίηση..
έχουν ψυχή αυτά τα σπίτια..
καληνύχτα :)
Άρη μου υπέροχοι οι στίχοι.Λείψανα ονείρων και ζωών.Ψυχές που χορεύουν στον αέρα και κάποιες στιγμές τις νιώθουμε...Τα αγαπώ τα παλιά σπίτια... Φιλιά και από μένα Άρη μου!Να είσαι καλά!Καλό φθινόπωρο!
Side21 λόγω επαγγέλματος έμαθα να βλέπω βαθιά μέσα στα χρώματα.Να τα αγαπώ όλα.Και αυτά που χαραχτηρίζονται ψυχρά,αλλά και τα υπόλοιπα.Αλήθεια είναι αυτό που γράφεις.Στον κάθε άνθρωπο επιδρούν διαφορετικά.Ανάλογα με το πως τα νιώθουν και τα βλέπουν τα μάτια της ψυχής του.Να είσαι καλά!Καλημέρα!
Λενιώ :)
Savvina και ειδικά αν έχουν και πατάρι ε;Τότε η εξερεύνηση γίνεται πιο μυστηριώδη!Κι εμένα μου αρέσει να βρίσκομαι σε παλιά σπίτια και να ανακαλύπτω παλιά αντικείμενα και κειμήλια.Καλημέρα!
Νικόλα,Βένια απίστευτο!Αυτό κι αν είναι σοκ... Ξέρω πως είναι τα παλιά σπίτια στη Γερμανία... Απελπισία!Πάντως δύσκολα ξεχνιούνται αυτά... Να είσαστε καλά!Την καλημέρα μου!
Τζων Μπόη,καταρχάς χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω.Δεν είναι κακό να φοβασαι τα παλιά σπίτια.Λογικό το βλέπω.Ένας γεννημένος εστέτ μάλλον ταιριάζει σε ένα μοντέρνο διάμερισμα με πατώματα που λαμποκοπούν.Σε πειράζω... Να είσαι καλά ψυχή μου!Καλό φθινόπωρο και σε σένα!
Ευρύνοε εγώ το λέω αύρα... και η αύρα στο σπίτι μου είναι τόσο καθαρή και λαμπερή που δεν το αλλάζω με κανένα... Την καλημέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου