Απόψε η βραδυά σκορπά ένα γλυκό άρωμα. Τίποτα δεν μαρτυρά ότι λίγες μέρες πριν ο χειμώνας ήταν εδώ και μάλιστα μπουρινιασμένος. Μπήκε απότομα η άνοιξη σήμερα. Ήρθε απρόσμενα και μας χαμογέλασε. Έβγαλε από το σακούλι της μυρωδιές, χρώματα, κομμάτια γαλάζιου ουρανού, άπλωσε τα χέρια της κι με ένα απαλό φύσημα τα σκόρπισε στον αέρα. Ξυπόλητη, με ένα αέρινο φουστάνι περπάτησε μέσα στους κήπους. Έτρεξε στις πλαγιές, χόρεψε στους κάμπους. Ξάπλωσε πάνω σε σκεπάσματα ολόλευκα από μαργαρίτες και κυλήστηκε σε κατακκόκινα στρώματα από παπαρούνες.
Αλαφροίσκιωτη τούτη η άνοιξη...
Μάζεψε γύρω της όλα τα διψασμένα χελιδόνια και κάθησε σε μια μεριά στον κήπο. Έκλεισε τα μάτια και αφουγκράστηκε... ένιωσε τις τελευταίες αχτίνες του ήλιου στο πρόσωπο της. Μια ζεστασιά πλημύρισε την ψυχή της. Ήταν ευχαριστημένη. Όλα εδώ κάτω είχαν προετοιμαστεί και την περίμεναν. Την πρόσμεναν με λαχτάρα. Τα λουλούδια, τα πουλιά, οι άνθρωποι όλοι περίμεναν τον ερχομό της. Κι εκείνη ήταν εδώ. Γεμάτη δώρα. Γεμάτη διαθέση για ζωή.
Άνοιξη ελαφροίσκιωτη... άνοιξη...
Σκορπάς απερίσκεπτα χρώματα, μυρωδιές, έρωτες. Παίζεις δίχως να σκέφτεσαι πόσο επικύνδινα μπορεί να είναι όλα αυτά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου