19/10/09

Apres vous...


clik

Ο ενικός είναι μαγκιά. Δείχνει πως δεν υποτιμάς τον εαυτό σου, έχεις αυτοπεποίθηση, είσαι τύπος αρχηγικός... Ανοησίες. Βαρετές, επαναλαμβανόμενες ανοησίες, αγαπητοί μου. Από τότε που χάθηκαν η λεπτή γοητεία του πληθυντικού αριθμού, η διακριτικότητα, η ελαφριά απόσταση από την υπερβολική οικειότητα, από τότε, λοιπόν, οι ανθρώπινες σχέσεις μοιάζουν περισσότερο φτηνές και βαρετές από ποτέ.

Όσο κι αν ο πληθυντικός αριθμός, η ευγένεια, η φινέτσα θεωρούνται παλιομοδίτικα, η αλήθεια είναι πως σήμερα ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα. Είναι, δηλαδή, πολύτιμα και μοντέρνα όσο τίποτε άλλο.

Φυσικά και η χρήση του πληθυντικού στις προσφωνήσεις μας μπορεί να έχει πολλαπλές αποχρώσεις, άλλο ένα σημάδι της γοητείας του. Σημάδι σνομπισμού ή μήπως δέους ή πάλι υπενθύμιση ότι «εμείς οι δύο δεν πρόκειται ή δεν πρέπει ποτέ να έρθουμε κοντά».

Υπερβολές; Κάθε άλλο. Σκεφτείτε την τελευταία φορά που ένας οδηγός ταξί σας μίλησε στον πληθυντικό και συγκρίνετέ το με το κλασικό «πού θες να πας», που συνήθως ακούμε με το που κλείνει η πόρτα πίσω μας.

Από την άλλη, τίποτε δεν είναι πιο κομψό και γενναιόδωρο από το να μιλάει κανείς στον πληθυντικό ακόμη και στον έφηβο που δουλεύει τα απογεύματα στο μαγαζάκι όπου πηγαίνουμε για να εφοδιαστούμε με εφημερίδες και τσιγάρα.

Το κέφι μου φτιάχνει όταν ακούω, ακόμη και σήμερα, κάποιους μεγάλης ηλικίας Κωνσταντινουπολίτες να μιλούν στους γονείς τους στον πληθυντικό «μητέρα θα σας τηλεφωνήσω εγώ σε λίγο». Μπορεί να γελάνε κάποιοι όταν το ακούνε, όμως κουβαλάει τόση αρχοντιά, αλλά και παράδοση μέσα της αυτή η φράση.

Τις προάλλες με μάλωσε ένας άνθρωπος που βαθιά εκτιμώ, ένας δάσκαλος ευζωιστής, επειδή μετά από τόσο καιρό εξακολουθώ να του μιλώ στον πληθυντικό. Αμέσως προσαρμόστηκα στην απαίτησή του, γιατί είδα πως το ήθελε πραγματικά και τώρα ομολογώ πως νιώθω αμήχανα, γιατί δεν ξέρω αν εκφράζω αρκετά τον σεβασμό και την εκτίμησή μου στο πρόσωπό του.

Γιατί πιστεύω βαθιά πως πρέπει πάση θυσία να διατηρήσουμε τους κώδικες του σεβασμού, αλλά και της ευγένειας στις σχέσεις μας, για να παραμείνουν σημαντικές και ξεχωριστές.

Και γελώ μελαγχολικά κάθε φορά που η «κόρη στρατηγού» σε γνωστή ελληνική ταινία καταλήγει στο κρατητήριο ως ιδιοκτήτρια βίλας οργίων και ακόμη και εκεί εκλιπαρεί «αχ, μιλήστε μου στον πληθυντικό σας παρακαλώ... Θα με υποχρεώνατε!»

12 σχόλια:

Aristodimos είπε...

Ακριβως Γλύκα μου....
Δεν ειναι θέμα οικειότητας μα έκφρασης σεβασμού και εκτίμησης στο πρόσωπό του άλλου.

Καλή σου εβδομάδα
Φιλάκια
Αρης

Γραφεας Πεζικου είπε...

Προσυπογράφω ανεπιφύλακτα την ανάρτηση Σου για τι απολύτως με εκφράζει στον υπέρτατο βαθμό!Σε χαιρετώ ευχόμενος ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΒΔΟΜΑΔΑ!Χαίρομαι πάρα πολύ αυτές τις ιδιαίτερες συναντήσεις στο διαδίκτυο!......

ΑΓΡΙΜΙ είπε...

Συμφωνω απολυτως και Σας εκφραζω
τον Σεβασμο μου και την Εκτιμηση μου
Ευγενεστατη κορασιδα

σταγόνα είπε...

Πέρα απο την ένδειξη σεβασμου ο πληθυντικός βοηθάει ώστε να κρατάμε κάποιους ανθρώπους σε απόσταση.. κάτι που πολλές είναι αναγακαίο..
Φιλί και αγκαλιά μεγάλη τρελοτρεχαντηράκι μου:)

marilianni είπε...

Επιτελους αζα μου μπορω να σου γραφω ξανα ....αν και χωρις τα σχολια μου παντα διαβαζω τις υπεροχες αναρτησεις σου,οποτε εχω χρονο...ο καθενας εχει την δικια του συμπεριφορα αλλα το να σεβεται κανεις και να εκτιμαει την σημασια των ανθρωπων ειναι σπουδαιο.Να εχεις ενα πολυ ομορφο βραδυ,καληνυχτα.

Ευρύνοος είπε...

Αχ..
αυτό το αχ..
πάντα ξεκινούσα διάλογο με πληθυντικό..
πάντα με περνούσαν για ουφο..
τελικά διαπίστωσα οτι είμαι..
και μ'αρέσει!
διότι υπάρχουν κι άλλα τέτοια γύρω μου..
ελάχιστα, αλλά κάνουν την δουλειά τους :)

καλησπέρα σας!

υγ: χάθηκες :(

Καραβάκι είπε...

Χάσαμε τόσες αξίες Άρη μου... τα ισοπεδώσαμε όλα και δεν ξέρω που πάμε έτσι,δίχως μπούσουλα.Η ευγένεια -και όχι η ψεύτικη- λένε ότι ανοίγει βράχους.Το έχουμε δει στις ζωές μας όλοι αυτό.Γιατί την πετάξαμε άραγε από τις ψυχές μας;
Kαλή βδομάδα και σε σένα Άρη μου.Φιλιά και την αγάπη μου.

Καραβάκι είπε...

Απόμαχος,αυτό θαρρώ έχει περισσότερη αξία.Να "μιλάμε" για ουσιαστικά θέματα κι όχι για ανούσια.Να μπορούμε να ξεφύγουμε από τον συρμό.Να έχει και νόημα η επικοινωνία.Καλό βράδυ και εύχομαι να είσαι καλά εσύ κι η οικογένεια σου.

Καραβάκι είπε...

ΑΓΡΙΜΙ έχεις έναν τρόπο να με κάνεις να χαμογελώ.Αυτό το κορασίδα μου θύμησε μια άλλη ατάκα ελληνικής ταινίας από εκείνες που έβλεπα παλιά,όπου μιλούσε για μια συναγρίδα... Συνειρμός ε;
Χαίρομα που συμφωνείται μαζί μου.Αμοιβαία τα αισθήματα.Καλό σας βράδυ!

Καραβάκι είπε...

Σταγονίτσα μου αγαπημένη έχεις δίκαιο.Ο πληθυντικός εκτός από ευγένεια δηλώνει και απόσταση.Αν και προσωπικά ότι θέλω να κρατήσω σε απόσταση το κάνω να σωπαίνει.Το προτιμώ σιωπηλό κι ανύπαρκτο.Φιλιά πολλά,μεγάλη αγκαλιά και όνειρα γλυκά!

Καραβάκι είπε...

marilianni έχεις γίνει αγαπημένο παιδί του καραβιού.Η γνώμη σου πάντα είναι καλοδεχούμενη.Άλλωστε,είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε,έχεις μια ευγένεια στη γραφή σου που μου αρέσει.Μετρημένες κουβέντες και μεστές.
Ο σεβασμός και η ευγένεια είναι τέχνες που θέλουν πολύ δουλειά για να τις κατακτήσεις.Μάλλον δεν έχουν πολλοί το μεράκι να μάθουν.Προτιμούν αυτή την ψευτομαγκιά που είναι τόσο κούφια... Καλό βράδυ και σε σένα και χάρηκα που σε "είδα".

Καραβάκι είπε...

Ευρύνοε είσαι ένας ευγενικός άνθρωπος.Όχι μόνο στις λέξεις σου,αλλά και στην ψυχή σου.Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Ναι χάθηκα.Μα χαμογέλα σε παρακαλώ γιατί είμαι πολύ καλά.Μακρυά από αυτή την τρέλα των blogs βρίσκεις τον εαυτό σου και γαληνεύεις.Μαγική συνταγή!
Την καληνύχτα μου και πολλά φιλιά!Και στο Σαββινάκι και σε σένα.