7/10/09

Μου λείπεις γιατί...


Χαράζω ένα κύμα στο χαρτί να λικνίσει τις λέξεις-λέμβους
αντί να τις υπογραμμίσω...
Toύτη τη νύχτα σκαρφαλωμένη στα βράχια.
Νοέμβρη μήνα στην παραλία
η ερημιά αντηχεί διηγήσεις
κι αδημονεί το φεγγάρι
να στέψει περιπάτους, μακροβούτια κι αγκαλιές
σύννεφα παρόντα
να μαρτυρούν χειμώνα μα ανήμπορα να
τιθασεύουν τις ανταύγειες
και η θάλασσα βουβή και
πένθιμη σαν φθινοπωρινό απόγευμα
τη μοναξιά της να ταράζει ένα καΐκι αληθινό...


2 σχόλια:

Ερατώ είπε...

Καλησπέρα!
Πολύ ωραίο το ποίημά σου και πολύ όμορφο το μουσικό κομμάτι.

Καραβάκι είπε...

Ερατώ με το όμορφο όνομα δεν είναι δικό μου το ποίημα.Άλλος τις παίδεψε τις λέξεις... Καλό απόγευμα.