Τέσσερα σφηνάκια για το μπλόγκιν...

Από το blog του busy bee

Κάθε μέρα και κάποιο blog «κλείνει»… το «σφραγίζουν» στην κυριολεξία θα έλεγε κανείς.
Νομίζω ότι πρέπει να μας ανησυχεί πλέον κατά πόσο πραγματικά, υπάρχει δημοκρατική διαδικασία στην διακίνηση ιδεών μέσω του blogging.
Κάτι άλλο που έχω προσέξει και θα το ρισκάρω να το καταθέσω εδώ, είναι ότι τα περισσότερα από αυτά, εκφράζουν συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις και θέσεις και προέρχονται άμεσα η έμμεσα από και πάλι συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους και όχι πάντα βέβαια από χώρους του κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος.

Και σίγουρα ενοχλούν το σύστημα.

Σήμερα ενημερωθήκαμε για το κλείσιμο του blog, του φίλου γραφέας πεζικού.

Και από κάτω τα σχόλια...

Η υπόθεση σηκώνει σφηνάκια ...

1ο σφηνάκι

Τέσσερα χρόνια μετά, η μπλογκόσφαιρα δεν έχει πια το ενδιαφέρον που είχε. Έχω σταματήσει να ψάχνω καινούρια μπλογκ. Αυτό δε σημαίνει υποχρεωτικά ότι «χάλασε» η μπλογκόσφαιρα, αλλά είναι γεγονός ότι έχει γεμίσει σαβούρα. Προσωπική γνώμη...

2ο σφηνάκι

Όταν έρχεται η κουβέντα στις δικτυακές φιλίες, μέσα στα μπλογκ, να θυμάστε ότι στο τέλος θα χρειαστείτε δραμαμίνες, για να αντιμετωπίσετε την τάση για εμετό. Οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

3ο σφηνάκι

Οι «κλασσικοί» μπλόγκερ έχουν υποστεί καθίζηση στις λίστες, δηλ. στην αναγνωσιμότητα. Τους (μας) πήραν φαλάγγι οι δημοσιογράφοι, οι χριστιανοί, οι παλαβοί και διάφοροι άλλοι απιθανόπουλοι. Δεν είναι μπόρα που θα περάσει, είναι πια παγιωμένη κατάσταση.

4ο σφηνάκι

Ούτως εχόντων, το μπλόγκιν δεν έχει ιδιαίτερα ευοίωνο μέλλον. Ακόμα κι αν ενσωματώσει όλα τα καινούρια μπιχλιμπίδια της τεχνολογίας (το κάνει ήδη). Γιατί στα ντέρμπυ Λόγος εναντίον Εικόνας και Ερασιτέχνες εναντίον Tρελών όποιος παίξει 1 ή Χ, απλά θα χάσει τα λεφτά του.

Και το καραβάκι; Αφού πέρασε από σαράντα κύματα, διάβασε του κόσμου την παράνοια, έζησε –μερικές κυριολεκτικά ανεπανάληπτες, μερικές δύσκολες στιγμές έδωσε μια μούτζα σε όλους και σε όλα. Τρεις φορές έφτασε στο τσακ να κλείσει, από αηδία της κτήτορος απέναντι σε κάποιες συμπεριφορές. Το ότι υπάρχει ακόμα, στην εποχή που ο χρόνος έκανε τη σχέση με το μέσον λιγότερο παθιασμένη, σημαίνει ότι θα συνεχίσει επ’ αόριστον, είτε στην ίδια είτε στην απέναντι θάλασσα.

Όσο για την εγγραφή που παραθέτω στην αρχή της ανάρτησης τα συμπεράσματα δικά σας... Eκείνο που με φοβίζει είναι ότι η παράνοια εξαπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα τελευταία κι αυτό είναι ανησυχητικό.



Αφιερωμένο σε όλους τους σκιαγμένους bloggers... που βλέπουν εχθρούς παντού.Σε όσους χάνονται μέσα στις οθόνες τους σε λάθος δρόμους.

Τα σφηνάκια δανείστικα από την καλύβα ψηλά στο βουνό.