13/3/08

Μου λείπεις...


Στην πραγματική αγάπη θέλεις το καλό του άλλου.Στον έρωτα θέλειςτον άλλον.

Η αγάπη πλέκεται από δύο ανθρώπους που βιώνουν διαφορετικές μοναξιές.

Η αγάπη είναι η πιο γλυκειά χαρά και η πιο άγρια θλίψη.

Η αγάπη είναι το πιο ορμητικό ποτάμι της Ζωής.



9 σχόλια:

korinoskilo είπε...

μας τσακισες τωρα :/

θελει κουβεντα μεγαλη αυτο :/

Καραβάκι είπε...

Να την κάνουμε... μια συζήτηση είναι πάντα ωφέλιμη.Έστω κι αν διαφωνούμε.

korinoskilo είπε...

γιατι να διαφωνησουμε?
ερωτηση .......
αν ο αλλος σε αγαπαει και θελει το καλο σου........ και εσυ εισαι ερωτευμενη μαζι του? τι γινετε?.......ή το αντιστροφο?

αυτο σκεφτηκα

Καραβάκι είπε...

Tότε κάνεις υπομονή και κουράγιο.Μεγάλο στομάχι θέλει Λενάκι μου αυτό και γαιδουρινή υπομονή.Αρκεί μην βρει καμιά άλλη όσο εσύ προσπαθείς.Γιατί αν βρει θέλει χειροβομβίδα μετά...Αστειεύομαι.Όταν αγαπάς κάποιον,δεν προσπαθείς να τον αλλάξεις.Όσο τρελό κι αν ακούγεται πρέπει να μάθεις να τον δέχεσαι με τις ιδιαιτερότητες του.Δύσκολο,αλλά έτσι είναι.Και βέβαια εδώ δεν έχει σωστό και λάθος,ούτε μαγικές συνταγές.Ο καθένας σκέφτεται και συμπεριφέρεται διαφορετικά.Όπως η καρδιά του ορμηνεύει...

stagona είπε...

Λατρεύω τις εικονούλες σου!!! καλησπέρα θαλασσίτσα

Aristodhmos Koumarianos είπε...

Μονο μια ευαίσθητη ψυχή σαν την δική σου θα μπορουσε τοσο όμορφα να αναφερθει στην αγάπη με εικόνες και λόγο. . .

stagona είπε...

θαλασσίτσα.. σου γράφω σχόλια και δεν φαίνονται!!

Καραβάκι είπε...

Σταγονίτσα μου μήπως εγώ αργώ να εγκρίνω τα σχόλια; Κάτι παθαίνει ο πι σις μου.... Κάνε τον κόπο και δες αν λείπουν και τώρα σχόλια σε παρακαλώ...

Καραβάκι είπε...

Άρη μου στο ξανάπα...η ευαισθησία θεωρείται αναπηρία στις μέρες μας,κι εγώ είμαι ανάπηρη... Πολλές φορές μου έχουν πει να μεγαλώσω,όμως η καρδιά μου άλλα λέει κι έμαθα να ακολουθώ τις προσταγές της...