29/3/08

Θέλω να φύγω


Θέλω να φύγω...
να ξεχαστώ μες τη σιωπή
να βρω δυο φίλους μες τους ξένους
τους πιο μονάχους και πιο ξένους
που έχουν για πατρίδα τη σιωπή

Τα ρούχα μου θα μοιραστούνε
το μέλλον θα μ' εκδικηθεί
και όλα ενάντια θα 'ρθουνε
μαζί μου για να συγκρουστούνε
σε μια επικίνδυνη στροφή

Θα 'ναι μια σύγκρουση όμως τέλεια
τ' αστέρια θα 'ναι ιδανικά
και στης ζωής μας την ευτέλεια
εγώ θα ζήσω τη συντέλεια
με φώτα και βεγγαλικά

Τις γέφυρες θ' ανατινάξω
σε μέλλον και σε παρελθόν
και κάτι νέο θα ταιριάξω
στην επαρχία που θα φτάσω
δίχως τον άρρωστο τον ουρανό

Τα ρούχα μου θα μοιραστούνε
το μέλλον θα μ' εκδικηθεί
και όλα ενάντια θα 'ρθουνε
μαζί μου για να συγκρουστούνε
σε μια επικίνδυνη στροφή

Θα 'ναι μια σύγκρουση όμως τέλεια
τ' αστέρια θα 'ναι ιδανικά
και στης ζωής μας την ευτέλεια
εγώ θα ζήσω τη συντέλεια
με φώτα και βεγγαλικά

Μάνος Ελευθερίου

2 σχόλια:

LINA T. είπε...

Πάρε με μαζί σου τσιγγάνα...... στα μακριά μεγάλα ταξίδια..... τυχεροί όσοι αγαπούνε... κάθε μέρα και άλλη πατρίδα!!!

Καραβάκι είπε...

Γιατί δεν νιώθω τυχερή;