κλικάρετε στη φώτο και ταψιδέψτε στα σύννεφα...
Αναζητώ... Τη λύση... τον τρόπο... το απόφθευγμα... την τροφή της ψυχής. Στα βιβλία, στα ακούσματα, στις καρδιές των φίλων, σε μια ζεστή αγκαλιά, στη σοφία όταν τη συναντώ, στην εκμυστήρευση, στην ανταλλαγή.
Ως να τη βρω και πάλι μου ξεφεύγει. Και να την κυνηγώ, να την ξαναβρίσκω προς στιγμήν κι εκείνη το σκάει πάλι. Κι εγώ προσπαθώ εκ νέου. Ξανά και ξανά και ξανά. Αχόρταγα...
Κάποιες φορές η αναζήτηση με ανεβάζει εκεί ψηλά, στην αγαπημένη μου θέση ανάμεσα στα σύννεφα, να παρατηρώ τη ζωή και τους ανθρώπους με ηρεμία και πραότητα, να χαμογελώ στην αδυναμία που μεταμφιέζεται σε κακία, να μη θυμώνω, μόνο να κατανοώ, να είναι η ματιά μου γεμάτη αγάπη, το χαμόγελό μου ζεστό, η μιλιά μου πηγή γλύκας.
Και κάποιες άλλες φορές μπλέκομαι μέσα στη δίνη του ανεμοστρόβιλου, αδύναμη ανάμεσα σε αδύναμους, θυμώνω, εκνευρίζομαι, κρίνω και χάνομαι, ναι, χάνομαι. Και τότε η ψυχή μου πονά. Διψάει να μην αναλωθεί κι η ανάγκη της ολοένα δυναμώνει. Σχεδόν βασανιστικά.
Τι δίψα, Θεέ μου...
Μου χρειάζεται μια βόλτα στα σύννεφα...
Κάποιες φορές η αναζήτηση με ανεβάζει εκεί ψηλά, στην αγαπημένη μου θέση ανάμεσα στα σύννεφα, να παρατηρώ τη ζωή και τους ανθρώπους με ηρεμία και πραότητα, να χαμογελώ στην αδυναμία που μεταμφιέζεται σε κακία, να μη θυμώνω, μόνο να κατανοώ, να είναι η ματιά μου γεμάτη αγάπη, το χαμόγελό μου ζεστό, η μιλιά μου πηγή γλύκας.
Και κάποιες άλλες φορές μπλέκομαι μέσα στη δίνη του ανεμοστρόβιλου, αδύναμη ανάμεσα σε αδύναμους, θυμώνω, εκνευρίζομαι, κρίνω και χάνομαι, ναι, χάνομαι. Και τότε η ψυχή μου πονά. Διψάει να μην αναλωθεί κι η ανάγκη της ολοένα δυναμώνει. Σχεδόν βασανιστικά.
Τι δίψα, Θεέ μου...
Μου χρειάζεται μια βόλτα στα σύννεφα...
13 σχόλια:
Είναι αδύνατο να μην χάνεται κάποιος.
Τουλάχιστον ένας συνηθισμένος άνθρωπος.
Αυτό όμως που βοηθάει και δίνει ελπίδα, είναι η πίστη. Ακόμη και όταν βρίσκεσαι σε τέτοια βάθη που η μνήμη του... δεν μπορεί να του φανεί χρήσιμη στο να ξαναβρεί τον εαυτό του.
Καλό σου βράδυ και μην ανησυχείς...
...όλοι, απλώς άνθρωποι, είμαστε. ;)
Τη Καλημέρα μου Γλυκερίτσα και ''δυο'' γραμμούλες π'αγαπώ...στης ψυχής σου τη δίνη τη σκοτεινή,βλέμμα σταθερό να καρφώνεις.Λικνίσου στο σάλεμα,λικνίσου στην αλλαγή...
Να'σαι καλά!!
Καλή κι αγαπημένη μου φιλη.... μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά απο μένα , κα την αγάπη μου.
Φιλάκια πολλά
Αρης
Κατι παιζει εδω!!!!
Γράφτε πιο Light ρε παιδια να καταλαβαινουμε και εμεις.
Καλημερα Γλυκακι.
εμένα μου αρέσεις πολύ.. έτσι όπως είσαι.. ανεμοστρόβιλος.. ασυγκράτητη, απρόβλεπτη, αληθινή.. Ζεις!! αυτό είναι που μετράει.. μόνο αν καταφέρεις να ταλαιπωρείσαι λιγουλάκι λιγότερο..
με αγάπη πολύ..
θα πληγωθει,θα αναστηθει,και θα βγει παλι να συνεχισει το ταξιδι της πανω σην γη.....γιατι ετσι ειναι φτιαγμενη η ψυχη μας...Καλο και ομορφο μεσημερακι Αζα.
Όσιρι κι εγώ αυτό θαρρώ είναι το μεγάλο μυστικό.Να μπορείς εκεί στο βυθό να πεις ξαναβγαίνω στην επιφάνεια... Μετά παίρνεις ανάσες και συνεχίζεις.Το θέμα είναι να μην κολλήσεις στο βυθό.Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για όλα.Είναι πολύ όμορφο να έχεις καλούς φίλους.Και να βρίσκονται δίπλα σου ακόμη κι αν τους χωρίζει μεγάλη απόσταση.Ξύπνιος είσαι;Να σου φτιάξω έναν φραπέ;
Μαράκι μου νομίζω ότι αυτές οι δυο γραμμούλες σου εμπερικλείουν όλη την αλήθεια... σε ευχαριστώ που τις κατάθεσες στο καραβάκι.Να είσαι καλά κι εσύ ψυχή μου!Φιλάκια πολλά!
Άρη μου γλυκέ μου καπετάνιε,καλέ μου φίλε σε ευχαριστώ για την τόση αγάπη που μου χαρίζεις.Άρη,ξέρεις τι σκέφτομαι...;Tα καταφέραμε και χτίσαμε γερό σκαρί οι δυο μας.Κι αυτό είναι τόσο μα τόσο όμορφο...Φιλιά κι από μένα και από το Μήτσο!Να περνάς καλά!Έχεις πάντα τη σκέψη μας και την αγάπη μας!
Θαλασσοκράτορα μου μην ανησυχείς.Τίποτα δεν συμβαίνει.Όλα είναι εντάξει!Καλό απόγευμα να έχεις!Όσο για τα light... στοπ η δίαιτες,έχω φέρει παγωτό βανίλια σε χωνάκι!
Τώρα σταγονίτσα μου αγαπημένη αν σου πω ότι κι εμένα μου αρέσω έτσι;Δε θέλω να αλλάξω.Αυτή είναι η Γλύκα.Θάλασσα με είπε κάποτε ένας φίλος.Πότε γαληνεμένη και πότε φουτρουνιασμένη.Κι ότι ζω το ζω πολύ έντονα.Και τη λύπη μου και τη χαρά μου.Μπορεί να παιδεύομαι στις λύπες αλλά όταν έρχονται μετά οι χαρές τις απολαμβάνω.Μην ανησυχείς γλυκειά μου κι αγαπημένη σταγονίτσα.Τα γεριά σκαριά αντέχουν σε κάθε καιρό!Κι ας θαλασσοδέρνονται.Αγκαλιά μεγάλη σαν το Αιγαίο και πολλά πολλά φιλάκια!
marilanni μου ναι!Πάντα εύστοχα τα σχόλια σου!Η ψυχή μπορεί να έχει πληγές αλλά μαθαίνει να προχωρά με αυτές.Δίχως να είναι βασανιστικές.Κι αυτή είναι η ομορφιά της.Καλό απόγευμα να έχεις!Φιλάκια!
Γλυκα Γλυκεια μου Γλυκα...μεινε ετσι αυθορμητη δυναμικη παρορμητικη.....ετσι πρεπει να ζουμε την ζωη......
καλο βραδυ να εχεις.......
Φιλια!!!
Δημοσίευση σχολίου