Βράδυ απόκριας κι η πόλη ζει σε ξέφρενους ρυθμούς. Το χιόνι κι οι χαμηλές θερμοκρασίες δεν κατάφεραν να τρομάξουν κανέναν. Στις γειτονιές, μόλις το σούρουπο έπεσε άναψαν οι φανοί, τα τραγούδια άρχισαν κι οι χοροί ξεκίνησαν.
Παρέες μεγάλες, γεμάτες κέφι, τραγουδούν, ή χορεύουν μέσα σε δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια. Η πόλη μετατρέπεται σε μια τεράστια πίστα. Το κρασί ρέει άφθονο και τα κοζανίτικα κιχιά δίνουν δύναμη για το ξενύχτι που θα ακολουθήσει. Τα αυτοκίνητα εξαφανισμένα, λόγω καιρού.
Αποφασίσαμε να μην ξανακάνουμε τους ήρωες. Μας έφτανε το κρύο που μαζέψαμε το μεσημέρι στην παρέλαση. Θα περνούσαμε το βράδυ μας σε ένα κουτούκι.
Συντροφιά με την γλυκειά φωνή της Ανθής.
Η «Όμορφη Νύχτα» είναι ένα μικρό παρείστικο κουτούκι στην Παύλου Μελά. Όχι τίποτα το ιδιαίτερο όταν το πρωτοσυναντάς. Σε κερδίζει όμως γρήγορα η ζεστασιά των ανθρώπων εκεί μέσα. Μια μεγάλη παρέα που τους αρέσει η καλή, η ποιοτική μουσική.
Και η Ανθή, ο Κώστας και ο νεαρός στο μπουζούκι είναι άσσοι δυνατοί...
Ξεχωρίζω τρία κάδρα που κρέμονται στους τοίχους του κουτουκιού. Μου φέρνουν στο μυαλό όμορφες εικόνες καιρών περασμένων. Θυμάμαι πόσες απόκριες έχουμε περάσει μαζί με την Ανθή και τον Κώστα. Μικρά παιδιά είμασταν τότε. Μα τα γλέντια εκείνων των εποχών ήταν ανεπανάληπτα.
Στο «Κονάκι», ρεμπέτικη και έντεχνη μουσική ξεσήκωνε τον κόσμο που γλεντούσε μέχρι πρωίας. Αργότερα στο «Αλλοτινό» με θέα την πλατεία και το φωτισμένο ρολόι της πόλης, η Ανθή μας ταξίδευε σε διαφορετικούς ρυθμούς. Ένα πιάνο την συνόδευε, μα ήταν αρκετό για να γίνει το ταξίδι αξέχαστο.
Εικοσιπέντε χρόνια. Μια πορεία γεμάτη όμορφα ακούσματα. Μελωδίες και τραγούδια που αγγίζουν την καρδιά και την κάνουν να μαλακώνει. Που της δίνουν δύναμη να προχωρά και να αντέχει.
Ένας κόσμος γεμάτος νοσταλγικές νότες που δεν σε απογοητεύει ποτέ.
Το πρώτο τραγούδι αφιερωμένο σε μας από την Ανθούλα...
Το χιόνι πυκνό συνεχίζει να πέφτει έξω. Μα εμείς δε νιώθουμε κρύο. Οι καρδιές απόψε είναι ζεστές.
Το δίχτυ, πάντα μοναδικό από τη φωνή της Ανθής
Που ΄σαι Θανάση...
Ζαμπέτας και... το χιόνι έπιπτε στρέιτ θρου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου