Ο έρωτας... Το αρχιπέλαγος κι η πρώρα των αφρών του. Κι οι γλάροι των ονείρων του στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει. Ένα τραγούδι ο έρωτας. Το τραγούδι του.
Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του κι η ηχώ της νοσταλγίας του. Στον πιο βρεμένο βράχο του ο πόθος προσμένει. Ένα καράβι...
Ο έρωτας... Το καράβι του κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του. Κι ο φλόκος της ελπίδας του.
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ενα νησί λικνίζει. Τον ερχομό. Παιχνίδια τα νερά στα σκιερά περάσματα λένε με τα φιλιά τους την αυγή.
Νανούρισμα γαλανό μεσ'στην πηγή της μέρας. Δίνει ο μαίστρος το πανί στη θάλασσα. Τα χάδια των μαλλιών στην ξεγνοισιά του ονείρου.
Δροσιά... Κύμα στο φως...
Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο. Έρωτας... Τη γαλανή του ελευθερία ο γλάρος δίνει στον οριζόντα. Κύματα φεύγουν έρχονται. Αφρισμένη απόκριση στ'αυτιά των κοχυλιών.
Έρωτας την υποσχέση του μουρμουρίζει...
Οδ. Ελύτης
2 σχόλια:
αχ δεν λεω τπτ γιατι θα πω κακια για τους νησιωτες:Ρρρρρρρ
τελειες φωτο :)))))
Μην το κάνεις Λενιώ.Παντού υπάρχουν και καλοί άνθρωποι.Κι εγώ τους νησιώτες και τους θαλασσινούς τους έζησα χρόνια κι είναι όμορφοι άνθρωποι.Σε ένα τέτοιο μέρος θα ήθελα να είμαι...σαν αυτό στις φωτογραφίες...
Δημοσίευση σχολίου