Εξερεύνηση...Ηρεμία...Απομόνωση...Αναζήτηση...
Αυτές είναι μερικές από τις λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό μόλις φύγεις από το χωριό Μπούρος και αρχίζεις να ανεβαίνεις τον χωματόδρομο για τον Κάλαμο, το Καστρί ή το Ποτάμι. Από την πρώτη κιόλας στροφή του δρόμου καταλαβαίνεις ότι αν είσαι τύπος Μύκονος-Κολωνάκι-Κηφισιά δεν πρόκειται ποτέ να σου αρέσει εδώ και δεν πρόκειται και ποτέ να βρεις εδώ κάποιον φίλο σου...
Ο τόπος τούτος είναι μόνο για όποιον του αρέσει η περιπέτεια, η εξερεύνηση, η φυσική ζωή και λίγο η ταλαιπωρία.
Εδώ ο πολιτισμός δεν έχει έρθει. Μπορεί μερικά χιλιόμετρα πάνω στα βουνά να βλέπεις τις ανεμογεννήτριες, αλλά προς Θεού, η υπόλοιπος δεν είναι ένα σύγχρονο μέρος. Ευτυχώς !!!
Σαν να πέρασες ξαφνικά μέσα από μία ρωγμή του χρόνου, εδώ θα ζήσεις σαν να βρίσκεσαι μερικές δεκαετίες πίσω. Τότε που οι άνθρωποι πήγαιναν στη θάλασσα όχι για να κάνουν φιγούρα το νέο μαγιό ή τη σαγιονάρα, αλλά για να διασκεδάσουν παίζοντας παιχνίδια στην άμμο και κολυμπώντας στα καταγάλανα νερά ή βγάζοντας πεταλίδες από τα βράχια.
Εδώ θα βρεις την αυθεντική ομορφιά της παραλίας. Με το που ξυπνάς το πρωί, βλέπεις αυτό το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και νιώθεις ένας ναυαγός, ένας νέος Ροβινσώνας στην απεραντοσύνη του πελάγους...
Τα καταγάλανα νερά και οι γλάροι που πετούν δίπλα σου, συνθέτουν ένα τοπίο απόλυτης χαράς και χαλάρωσης, απομακρύνοντας τις σκοτούρες της πόλης, οι οποίες μένουν στο λιμάνι της Αγίας Μαρίνας. Το παιχνίδισμα του φωτός με το κυματάκι που προκαλεί η πορεία του καραβιού και το πέταγμα των γλάρων σχεδόν πάνω από το κεφάλι σου είναι τα μοναδικά πράγματα που αυτή τη στιγμή σκέφτεται το μυαλό. Η απόδρασή μόλις έχει αρχίσει και ήδη νιώθεις μέσα σου την ηρεμία και την γαλήνη της ψυχής σου...
Ο τόπος τούτος, είναι τελικά ο τελευταίος Παράδεισος...
ΥΓ. Αφιερωμένο σε μια κυρά Αρχόντισσα...
14 σχόλια:
Όλα είναι όμορφα! Γλαράκι, καραβάκια στο λιμανάκι τους, βράχοι στο κύμα το αφρισμένο,κι ένα τρεχαντήρι σε μια ΘΑΛΑΣΣΑ Λαμπυρένια !!!
Καληνύχτα Γλυκερίτσα με τις όμορφες εικόνες σου!
Μαγεία! :)
Ζηλέυω αλλά πήζω αυτές τις μέρες!
Θα την κάνω πάντως το Σ/Κ!
Καλό μήνα!
Ευτυχώς που είμαι τύπος ...Μύκονος-Κολωνάκι-Κηφισιά και δεν θα σε συναντήσω.
Αγαπητέ φίλε Γιάννη,εγώ ειλικρινά λυπάμαι που δεν θα συναντηθούμε.Καλό βράδυ!
Υπέροχα και μοναδικά πάντα
τα ταξιδέματα σου γλυκό μου Καραβάκι..
στις καθαρές κι ανοιχτές θάλασσες
των αισθήσεων και των συναισθημάτων..
Καλημέρα και καλό μήνα εύχομαι..
τι ομορφιές είναι τούτες Γλυκάκι??
το καλοκαιρι βλέπω σε ομορφαίνει:)
και άμα σου πω ότι σε έβλεπα χθες στον ύπνο μου θα το πιστέψεις?? τώρα με τι μορφή ένας θεός το ξέρει..:):)
σε φιλώ και αν και στην πρίζα κάθε μέρα σε σκέφτομαι πάντα με αγάπη..
Α και πάντα κάπου θα υπάρχει ένας τελευταίος Παράδεισος.. και αν δεν υπάρχει θα τον εφευρίσκουμε.. το έχει αναγκη ο άνθρωπος κάπου να τον περιμένει ένας μικρός Παράδεισος δικός του..
ΌΛα θαλασσινά μιας και μπήκαμε επίσημα στο καλοκαίρι Μαράκι μου.Το τρεχαντήρι δεν σταματά.Είναι όμορφα να αρμενίζει τη θάλασσα με τέτοιο καιρό.Καλό μήνα σου εύχομαι!Φιλάκια πολλά!
Νικόλα,Βένια καλό μήνα!Με τη μαγεία για οδηγό!Φιλιά πολλά και στους δυο σας!
Αντρέα μου υπομονή και ζυγώνει το σαββατοκύριακο.Μετά θα χαρείς όσα τώρα ονειρεύεσαι...Καλό μήνα και σε σένα!Φιλάκια!
Ποιητή μου!Τι έκπληξη ήταν αυτή!Καλώς ήρθες στο καραβάκι.Τα ταξίδια είναι μια πρόκληση αυτή την εποχή.Βαμμένα πότε γαλάζια κα πότε λευκά πετάνε ψηλά,ελεύθερα.Καλό μήνα να έχεις Δημήτρη.Να είναι ζεστός και χαμογελαστός!
Σταγονίτσα μου.... χαίρομαι που σου άρεσε το τρεχαντήρι!Πολύ χαίρομαι!Είμαι σίγουρη ότι σου χαμογελούσα στα όνειρα σου.Δε θα μπορούσα να κάνω αλλιώς.Κι εγώ σε σκέφτομαι κάθε μέρα.Είσαι στην καρδιά μου και σ αγαπώ πολύ.Όσο για τον παράδεισο... όπως το γράφεις είναι.Πάντα μπορούμε να τον χτίσουμε,αρκεί να το θέλουμε.Φιλιά πολλά!
ΥΓ. Όταν έχεις χρόνο δες το μέιλ σου...
Με συγκινουν ιδιαιτερα οι γλαροι , Γλυκεριτσα ! Οι φωτο σου ευαισθητες οπως παντα! Οι παραδεισοι λιγοστευουν απελπιστικα πια...Θα τους βλεπουμε σε κανα παλιο μπλογκ...Φιλια πολλα ! Με αγαπη ! Αντιγονη
Τους αγαπώ τους γλάρους.Τους θαυμάζω.Για τα πετάγματα τους.Για την αίσθηση της ελευθερίας που έχουν κι είναι έμφυτη.Και θαρρώ ότι θα τους βλέπω πάντα.Όχι σε μπλοκ.Αλλά στις εικόνες της ψυχής μου.Φιλάκια Αντιγονάκι μου!Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου