2/9/08

Βράδυ στον κήπο...


H Έρη είχε καιρό να έρθει. Λόγω ζέστης δεν το αποφάσιζε να ξεκινήσει. Την περιμέναμε από το Σαββατοκύριακο, αλλά ήρθε χτες. Κοιμόμουν την ώρα που έφτασε. Ξύπνησα από φωνές... ακουγόταν από τον κήπο. Είναι όμορφο να ξυπνάς με φασαρία... να νιώθεις ότι είναι κόσμος κάτω... Όλο το πρωινό αλλά και μετά το μεσημέρι η Έρη έβγαζε προγράμματα. Πως θα έρθει να κάνει τον κήπο, το σπίτι κάτω, μέχρι και την σοφίτα σκέφτεται... να κάνουμε λέει ένα playroom... όποιος έχει αυπνίες να πηγαίνει εκεί να περνά τα βράδυα του. Μάλλον το μόνο που καταφέραμε ήταν να αγχώσουμε τον μπαμπά μας. Ο καημένος θα πίστεψε ότι θα το γκρεμίσουμε το σπίτι με αυτά που λέγαμε... Του εξηγήσαμε ότι δεν θα πειράξουμε τίποτα απ' όσα εκείνος έχει κάνει. Απλά θα συνεχίσουμε στα βήματα του...

Ήταν χαρούμενος που είχε όλη την οικογένεια μαζί. Το ίδιο κι εμείς. Καιρό είχαμε να κάνουμε οικογενειακό συμβούλιο,άσχετα αν o μπαμπάς δεν μπορεί να μιλήσει ακόμη. Τελικά όταν θέλεις κάτι... συνεννοούμαστε με άλλους κώδικες. Πέρασε έτσι ευχάριστα η μέρα και ήρθε το απόγευμα. Έπρεπε να ετοιμαστούμε. Είχαμε κανονίσει να ψήσουμε πιο αργά, αλλά περιμέναμε και κόσμο.Όλοι μαζί λοιπόν ξεκινήσαμε...


Ο κήπος τώρα το φθινόπωρο είναι μια απόλαυση. Η δροσιά που μας χαρίζει ανεκτίμητη! Και εμείς το απολαμβάνουμε...


Η Έρη ξεκινά την προετοιμασία για το άναμμα της φωτιάς. Απαραίτητα τα ξύλα. Το προσάναμμα. Εγώ κάνω όπως λέει τον φωτορεπόρτερ... και άμα με πιάσει απειλεί θα μου βγάλει όσες φωτογραφίες δεν έχω βγει στη ζωή μου όλη.... Απειλή, αλλά δεν θα το κάνει!


Στο μεταξύ έρχονται και οι επισκέπτες μας. Ο κήπος έχει γεμίσει φωνές, γέλια και είναι τέλεια. Ο Μήτσος κρυμμένος τέτοιες ώρες. Είναι οι ώρες περισυλλογής...


Καλέ που είναι όλοι....; Μη χειρότερα...


Οι γυναίκες στην κουζίνα, οι άντρες βολτάρουν στον κήπο. Ηρεμία, ωραία δροσιά, και όλοι έχουν απίστευτο κέφι. Όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι μια γλυκειά βραδυά.


Η φωτιά ετοιμάζεται. Καθαρίστηκε η ψησταριά, κάρβουνα και ξύλα κι αυτά έτοιμα. Η φλόγα λείπει, αλλά θα έρθει η ώρα της...


Νάτην κι αυτή! Οι άντρες με την Έρη πιάσαν κους κους έως ότου η φωτιά ετοιμαστεί. Είναι η ώρα αυτή που σηκώνει κουβεντούλα, και τσιπουράκι. Λίγο πριν καθήσουμε στο τραπέζι.


Α ναι... κι όταν οι ιστορίες είναι παράξενες, μένεις να κοιτάς όλο απορία. Όπως και η Έρη εδώ που ακούει την ιστορία για το «Καρκαγάν»!


Οι μεγάλοι,λέμε τώρα... κάθησαν γιατί κουράστηκαν να σουλατσάρουν πέρα δώθε. Και οι ιστορίες σταμάτησαν. Πιο ύστερα πάλι όταν θα είμαστε όλοι μαζί. Σκέφτομαι πόσο όμορφα είναι να είσαι με ανθρώπους που αγαπάς. Και να μοιράζεσαι τέτοιες στιγμές...


Σκέφτομαι επίσης ότι κάτι λείπει για να είναι η βραδυά αυτή τέλεια. Κάτι πολύ σημαντικό... Κι ελπίζω ότι κάποτε θα είναι αλλιώς...


Έτσι κρατάω στη σκέψη και στην καρδιά μου όλο το βράδυ αυτούς τους λογισμούς... Να με συντροφεύουν... Να με κάνουν να νιώθω λίγο καλύτερα...


Αλλά με την Έρη δίπλα, ούτε να σκέφτεσαι δεν μπορείς. Έτοιμη η φωτιά και θέλει τα κρεατικά. Ώρα να αρχίσει το ψήσιμο...


Κάθε φορά που το κάνει μοιάζει με ιεροτελεστία. Όλα σιγά σιγά και με την ώρα τους. Ακόμη και το πως θα τα βάλει πάνω στη σχάρα... ακόμη κι αυτό λέει έχει σημασία...


Είμαστε οι δυο μας... συζητάμε διάφορα. Για τη θεσσαλονίκη, για τη δουλειά της, για το τι σκέφτεται να κάνει στο μέλλον... Θα μάθει Ισπανικά.Ε όταν εγώ μιλούσα.... αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Καλά θα κάνει. Σκέφτεται να αλλάξει αυτοκίνητο... ουφ πάλι...; σκέφτεται πολλά!Και είναι καλό αυτό.


Είναι σχεδόν έτοιμα όλα... και η κουβέντα μας για την ώρα. Σιγά σιγά να ετοιμαζόμαστε για το τραπέζι. Με ζακέτες γιατί αρχίζει και κάνει ψύχρα... αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Όλα είναι καλά...


Το υπόλοιπο της βραδυάς κύλησε υπέροχα. Με πολύ συζήτηση, αστεία, ιστορίες και γέλια!Οικογενειακές στιγμές που χρόνια είχαμε να ζήσουμε. Γιατί μπορεί να βρισκόμασταν με τους θείους αλλά εκείνα τα τραπέζια τα μεγάλα χάθηκαν στον χρόνο. Και τώρα ο μπαμπάς συνέχεια το ζητά... Και δεν γίνεται να του χαλάσει κανείς την καρδιά!


Το διάλυσαμε κατά τις 2. Εγώ και η Έρη το ξενυχτίσαμε. Όπως πάντα. Με καφέ και κουβέντα. Χάρηκα που ήρθε και ελπίζω να το ξανακάνει σύντομα. Ήταν πολύ όμορφη η βραδυά που ζήσαμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια: