Ένα βράδυ παρέα με τον Ονορέ...

Την ώρα που πέφτει το σούρουπο πάνω στις γειτονιές της γης και μια γαλήνη παράξενη πλανιέται στον αγέρα, την ώρα που οι σκέψεις έχουν κατασταλάξει σαν μέλι στην ψυχή, εκείνη η ώρα με βρίσκει με ένα βιβλίο στο χέρι. Να χάνομαι μέσα στις χάρτινες σελίδες του, να ταξιδεύω. Περιμένοντας μέχρι να βγει το φεγγάρι και να φανεί από το παράθυρο μου.
Γιατί τότε το ταξίδι αλλάζει. Γίνεται κύμα που με παρασύρει σε άλλες σφαίρες. Άλλους γαλαξίες...

Απόψε μέχρι να φανεί το φεγγάρι, παρέα με τον Ονορέ Μπαλζάκ. Και με μερικά από τα πιο πιο όμορφα αποφθέγματα του...


Αν μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε με τα χέρια αυτά που βλέπουμε με τα μάτια...

Η σκληρότητα και ο φόβος ανταλλάσσουν χειραψίες.

Ούτε η ομορφιά δεν μπορεί να ανακουφίσει την εκκεντρικότητα

Τελικά, οι χειρότερες ατυχίες μας δεν συμβαίνουν ποτέ και οι περισσότερες δυστυχίες μας βασίζονται σε προλήψεις.

Τα γεγονότα ποτέ δεν είναι απόλυτα, η έκβαση τους στηρίζεται αποκλειστικά στο άτομο. Η ατυχία μπορεί να είναι ένα σκαλοπάτι για τον ιδιοφυή, μια κολυμπήθρα για τον Χριστιανό, ένας θησαυρός για τον πολυτάλαντο άνθρωπο, και μια άβυσσος για τον αδύναμο.

Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν ανέβει στην εκτίμηση μας επειδή τους έχουμε ελέγξει από πολύ κοντά.

Η αδυναμία προσφέρει πολύ μεγαλύτερα πλεονεκτήματα στους βλάκες απ’ όσο η δύναμη στους έξυπνους ανθρώπους. Παρατηρούμε έναν σπουδαίο άνθρωπο να παλεύει με το πεπρωμένο του χωρίς να σηκώνουμε ούτε το δαχτυλάκι μας για να τον βοηθήσουμε. Ενώ πατρονάρουμε έναν μπακάλη που ευθύνεται ο ίδιος για την χρεωκοπία του.

Για τους επιχειρηματίες, ο κόσμος είναι μια μπάλα από χαρτονομίσματα σε κυκλοφορία. Για τους περισσότερους νεαρούς, είναι μια γυναίκα. Για μερικές γυναίκες, είναι ένας άντρας. Και για άλλους μπορεί να είναι ένα σαλόνι, μια κλειστή παρέα, ένα κομμάτι της πόλης ή μια ολόκληρη πόλη.

Για ορισμένους ανθρώπους, η ατυχία είναι ένα φανάρι που φωτίζει το σκοτάδι και τις πρόστυχες όψεις της κοινωνικής ζωής.

Για τον δημοσιογράφο η κάθε πιθανότητα είναι αλήθεια του ευαγγελίου.

Η προσεκτική παρατήρηση της Φύσης μας αποκαλύπτει κέφια ανώτατης ειρωνείας. Τοποθετεί για παράδειγμα τα δηλητηριώδη μανιτάρια δίπλα στα λουλούδια.

Όσοι είχαν το ατύχηµα να συνοδεύσουν πολλούς απ’ τους δικούς τους στο νεκροταφείο, γνωρίζουν ότι κάθε υποκρισία σταµατάει στο αµάξι, κατά τη διάρκεια της πορείας από την εκκλησία στο κοιµητήρι. Οι αδιάφοροι αρχίζουν τη συζήτηση, ενώ οι πιο θλιµµένοι άνθρωποι παύουν να τους ακούν και τους αποχωρίζονται

Η ζωή είναι ένα ένδυµα. Όταν είναι λερωµένο το καθαρίζουµε, όταν τρυπήσει το µπαλώνουµε, αλλά µένει κανείς ντυµένος όσο πιο πολύ µπορεί!

Η ευηµερία φέρνει µαζί της µια έξαψη, στην οποία οι κατώτεροι άνθρωποι ποτέ δεν αντιστέκονται

Οι γυναίκες µόνο όταν φθάσουν στο φθινόπωρο του βίου τους γνωρίζουν πώς να κάνουν τους άντρες ευτυχισµένους.

Για µια γυναίκα είναι πολύ καλύτερο να υπακούει σ’ έναν άντρα µε ταλέντο, παρά να τραβάει από τη µύτη έναν ηλίθιο.

Αν θέλεις να είσαι σπουδαίος άντρας, πρέπει να κάνεις το λόγο σου µια δεύτερη θρησκεία και να κρατιέσαι πάνω του σαν να βρίσκεται σ’ αυτόν όλη η τιµή σου.

Οι καλύτερες καρδιές είναι καµιά φορά πολύ σκληρές.

Ο πειρασµός δεν είναι αµαρτία. Η κακία έγκειται στο να νικηθεί κανείς απ’ αυτόν.

Ο έρωτας µοιάζει µε την αναπνοή. ∆εν µπορεί µόνο να εκπνέεις, χωρίς και να εισπνέεις. Αν σταµατήσει η εισπνοή, αν δεν γίνει η ανταπόδοση του αισθήµατος, χάνεται η αναπνοή, χάνεται ο έρωτας.

Οι παράνοµοι έρωτες είναι ανεκτοί απ’ τη σηµερινή κοινωνία, όσο δεν αποκαλύπτονται Απαράλλακτα, όπως µε την κλεψιά στην αρχαία Σπάρτη.

∆εν πρέπει να ’σαι ούτε τρελός ούτε να προσπαθείς να ξεγελάσεις αυτή που φλερτάρεις. Μην μεγαλώνεις εκείνο που µόλις αισθάνεσαι.

Οι γυναίκες δεν θέλουν ποτέ να τους ζητιανεύετε τον έρωτά τους.

Όσο πιο πολύ κρατάει η αντίσταση, τόσο πιο δυνατή γίνεται η φωνή του έρωτα.

Η γυναίκα στον έρωτα µοιάζει µε τη λύρα, που δεν φανερώνει τα µυστικά της, παρά µονάχα σ’ εκείνον που ξέρει καλά να τη χειρίζεται.

Ο έρωτας µοιάζει µε τον αέρα. ∆εν ξέρουµε ποτέ από πού µπορεί να µας έρθει.

Όποιος δεν µπορεί να κυβερνήσει γυναίκα, δεν µπορείνα κυβερνήσει και έθνος.

Οι λαοί έχουν την ελευθερία για είδωλο. Μα πού βρίσκεται πάνω στη γη ένας λαός ελεύθερος;

Ο εγωισµός είναι το δηλητήριο της φιλίας.

Αξίζει περισσότερο να πολεµάς αδιάκοπα µε τους άνδρες, παρά να πολεµάς µε τη γυναίκα σου.

Η πραότητα και η υπακοή είναι τα πιο ισχυρά όπλα της γυναίκας.

Οι γυναίκες τα γνωρίζουν όλα από ένστικτο.

Οι βασιλιάδες και οι γυναίκες νοµίζουν ότι όλα όσα γίνονται οφείλονται σ’ αυτούς.

Υπάρχει µια γυναίκα στην αρχή κάθε µεγαλουργήµατος.

Όταν οι γυναίκες µιµούνται τους άνδρες, αποκτούν όλα τα ελαττώµατά τους, χωρίς να παίρνουν καµία αρετή τους.

Υπάρχουν αισθήµατα που οι γυναίκες τα διαισθάνονται και είναι µάταια κάθε προσπάθεια των ανδρών να τ’ αποκρύψουν.

Οι γενναίοι άντρες είναι κακοί έµποροι.

Πάνω απ’ όλα, η αληθινή αγάπη ζει στη µνήµη.

Η άμιλλα θαυμάζει και αγωνίζεται να μιμηθεί τα μεγάλα κατορθώματα – ο φθόνος καταλήγει μόνο στην κακεντρέχεια

Η άμιλλα δεν είναι ανταγωνισμός Η άμιλλα είναι το τέκνο της φιλοδοξίας – ο ανταγωνισμός είναι η παραμελημένη θυγατέρα του φθόνου.

Ο φθόνος παραμονεύει στον πάτο της ανθρώπινης καρδιάς, όπως η έχιδνα στην τρύπα της.