9/7/09

Σιωπές...



Σε ονειρεύομαι...
σε όνειρα μυστικά...
μέσα σε κύματα...
σε αλμυρές σταλαγματιές, που γλυστράνε μέσα από μισόκλειστα φινιστρίνια...
σε ένα έρημο καταπράσινο νησί...
στη μπλε σκιά του ήχου...
στον ήχο της φωνής σου...
μες το άγγιγμα...

Σσσσσ, σωπάστε φτερά μου, σταματήστε ανοιχτά...
Σσσσσ, ακούω τη σιωπή σου, κι αυτά που δεν λες...

Λείπουν οι λέξεις, μα περισσεύουν οι εικόνες που μου αφήνεις.
Κάνω μια σκέψη, ανοίγω το λεξικό σε μια τυχαία λέξη. ΚΑΤΑΦΑΣΗ.
Καταφάσκω μαζί σου σε χρόνους ποικίλων χρωμάτων και διαθέσεων, έντονης ζωής και συναισθημάτων.
Απόψε διασχίζω στα όνειρα αβίωτες στιγμές μαζί σου...
Μόνο...να... δεν μπορώ να κοιμηθώ...Να πλέξω το χέρι μου στο δικό σου; Μόνο για απόψε...


2 σχόλια:

σταγόνα είπε...

Εσενα πάντως σιωπηλό δεν μπορώ να σε φανταστώ..:) νομιζω πως σα δε μιλάς θα σκάσεις..:):) kai θαρρώ πως είσαι ερωτευμένο Γλυκεράκι και αυτό σε ομορφαίνει..
φιλί και αγκαλιά

Καραβάκι είπε...

Σταγονίτσα μου γλυκειά... κι όμως εκεί έξω στον πραγματικό κόσμο είμαι σιωπηλό.Κάποιες φορές μιλάω μόνο να δω αν ακούγεται ακόμη η φωνή μου.Μου αρέσει να είμαι σιωπηλό.Εδώ είναι άλλος κόσμος.Και μου αρέσει που είμαι πολυλογού.Όσο για τον έρωτα θαρρώ ομορφαίνει όλους τους ανθρώπους.Και είναι τυχεροί όσοι τον ζούνε.Μακάρι να μπορούσαμε να κρατούσαμε για πάντα αυτό το συναίσθημα,το τόσο υπέροχο.Φιλιά και από μένα αγαπημένη μου σταγονίτσα και αγκαλιά μεγάλη!