25/7/09

La Maison en Petits Cubes

6 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Μοναδικό!

τα χρόνια περνούν όπως το κρυφτό γύρω απο ένα δέντρο..
οι εποχές σε πατώματα, στα ύδατα της Ζωής που περνάει και τελικά αυτό που ανα-ζητούμε, μιά ανά-μνηση, υλοποιείται σε ένα ξεχασμένο αντι-κείμενο για να κάνει παρέα στην μοναξιά= μόνη αξία..

καληνύχτα σας..

Καραβάκι είπε...

Οι αναμνήσεις είναι αυτές που άλλους ανθρώπους τους κρατάνε γερά στα πόδια τους και τους δίνουν δύναμη να συνεχίσουν,και άλλους τους τρώνε σαν σαράκι μέρα τη μέρα ότι όμορφο υπάρχει μέσα τους.Ας μείνουμε στη μεριά με τις αναμνήσεις που είναι για μας μοναδικές αξίες.Αυτές βλασταίνουν σα δέντρο.Μεγαλώνουν και βγάζουν καρπούς.Την καληνύχτα μου!

thrasher είπε...

1)πολυ ομορφο! αλλα πραγματικα καταθλιπτικο.
οτι εχουμε μοιραστει χανεται.στο τελος μενουμε παντα μονοι και ζουμε με αναμνησεις που
μας επισκεπτονται το βραδυ.θα βαζουμε ενα ποτηρι κρασι παραπανω,νατο πιει καπιος που ποτε δεν θα ερθει.ποτε πια...οπως λεει και ο ποε.

2)εχεις φτιαξει πολυ ωραια τη σελιδα σου και εγω μολις εκανα μπλογκ και δεν εχω ιδεα πως το διαμορφωνω.αν θελεις και μπορεις,μια μικρη help!

anasa είπε...

Όμορφη το καραβάκι σου σου Aza...είπα ν' αφήσω ένα γεια...είναι όλα τόσο όμορφα εδώ μέσα!

Καλό απόγευμα..

Καραβάκι είπε...

thrasher έτσι φαίνεται...Για κάθε τι όμορφο που χάνεται,μένουν στο τέλος οι αναμνήσεις.Παρηγοριά οι στίχοι του Πόε...Χαίρομαι που σε βλέπω στο καραβάκι.Για ότι χρειαστείς στο μπλοκ σου, πολύ ευχαρίστως να σε βοηθήσω.Καλό σου βράδυ!

Καραβάκι είπε...

anastasia καλώς ήρθες!Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.Το καραβάκι είναι πάντα ανοιχτό για τους φίλους.Και ιδιαίτερα από τα παλιά.Καλό βράδυ και εύχομαι να μην χαθούμε πάλι...