Στα Γιάννενα δεν διακρίνεις ποιoς ο ουρανός και ποιά η λίμνη...
Oι μνήμες, μπερδεύονται με τη φαντασία. Ένα από τα πιο ωραία αστικά «παράθυρα» στην Ελλάδα, ένα «δώρο» της Φύσης στην πόλη.
Κοιτούσα τη Λίμνη και ένιωθα την αύρα μιας «βαλκανικής Ελβετίας». Δεν γνώριζα, όμως, για το Νησί. Αποκομμένο από την πόλη, αλλά κομμάτι της, το Νησί έχει πάνω από 100 πέτρινα, παλιά σπίτια, μονές και μνημεία και είναι φορτωμένο σκιές της Ιστορίας. Είναι ένας κόσμος από μόνο του, είναι «βαθειά» Γιάννενα, είναι ένας θαυμάσιος τόπος με μια δική του ατμόσφαιρα. Αλλά, ως τουρίστας ή φευγαλέος επισκέπτης, μπορεί ο καθένας να κατασκευάζει τους μύθους του.
6 σχόλια:
και του χρονου .. και πιο συντομα :)
Απίστευτα όμορφη, όλες τις εποχες.Την είχα επισκευτει το 1980 σαν μαθητης και την θυμαμαι ακομα.
Νασαι καλα ΑΖΑ, πολλα φιλια.
Ωραιότατο μέρος για διακοπές τη στιγμή που άλλοι επισκέπτονται παραλίες!
Ναι πιο σύντομα... γιατί αλλιώς Λενιώ με βλέπω να τα παίζω.Άντε σε περιμένουμε... Φιλάκια πολλά!
Νικόλα,Βένια η λίμν ποτέ δε θα χάσει την ομορφιά και τη μαγεία της.Θα είναι πάντα υπέροχη.Φιλιά πολλά και σε σας!Καλό βράδυ!
Αντρέα μου το υγρό στοιχείο είναι όμορφο σε όλες του τις μορφές.Η αλήθεια είναι ότι λιγότερος κόσμος επισκέπτεται λίμνες και ποτάμια.Η θάλασσα θα είναι πάντα η βασίλισσα στις καρδιές μας.Φιλάκια κι από μένα!Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου