Είναι φορές που νιώθω πολύ περίεργα. Δεν ξέρω αν είναι περίεργα όμορφα ή περίεργα άσχημα. Ίσως να μην έχω και τη διάθεση να το ψάξω. Είναι σα να αδειάζει το κεφάλι μου από κάθε σκέψη και μένει έρμο σπιτικό. Ανοίγουν τότε όλα τα παραθυρόφυλλα του και οι πόρτες του κι οι σκέψεις μου ξεχύνονται, γίνονται πουλιά που βγαίνουν να πετάξουν για λίγο στον αέρα. Φτερουγίζουν μακρυά και δοκιμάζουν τις αντοχές τους, μέχρι να ξανάρθει η ώρα να γυρίσουν στο κλουβί τους.
Τις ώρες αυτές της απομόνωσης όλα είναι γαλήνια. Κανένας θόρυβος δεν ταράζει την ηρεμία μου. Είναι οι δικές μου ώρες, οι ώρες που καθαρίζει η ψυχή και συμμαζεύει τα κομμάτια της
.
Απόψε είναι μια τέτοια νύχτα. Μια βραδυά γαλήνης που μπορώ να αδειάσω το μυαλό και απλά να παρατηρώ. Να χαζεύω το υπέροχο φεγγάρι που έχει καρφωθεί έξω από το παραθυρό μου. Να μυρίζω τον αγέρα και να νιώθω το άρωμα του. Δε χρειάζεται να προσπαθήσω για να καταλάβω από που έρχεται το άρωμα και τι είναι. Βγαίνει από ένα πυθάρι και μοσχοβολάει μαστίχα...
Σκέφτομαι πόσο παράξενη είναι η ζωή. Πως καταφέρνει και σε χωρίζει ή σε ενώνει με κάποιους ανθρώπους. Λες και όλα είναι μοίρα. Ριζικό. Λέξεις γραμμένες σε χαρτί που περιμένουν να έρθει η ώρα τους.
Αγγίζω το μικρό πυθάρι. Αγγίζω τα δάκρυα που κύλησαν από τη μαστίχα πάνω του. Κρυστάλλινες εκκρίσεις γεμάτες μυρωδιές και σκέψεις. Τι κρύβεται μέσα στις ανθρώπινες ψυχές... Πόσα δάκρυα μαστίχας κυλούν μέσα τους...
Περασμένη η νύχτα... Το φεγγάρι αποκαμωμένο ψάχνει σύννεφο να πλαγιάσει. Ψάχνει να ακουμπήσει, να αναπαυθεί. Ώρα να μαζέψω τις σκέψεις μου. Να ξαναμπούνε μέσα στο κλουβί τους και να κλείσουν οι πόρτες και τα παραθυρόφυλλα.
Ώρα να ψάξω κι εγώ κάπου μαλακά να γείρω να ξεκουραστώ. Να αφήσω το σώμα και το μυαλό να ζαλιστούν από το άρωμα της μαστίχας.
Από τα κρυστάλλινα δάκρυα που γέμισαν απόψε την ψυχή μου...
17 σχόλια:
Καλημέρα Γλυκερία μου με την ανεξάντλητη γλύκα του μυαλού και της πένας σου!Καλό μήνα εύχομαι και... αν χάνομαι πού και πού είναι που ξεκλέβω ώρες και καμιά φορά μέρες ανάπαυλας για ξεκούραση και κανένα μπανάκι στη θάλασσα.Σε φιλώ
χμ..
τί προκάλεσε τα δάκρυα στη μαστιχούλα; ε;
καλό μεσημέρι :-)
Καθαρισμα ψυχης......τα δακρυα....
Καλησπερα σου!!!
Ολα την αυγη ειναι πιο διάφανα και καθάρια...
Κυρίως τα δακρυα...
Την αγαπη μου καλή μου Γλύκα....
Πολλα πολλα φιλια και μια μεγάλη αγκαλια
Αρης
Aγγελικούλα μου κι εγώ κάθε φορά που σε βλέπω χαίρομαι ιδιαίτερα.Αν και τα γραπτά σου,με τη δική τους ξεχωριστή γραφή πάντα σε θυμίζουν.Να περνάς καλά, να κάνεις πολλές βουτιές και να ζεις το καλοκαιράκι!Φιλιά πολλά!Να είσαι καλά!
Ευρύνοε αφού γνωρίζεις γιατί μπορεί να δακρύζει μια μαστίχα... είμαι σίγουρη ότι ξέρεις...Καλό βράδυ!
Ostrakoo και ειδικά όταν είναι δάκρυα μαστίχας... φιλιά!Καλό βράδυ!
Άρη μου την αυγή όλα φαίνονται πιο καθαρά ναι.Οι εικόνες της νύχτας καθαρίζουν και το φως διώχνει κάθε τι που μας φοβίζει.Την αγκαλιά την θέλω... έχεις και την δική μου αγάπη.Πολλά φιλιά και να περνάς καλά!
AZA Αρπάζω την ανάρτηση σου, θέλεις δεν θέλεις και την οικιοποιούμε... Το τραγούδι της θάλασσας, η μαστίχα, τα δλακρυα... Για όλα υπάρχει μια υποδοχή μέσα μου που ταιριάζουν Όλα..
Δεν ξέρω τι θα κάνεις... Βρες άλλη ανάρτηση για τους άλλους....Είναι και ο τίτλος της Καπετάνησσας.. Δεν τον διεκδικούν και πολοί εδώ μέσα... Φιλιά. Χιλιάδες φιλιά Και χιλιάδες ευχαριστώ..
Πρώτη μου επίσκεψη-ανάγνωση τυχαία,που ξεκίνησε από το ΜΟΝΟΠΑΤΙ.....που μέφερε σε Εσάς!
Και το χάρηκα γιατί άξιζε γενικώς
Όμορφο μπλόγκ,Συγχαρητήρια κυρίως για τα Ποιητικά Σας,με συγκινήσατε πιστέψτε με!
Με την ευχή να τα λέμε στη πορεία χαιρετώ με φιλιά πολλά!
Καλή Βδομάδα
Χριστόδουλος
http://thema-xronou.blogspot.com
frachtal σε ευχαριστώ για τα δώρα σου...
Απόμαχος καλώς ήρθες στο καραβάκι.Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,αν και πάντα νιώθω αμήχανα σε τέτοιες περιπτώσεις.Είθε να συνταξιδέψουμε στο μέλλον.Καλό βράδυ!
Εγώ να δεις πόσο αμήχανα και περίεργα νοιώθω σ'αυτές τις περιπτώσεις-είναι σαν να κάνω ερωτική εξομολόγηση,δεν αφήνω όμως τίποτα στην τύχη γιατί ΔΕΝ είμαι καθόλου τυχερός!Το μέλλον όντως θα δείξει ΑΝ και κατά πόσον θα συνταξιδέψουμε!Γιατί ότι συνήθως αρχίζει ωραίο στην πορεία του μπλόγκιγκ,χάνεται παίζοντας κρυφτούλι με αλλαγές σελίδων,ονομάτων χρηστών κ.λ.π.που δεν τα καταλαβαίνω σε τι εξυπηρετούν!Εγώ γράφω και σχολιάζω πάντοτε επώνυμα!Οψόμεθα εις Φιλίππους λοιπόν αγαπητή μου Aza με το ΚΑΡΑΒΑΚΙ στου που ωραία αρμενίζει!....
ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ με Υγεία και διάθεση αρίστη σου εύχομαι
από καρδιάς!Σε ασπάζομαι με εκτίμηση,Χρισόδουλος Σ.Ζησάκης
Meγάλες αλήθειες γράφεις αγαπητέ μου φίλε απόμαχε.Είναι αλήθεια ότι είναι κάπως περίεργα τα πράγματα μέσα στη διαδυκτιακή θάλασσα.Υπάρχουν αληθινοί καπετανέοι μα και ψεύτικοι.Όπως άλλωστε και στην ζωή.Εύχομαι να μην βρεθούμε μέσα σε τέτοιες τρικυμίες.Ευχαριστώ για τις ευχές και σου εύχομαι κι εγώ καλό Δεκαπεντάγουστο!Να περνάς καλά!'Με λένε Γλυκερία.Και ούτε κι εγώ φοβάμαι να υπογράψω επώνυμα.Δεν έχω τίποτα να κρύψω...
Είμαι ερασιτέχνης-χομπίστας μπλόγκερς,κυριολεκτώ και ακριβολογώ και χαίρομαι γιαυτό...
Επίσης χαίρομαι ιδιαίτερα την γνωριμία και σ'ευχαριστώ ΓΛΥΚΕΡΙΑ για" την αποκάλυψη "Σου!
Καλά να περνάς όπου βρίσκεσαι και
εύχομαι το ταξίδι νά έχει διάρκεια.....
ηρθα και εγω...
τα δακρυα ειναι το ποταμι της ζωης γλυκα.... και φαντασου ενα ποταμι με αρωμα μαστιχας..... αλλαξε λιγο η εικονα ?!!!
παω στα πιο πανω να διαβασω
Λενιώ :)
Kαλώς σε που λέει και ο φίλος μας ο Ευρύνοος.Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.Και η εικόνα σίγουρα άλλαξε!Φιλάκια πολλά ψυχή μου!
Δημοσίευση σχολίου