Ήρθε στην Κοζάνη για δυο μόνο μέρες για λόγους καθαρά επαγγελματικούς και αποφάσισε εκείνο το βράδυ να περπατήσει στα σοκάκια της πόλης, για να δει την πόλη από «μέσα». Ο 50άρης αντιπρόσωπος εταιρείας από την Αθήνα συνηθίζει να κάνει τέτοιες βραδινές βόλτες στις πόλεις που επισκέπτεται κι όχι να κλείνεται στους τέσσερις τοίχους ενός απρόσωπου δωματίου ξενοδοχείου. Έτσι κι εκείνο το βράδυ της Δευτέρας, τα βήματα του τον οδήγησαν προς την κατεύθυνση που ερχόταν μια γλυκειά μελωδία. Χωρίς να χάσει λεπτό, με γρήγορο βηματισμό, ακολούθησε τις νότες και βρέθηκε μπροστά στη γαλάζια σιδερένια πόρτα του αρχοντικού του Γεωργίου Τιάλιου.
Η αυλή του σπιτιού ήταν γεμάτη κόσμο, ο οποίος απολάμβανε τη γλυκιά και μελωδική φωνή γνωστής καλλιτέχνιδος. Προς στιγμή κατάφερε να απομονώσει τα «άχαρα» κτίρια περιμετρικά του αρχοντικού και να βρεθεί σε μια άλλη, νοσταλγική εποχή.
«Συγνώμη, τι γίνεται εδώ;», ρώτησε έναν περαστικό.
«Μια από τις εκδηλώσεις του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Κοζάνης. Να καθήσετε να την παρακολουθήσετε. Θα σας αρέσει σίγουρα», του απάντησε εκείνος.
Ο επισκέπτης, αμέσως, άνοιξε την πόρτα και περπάτησε προς το εσωτερικό της αυλής.
Το αρχοντικό του Γεωργίου Τιάλιου χτίστηκε το 1904 και από το 1996 μέχρι και σήμερα αποτελεί τη στέγη του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Κοζάνης, ο οποίος φέτος κλείνει 30 χρόνια ζωής με συνεχή προσφορά στον πολιτισμό της πόλης αλλά και ευρύτερης περιοχής. Ένας ζεστός και φιλόξενος χώρος που ταιριάζει απόλυτα με το πνεύμα του συλλόγου και δίνει το στίγμα των ανθρώπων του που βρίσκονται στην υπηρεσία του πολιτισμού.
«Ιδρύσαμε το Φιλοπρόοδο, καθώς οι σύλλογοι που δραστηριοποιούνταν τότε στον πολιτισμό δεν μας κάλυπταν, δεν κάλυπταν αυτό που θέλαμε να κάνουμε και αποδείχτηκε 30 χρόνια μετά ότι άξιζε τον κόπο για τον τόπο αυτόν με την πλούσια πολιτιστική ιστορία που έχει», μας είπε ο πρόεδρος του συλλόγου Τάσος Γκλούμπος. Είναι στο διοικητικό συμβούλιο από τη γέννηση του Φιλοπρόοοδου και ούτε ο ίδιος μπορεί να θυμηθεί πόσα χρόνια προεδρεύει του διοικητικού συμβουλίου.
Από το 1996 μέχρι σήμερα, το αρχοντικό του Γεωργίου Τιάλιου έμεινε όπως ήταν, χωρίς καμιά απολύτως παρέμβαση. Όλοι οι χώροι του σπιτιού με τα ψηλοτάβανα δωμάτια, το τζάκι, τα κουφώματα διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση, χάρη στα μέλη και στους φίλους του Φιλοπρόοδου.
Το χειμώνα τα δωμάτια γεμίζουν με κόσμο που έρχεται να παρακολουθήσει τους ξεχωριστούς καλλιτέχνες που φιλοξενούνται με τη φροντίδα του συλλόγου. Τα καλοκαίρια πάλι, στην αυλή των ασμάτων και των θεαμάτων, στην κερασιά από κάτω που φέρνει εικόνες από την παλιά Κοζάνη, οι μυημένοι περνούν στιγμές μοναδικές.
«Από τη στιγμή που ήρθαμε στο αρχοντικό, ο ίδιος ο χώρος μας οδήγησε στο πως να αξιοποιήσουμε τον κάθε χώρο. Στο σπίτι αυτό, ξέρετε, μεγάλωσε ο σκηνοθέτης Κώστας Κουτσομύτης. Τα εξαιρετικά βράδυα που έχουμε περάσει εδώ είναι κυρίως μουσικά, αλλά δεν έλλειψαν και οι λογοτεχνικές, λαογραφικές και ποιητικές βραδυές», συμπληρώνει ο πρόεδρος Τάσος Γκλούμπος. Ο σημαντικός αυτός χώρος έχει γίνει σημείο αναφοράς για τους χωρίς υπερβολή, δεκάδες καλλιτέχνες που έχουν νιώσει τη ζεστασιά του αρχοντικού και συμμετείχαν στις μυσταγωγίες του. «Με το που έρχονται εδώ, ο χώρος τους εμπνέει. Πλέον μπορώ να σας πω ποιοι καλλιτέχνες δεν έχουν έρθει, γιατί είναι λιγότεροι. Ο κόσμος αγάπησε το Φιλοπρόοδο, γιατί ένιωσε πως είναι αληθινός και δεν έχει κερδοσκοπική διάθεση».
Ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Κοζάνης, επιφυλλάσει πολλές βραδυές φιλόξενες και νοσταλγικές ακόμη στο αρχοντικό του. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναπολούν τις παλιές ξένοιαστες βραδυές στα εξοχικά κέντρα και την εικόνα των αρχοντικών στις γειτονιές, τα οποία αντικαταστήθηκαν από τις άχαρες πολυκατοικίες.
«Το ιστορικό κέντρο της πόλης έχει χαθεί κι αυτό με στεναχωρεί πάρα πολύ. Εξαφανίστηκαν τα πάντα και γι αυτό φταίει η κοινωνία και οι διοικούντες. Το στέκι αυτό δείχνει στα νέα παιδιά ή τους επισκέπτες πως ήταν η εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Δεν του δείχνουμε μια φωτογραφία, αντιθέτως τον προσκαλούμε και τον προκαλούμε να το ζήσει.», εξηγεί ο πρόεδρος του Φιλοπρόοδου.
Συνεχίζοντας να βρισκόμαστε μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, μαθαίνουμε από τον κ. Γκλούμπο πως καθοριστικό ρόλο στην πρόοδο του συλλόγου, κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, έπαιξαν τα μέλη του διοικητικού του συμβουλίου μέσω του ορισμού επιτροπών δουλειάς. Έτσι το κοινό μπορούσε να συμμετέχει εύκολα σε πολλές δραστηριότητες. Βιβλιοθήκη, σκάκι, κινηματογραφικές προβολές σπάνιων ταινιών, θεατρικές ομάδες, μουσικά σύνολα, εικαστικά εργαστήρια, εκδρομές εσωτερικού και εξωτερικού, αναβίωση εθίμων, συνέβαλαν στο να έρθει ο κόσμος πιο κοντά και να καλυτερέψουν οι σχέσεις.
«Από το 1980 και μετά ο κόσμος ήταν πιο συσπειρωμένος και συμμετείχε ενεργά, δρώντας πολιτιστικά. Σήμερα περισσότερο παρακολουθεί παρά συμμετέχει. Το κοινό θέλησε να καλυτερέψει την αισθητική του και το "μέσα" του, να ασχοληθεί με τον πολιτισμό, γι αυτό και αγκάλιασε τον Φιλοπρόοδο», επισημαίνει ο πρόεδρος του συλλόγου.
Σήμερα ο Φιλοπρόοδος έχει 160 μέλη και πολλαπλάσιο αριθμό φίλων. Στόχος του δεν είναι να γεμίσει τα μπλοκ συνδρομών του, αλλά να γεμίζουν κάθε χρόνο οι σελίδες του ημερολογίου του με εκδηλώσεις. «Σε κάθε κοινωνία, οι σύλλογοι θα πρέπει να ασχολούνται με πράγματα που δεν προσφέρονται και να κινούνται ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν. Η αξία των εκδηλώσεων που έχουμε κάνει και η προσφορά του συλλόγου στον πολιτισμό και στον τόπο θα φανεί στο μέλλον», καταλήγει ο κ. Γκλούμπος.
Μια ακόμη όμορφη, μουσική βραδιά, με την γνωστή ερμηνεύτρια Αφροδίτη Μάνου επιφύλαξε για τους φίλους του, το βράδυ της Δευτέρας, στο γνωστό και αγαπημένο του στέκι, ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Κοζάνης. Παρά τις δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες και τη σφοδρή χιονόπτωση, η εκδήλωση στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, καθώς το στέκι γέμισε από κόσμο, σε μια συναυλία που είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καθώς η Αφροδίτη Μάνου, μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, τραγούδησε για δυο, περίπου, ώρες και έδειξε ιδιαίτερα συγκινημένη από τις θερμές εκδηλώσεις που είδε προς το πρόσωπό της. Μαζί της, ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης στην ακουστική κιθάρα και τη φωνή, τον οποίο και η γνωστή ερμηνεύτρια ευχαρίστησε θερμά, σημειώνοντας πως χωρίς τη δική του συμβολή δεν θα ήταν ούτε και η ίδια εκεί.
Ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, από την πλευρά του, τραγούδησε Νίκο Ξυλούρη, αλλά και Διονύση Σαββόπουλο, δίνοντας και αυτός τον καλύτερό του εαυτό, σε μια από τις καλύτερες μουσικές εκδηλώσεις του Φιλοπρόοδου τα τελευταία χρόνια.
Όσο για τον 50χρονο Αθηναίο αντιπρόσωπο, μαγεμένος από τη μυρωδιά της κερασιάς στην παραδοσιακή κοζανίτικη αυλή και με το αίσθημα της συντροφικότητας και της νοσταλγίας στο ζενίθ, αποτελεί πλέον φανατικό μέλος αυτής της μεγάλης και μαγικής παρέας.
Πηγές: Omikron Magazine, www.omikron.tv
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου