Αν σας ρωτήσω και σήμερα σε τι πιστεύετε θα μπορέσετε να μου απαντήσετε?
Μην αγχώνεσται... έχετε άπλετο χρόνο. Όσο ακριβώς θα μείνω κοντά σας.
Σσσσς! Ακούτε φωνές?! Όχι...όχι σας λέω δεν είναι ιδέα μου!
Γιατί τελικά να είναι όλα ιδέα μου?
Δική σας ιδέα και δημιούργημα είναι αυτή η ανοησία που ονομάζεται κόσμος και πραγματικότητα.
Κόσμος και πραγματικότητα.
Κόσμος και πραγματικότητα.
Κόσμος και ....
......
Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο αυτό το συναίσθημα μέσα μου,που δε θα φύγει ποτέ φοβάμαι,και το αισθάνομαι τόσο βαθιά ως εγώ μου,που νομίζω πως αν σφιχτώ λίγο θα ματώσει και θα μου αποκλείσει την περίπτωση ίασης.
Πότε θα μάθω να μην λειτουργώ με εικόνες?
Να μην αγαπώ γαλλικές ταινίες ?
Να απεχθάνομαι τις σοκολάτες ,και να αγαπώ λίγο (τόσο δα)κι εμένα?
Δεν καταλαβαίνω πολλά από σας, δηλαδή από μένα, δηλαδή απο εμάς, δηλαδή τίποτα.
Μεθυσμένη ίσως να τα καταφέρνω καλύτερα και με φίλους ίσως να λειτουργώ ελαττωματικά.
Αλλαγές δε γίνονται δεκτές κλπ κλπ κλπ.
Γιατί ψυχή μου όταν μάθεις να απαντάς καλά ,μονάχα όταν δεν πονάς,τότε συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχεις.
Τόσο απλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου