26/5/09

Μερικοί άνθρωποι...μερικές σκέψεις...


Συλλογίζομαι κάποιους ανθρώπους μέσα σε τούτη τη διαδυκτιακή θάλασσα. Που πορευόμαστε μαζί, με μερικούς χρόνια τώρα. Που με αγάπησαν και τους αγάπησα. Που περάσαμε μαζί στιγμές όμορφες μα και δύσκολες.
Συλλογίζομαι αυτά που δημιούργησα... όσα έγραψα στα παλιά μου τα παπούτσια, καταστάσεις που πάντα με πίκραιναν.... Κι από την άλλη άνθρωποι που μου στάθηκαν... Γνώρισα έναν ολόκληρο κόσμο που ελάχιστοι (έλληνες) συνομήλικοί μου γνωρίζουν ότι υπάρχει...ότι ζει και βασιλεύει...
Εδώ είμαι... νομίζω καλύτερα από ποτέ... αλλά ακόμα κι αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, έζησα όλα αυτά τα τελευταία χρόνια χωρίς να στερηθώ τίποτα... και αγάπη... και μίσος... και δημιουργία... και αποτυχία... και απογοήτευση... ... και ταξίδια... και χαζομάρες....και καμάρωσα ... και νέους ανθρώπους με πολύπλευρα και συχνά κρυμμένα ταλέντα. Γνώρισα...
Το μόνο που έμαθα είναι ότι η ζωή είναι ένα τικ... Αν είσαι τυχερός έχει και τακ... με λίγη περισσότερη τύχη τικ-τακ...τικ-τακ-τικ-τακ... Αξία όμως έχει μόνο το τικ... το τώρα δηλαδή.
Κάποιες φορές άνθρωποι πιο κοντά μου με ρωτάνε...
-Πως νιώθεις;
-Τέλεια! Τους απαντώ....
-Αυτό έχει σημασία... απαντούν σοβαρά και μετά περνάμε στις εξετάσεις. Να πιστοποιήσουν ότι στα αλήθεια είμαι καλά.
Απολαύστε το «τώρα» και εκμεταλλευθείτε το, όσο γίνεται.
Συγχωρείστε, χαρίστε, φιληθείτε, κάντε έρωτα, ταξιδέψτε, μάθετε, δώστε τόπο στην οργή, κάντε χώρο, ξοδέψτε, απολαύστε, μοιραστείτε, πείτε τα μυστικά που σας βαραίνουν...κάντε την τρέλα που κάτι (απροσδιόριστο και άχρηστο) τόσα χρόνια σας σταματά να την κάνετε.... Αδειάστε με μια γουλιά το μισό-ΓΕΜΑΤΟ ποτήρι σας και ξαναγεμίστε το αμέσως.
Η ζωή έδωσε σε όλους μας μαζί με το δώρο της και το βιογραφικό της:
Είμαι απλή, είμαι μία και σ αγαπώ...θέλω να με αγαπάς και σύ!
Εμπιστέψου με! Κάντο!
Η ζωή δε φοράει μπούρκα... χαμογελάει στα ίσα.

7 σχόλια:

PANOPTIS είπε...

Μωρε και μπουργκα φοραει , και ...γακιολι φοραει , και ...φουλερι φοραει...Ολα ειναι θεμα στιλ ! Καλησπερα Γλυκερια ! Ορεστης

PANOPTIS είπε...

Εννοουσα φακιολι και φουλαρι , συγγνωμην ...Ορεστης

Δημητρης είπε...

χμμμ... ίσως είναι λιγάκι μπερδεμένα τα πράγματα. Τα ξεμπερδεύει θαρρώ ένα καρδιακό "σ' αγαπώ όπως είσαι!!! Μην αλλάξεις ποτέ!!"
Καλημέρες!

KaLLinaki είπε...

Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι αμφίδρομες, κάτι παίρνεις, κάτι δίνεις. Σε σένα μ’ αρέσει που δεν το ζυγιάζεις. Το αφήνεις όπως πάει. Ακολουθείς το ένστικτό σου. Άλλωστε περισσότερα παίρνεις όταν είσαι άνετος , και την πατάς που και που, παρά όταν είσαι κουμπωμένος και την γλιτώνεις στερούμενος φίλους.
Οι φίλοι χωρίζονται μόνο με βάση τα χαρίσματα και τις αδυναμίες τους. Πολύ θα ήθελα να γνωρίσω κάποια στιγμή και τις δικές σου από κοντά Γλυκερίνι.
Καλημέρα και φιλιά.

Καραβάκι είπε...

Ορέστη μου με εκπλήσεις με τις γνώσεις σου γύρω από τα γυναικεία αξεσουάρ!Η ζωή μάλλον φοράει ότι της δίνουμε... Την καλημέρα μου και πολλά φιλιά!

Καραβάκι είπε...

Αυτό Δημήτρη μοιάζει τόσο δύσκολο...Όλοι κάνουν προσπαθείες να αλλάξουν όσους υπάρχουν γύρω τους.Θα ήταν πιο εύκολο να κάνουν προσπάθειες να τους δεχτούν ως έχουν.Την καλημέρα μου!

Καραβάκι είπε...

KaLLinaki μου όχι δεν ζυγίζω τίποτα.Ίσα ίσα έμαθα να δίνω δίχως να ζητώ τίποτα.Ακούγεται παράξενο αλλά αυτό θέλω.Αν εννοείς ότι θέλεις να γνωρίσεις τις αδυναμίες μου είναι πολλές....πάρα πολλές!Όπως είχε πει και ένας φίλος κάποτε φτάνουν τους διδύμους πύργους.Ελπίζω τώρα που έπεσαν να πήραν μαζί τους και μερικές από δαύτες.Καλημερούδια ζουζούνα μου!Φιλιά πολλά!