13/5/09

Aγκαλιές του φεγγαριού...


Τρεις φορές θα σε ρωτήσω, αν υπήρξε μια φορά, που ήσουν μόνη στο σκοτάδι κι ήμουνα παρηγοριά...


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

σαν ναταν ονειρο γελια φωνες με ξυπνησαν λες και να γιορταζε ολη η γη, χρονια πολλα , να ζησεις χιλια χρονια.....

Ανώνυμος είπε...

Γλυκερια μου Χρονια σου πολλα ,σου αφιερωνω μια μαντιναδα για τη γιορτη σου.
Παντοτε την ψηλη κορφη τη δερνουν καταιγιδες μα και τηνε ζεσταινουνε οι πρωτες ηλιαχτιδες.
Πολλα φιλακια

Καραβάκι είπε...

Aνώνυμε δεν με λυπάσαι;Xίλια χρόνια πολλά είναι...Προτιμώ λιγότερα και ποιοτικά.999 ας πούμε.Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.Να είσαι κι εσύ καλά!

Καραβάκι είπε...

Ελευθερίτσα μου δεν χρειάζεται να σου πω ότι με έκανες κομμάτια με την μαντινάδα.Σε ευχαριστώ πολύ ψυχή μου.Κι εσύ ότι ποθείς!Φιλάκια!