25/8/08
Με χρώματα και νότες
Ντο
Ντομάτες, ένα κιλό. Τόσο ζυγίζει το ανόητο ψυχικό βάρος.
Ρε
Ρεύμα που διαπερνά το κορμί μου όταν με κοιτάς στα μάτια.
Μι
Μη μου πεις τίποτα. Βρίσκω πως καλύτερα επικοινωνούμε με τις σιωπές...
Φα
Φασαρία και κακό! Μα όταν ακούω εσένα γαληνεύω...
Σολ
Σόλες φθαρμένων παπουτσιών που συνεχίζουμε να μην αλλάζουμε. Έτσι μοιάζουν τα λάθη μας.
Λα
Λαμβάνω τη τιμή να σας παρουσιάσω, την αγάπη μου...
Σι
Σύνολο; Ένα και ένα αποκλείεται να κάνουν δύο. Μισό και μισό κάνουν ένα. Ένα και ένα πόσο κάνουν; Δύσκολα τα μαθηματικά και οι σχέσεις επίσης.
Ντό
Ντό, η τελευταία νότα στο πεντάγραμμο μα και η πρώτη. Τι χαριτωμένο που μέσα από που αυτό που τελείωσε, γεννιέται κάτι που ξεκινά.
Ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα, σι, Ντό
Ντο, σι, λα, σολ, φα, μι, ρε, Ντο!
Μη γελάς. Δεν ήθελα πολύ να γράψω, να σου τραγουδήσω λίγο ήθελα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου