Και μείναμε μόνες καρδιά μου. Να κοιτάμε τις φωτογραφίες και να νοσταλγούμε. Χάδια, αγκαλιές, χαμόγελα, υποσχέσεις και λόγια τρυφερά. Παραλίες με γλάρους που πετούν χαμηλά και το γαλανό του ουρανού που παίζει με ολόλευκα μικρά συννεφάκια.
Βαρκούλες που καθρεπτίζονται στα ήρεμα γαλανά νερά μια θάλασσας γεμάτη πόθους, πορτοκαλιά φιλιά και πυξίδες από ψιθύρους για να μην χάνενται στον βυθό της.
Έναν βυθό γεμάτο χρώματα, παλέτα πολύχρωμη που ζωγραφίζει την αγάπη της. Που της μιλάει κι ας μην είναι εκεί. Ξέρει ότι ακούει... ξέρει ότι πετάει από πάνω της, δίπλα της.
Έναν βυθό υγρό αλλά συνάμα ζεστό. Σαν μεγάλη αγκαλιά. Που όλα είναι ήρεμα και γαλήνια μέσα του.
Και πιο έξω, εκεί που πλησιάζεις την στεριά βότσαλα που γυαλίζουν μέσα στο νερό. Βότσαλα με πανέμορφα χρώματα και σχήματα. Σαν την αγάπη μου για σένα. Έτσι μοιάζει....Σαν μικρά μικρά πολύχρωμα βότσαλα που λαμπυρίζουν στον ήλιο.
Στης γης τα μονοπάτια περπατάς... θα θέλα να είμαι ένα φύλλο χαρτιού στις τσέπες σου. Να με αγγίζεις και να σε αισθάνομαι.
Να γράφεις πάνω μου και να με γεμίζεις. Λέξη λέξη... Σειρά τη σειρά... εκεί στα μονοπάτια που θα ξεκουράζεσαι. Κάτω από ίσκιους...
Θα ταξιδεύει ο νους μου πάνω από βουνά, πέρα από κορφές και θάλασες και πάντα θα σε ψάχνει. θα ψάχνει να σε βρει. Χάδι αέρινο θα γίνεται και θα χαιδεύει τα μαλλιά σου. Το πρόσωπο σου. Θα τυλίγεται γύρω σου και θα σε συντροφεύει.
Ήλιε μου μείνε μαζί μου, χάιδεψε με, αγκαλιάσε με... Ζέστανε με... Να νιώσω κλεισμένη στην αγκάλια σου και να χαθώ εκεί μέσα. Να γίνω ένα μαζί σου.
Και μετά, έλα να ξαναγίνουμε παιδιά. Να τρέξουμε σε ένα λιβάδι γεμάτο κατακκόκινες παπαρούνες. Να κυλιστούμε στο χορτάρι και να γίνουμε ένα μαζί τους. Να σου χαμογελώ και να να μου χαμογελάς. Να σε αγγίζω και να με αγγίζεις. Να σε λαχταρώ και να με λαχταράς.
Γίνε αετός και πέταξε από πάνω μου. Γίνε αέρας και έλα κοντά μου. Γίνε η αγάπη μου. Η χαιδεμένη μου αγάπη. Η πιο γλυκειά, η πιο όμορφη.
Σ αγαπώ ήλιε μου και αετέ μου.... όπου κι αν πετάς...
ariteta ευχαριστώ για την αφιέρωση... ταιριάζει εδώ καλύτερα το τραγουδάκι.... όσο για τις υπέροχες φωτογραφίες τις "έκλεψα" από έναν καλό φίλο. Που τον έχω στη σκέψη μου γιατί τον στεναχώρησα πρόσφατα. Και δεν το ήθελα. Να είναι καλά, όπου κι αν βρίσκεται. Κι αυτός και όλοι όσοι αγαπώ και λείπουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου