Λίγο πριν έρθει η νύχτα...

Αυτές οι ώρες, λίγο πριν έρθει η νύχτα, που ο ήλιος ετοιμάζεται να πάει για ύπνο μου αρέσουν πολύ...


Που το φως αρχίζει και σβήνει από τον ορίζοντα, και όλα μοιάζουν πιο ζωντανά, μετά τη ζέστη όλης της μέρας...


Που ο αγέρας κι εκείνος με τη σειρά του τριγυρίζει διακριτικά ανάμεσα στα λουλούδια και τα δέντρα...


Που ακόμη και τα ζωντανά ετοιμάζονται για λίγη ξεκούραση μετά από τον καυτερό ήλιο του μεσημεριού...


Καθισμένα αναπαυτικά στο μαλακό χόρτο επιτέλους ησυχάζουν... ούτε για μπάλα δεν έχουν όρεξη...


Που τα τριαντάφυλλα έχουν τόσο ζωντανό και δυνατό χρώμα που νομίζεις θα το εκτοξεύσουν και θα γίνουν όλα πορτοκαλιά... σαν τον ήλιο αυτή την ώρα...


Που το πράσινο είναι τόσο έντονο και τόσο δυνατό που σε γεμίζει ελπίδα ακόμη κι αν είσαι μελαγχολικός...


Που όλοι κάτι συλλογιζόμαστε ... τυλιγμένοι στην σιωπή μας... αφημένοι στις πιο βαθιές μας σκέψεις... στους πιο κρυφούς μας πόθους...


Που ένα βλέμμα μας καθηλώνει και μας κάνει να σαστίζουμε ... ακόμη κι αν μας «λείπει» ...


Που θέλεις να μην κάνεις τίποτα, παρά μόνο να βρίσκεσαι μέσα στην ηρεμία των χρωμάτων και του φωτός που παιχνιδίζει...


Που άλλοτε κρύβεται και άλλοτε απλώνεται... που λαμπυρίζει και κάνει τα πάντα να έχουν μια ονειρική διάθεση...


Λίγο πριν έρθει η νύχτα... είναι όλα γαλήνια και ήρεμα... και μου αρέσει....